เสือเดินไปยืนพิงร่างเข้ากับกรอบประตูห้องนอน มองคนที่ง่วนอยู่กับการทำบะหมี่ให้ตัวเอง ชีวิตนี้ไม่เคยกินเลยนะ ไอ้บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่เทออกมาจากบรรจุภัณฑ์แล้วใส่แค่น้ำร้อนเนี่ย ไม่อยากกินด้วย แต่เห็นคนตัวเล็กตั้งใจทำแล้วรู้สึกอยากกินขึ้นมา หวังว่ามันจะอร่อยเหมือนคนทำนะ ถ้าไม่ เขาจะเอามันไปทิ้งให้หมด
“ใส่ไข่ด้วยไหมคะ?”
หันไปเจอเขายืนดูอยู่พอดีเลยถาม ในส่วนของเธอนั้น ตอกไข่ใช่ชามไปแล้วถึงสองฟอง เมื่อเห็นว่าใบหน้าดูดีพยักขึ้นลงเป็นคำตอบ แก้มหวานก็จัดการตอกไข่ใส่ลงไปสองฟอง ยืนรอน้ำเดือด จัดการเทใส่ถ้วยที่เตรียมไว้ แล้วยกจานเปล่าขึ้นปิด เรื่องต้มบะหมี่เธอเป็นมือโปรไปแล้ว ตอนอยู่บ้านไม่เคยได้กินข้าวดีๆหรอก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ
“ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนแล้วค่อยมากิน”
“ครับๆ”
เสือรับคำเสียงเหนือยๆ หมุนตัวเดินหนีเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับรอยยิ้ม ช่วงนี้เขายิ้มบ่อยนะ แม้จ
