ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเธอ หัวเราะคิกคักคิกคักอยู่นอกบ้าน
“ตื่นเช้าแท้”
“กระต่ายกวนทั้งคืนเลย ตอนลงจากเตียงต้อง มองดูรอบๆให้ดี มันมา นอนอยู่แถวข้างๆเตียง พอเอาขาหย่อนลงไป มันก็เอาจมูกมาดมหนวดมันโดนขา มันจั๊กจี้”
“ วันนี้บาสคงไปส่งนกไม่ได้นะ เพราะงานในสวนเยอะ พี่หนุ่มจะเป็นคนไปส่งเอง”
พี่เจี๊ยบกับนกกลับไปแล้ว ภาพความสุข เมื่อคืนนี้ยังคงติด ตราตรึงใจผมอยู่ ไม่เคยลืม อีก หนึ่ง อาทิตย์ต่อมา ผมกับพี่หนุ่มต้องไปส่งผักที่ตลาด ก็เลยแวะเข้าไปหา หนึ่ง อาทิตย์ เป็นอะไรที่ทรมานมาก ถ้ายุคนั้น มีโทรศัพท์และสื่อโซเชียล เหมือนอย่างยุคปัจจุบัน ก็คงดี
“เจี๊ยบมึงใจเย็นๆ บวชแค่ หนึ่ง พรรษาเอง”
“ เจี๊ยบอย่างอนพี่เลยงั้นคืนนี้พี่จะพาเจี๊ยบไปเที่ยวบ้านสวนของพี่ อีกหลัง หนึ่ง ไม่มีคนอยู่ อยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่แต่ไม่มีคนเข้าไปหรอก”
“ นกไปด้วยนะ”
“ ไม่จะไปทำใหม่เป็นก้างเค้าเปล่าๆ”
“ นกต้องไปอ
