ตอนที่20
ความสัมพันธ์ระหว่างภูวดลกับโรสรินค่อย ๆ ดีขึ้นเป็นลำดับ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นทั้งสองก็ยังไม่ได้เอ่ยปากพูดหลาย ๆ เรื่องออกมาตรง ๆ
“วันนี้วันเกิดเธอใช่ไหม ตอนเย็นพี่จะรีบกลับมาฉลองด้วยนะ”
แม้ในใจชายหนุ่มคิดอยากจะบอกว่าถ้าโรสริสเกิดช้ากว่านี้สักวันเขาก็คงจะว่างพาไปฉลองได้ทั้งวันแล้ว แต่ก็ห้ามปากของตัวเองเอาไว้ได้ เพราะถึงโวยวายไปก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้อยู่ดี กลับกันโรสริสที่ได้ฟังก็ยิ้มออกมา
ไม่ต้องฉลองอะไรหรอกค่ะ” เด็กสาวพูด แค่อีกฝ่ายไม่พูดจาร้ายกาจเหมือนที่เคยแค่นี้ก็ถือเป็นของขวัญในปีนี้แล้ว
“ได้ไงกัน อย่างไงก็ต้องฉลอง แค่เป่าเค้กดินเนอร์ก็ได้ พี่ไม่ได้กินอาหารฝีมือโรสมาสักพักแล้ว”
โรสริสขมวดคิ้วด้วยความสงสัย แม้จะอยากเอ่ยถามคนเป็นพี่ไปว่าแล้วที่กำลังเคี้ยวอยู่ไม่ใช่อาหารที่เธแทำเหรอ แต่ถ้าวิญญาณเก่าของภูวดลเข้าสิงโรสริสคงต้องรับพรแต่เช้าแน่ ๆ เมื่อคิดได้อย่างนั้นจึงตัดสินใ
