บทที่ 17 …

1582 คำ

ยี่หวายังคงใช้ชีวิตแบบปกติที่ไม่ค่อยปกติเท่าไร? เพราะตั้งแต่วันที่เผลอไปมีอะไรกับไทม์เข้าด้วยความเมา ตั้งแต่วันนั้นมาชีวิตเธอก็เหมือนถูกตามหลอกหลอนอย่างไรไม่รู้ แถมยังต้องมาระแวงอีกว่าเขาจะขู่ปล่อยคลิปเลยอีกเมื่อไร อย่างเช่นเมื่อคืนวันก่อนที่เขาส่งคลิปความยาวสั่น ๆ แค่สามวินาทีมาให้เธอรัว ๆ พอเธอตอบกลับไปเขาดันเงียบใส่เธอเสียงั้น จนตอนนี้ผ่านมาจะสองวันแล้วเขาก็ยังไม่ได้ตอบอะไรกลับมา "น้องยี่หวาครับ" เสียงตะโกนเรียกชื่อดังขึ้นจากทางด้านหลังทำให้เจ้าของชื่ออย่างเธอต้องหยุดชะงักหันกลับไปมองอย่างเลี่ยงไม่ได้ คิ้วเรียวเล็กขมวดแน่นด้วยความสงสัย เมื่ออยู่ดี ๆ ผู้ชายตรงหน้าที่อยู่ในชุดเสื้อช็อปของคณะวิศวะคนนี้ก็ยื่นของในมือมาให้เธอ "พี่ชื่อกาแฟกับขนมมาฝากครับ" ชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยบอกเสียงทุ้มแต่แววตานั้นแพรวพราวดูเจ้าเล่ห์ไม่น้อย "ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่รับของจากคนแปลกหน้า" ยี่หวาเอ่ยขอบคุณตามมาร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม