Chapter 6
เมียสองต้องห้าม (1)
'ไม่เป็นไรนะแก้ว เดี๋ยวมันก็...ผ่านไป...'
แก้วกัลยาปลอบตัวเองแบบนั้น ยามกลั้นหยาดน้ำตาเดินอกมานอกห้องนอนเพื่อลงไปซักผ้า รีบลงมาข้างล่างในยามเช้าก่อนที่มารดาจะตื่นขึ้นมาเห็นความผิดปกติบนใบหน้า หล่อนกลัวว่าจะเผยความเสียใจออกมาให้ท่านเห็น...ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ คือเหตุผลเดียวที่ต้องทนเก็บความทรมานเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว
"โอ๊ะ! คุณแก้ว เอามาให้พี่ค่ะ เดี๋ยวพี่ทำให้"
นารีรีบปราดเข้ามายื้อแย่งผืนผ้าที่แก้วกัลยาหอบมาจนเต็มอ้อมกอดเดินไปยังส่วนที่เป็นพื้นที่สำหรับซักผ้า...อีกฝ่ายรีบปฏิเสธด้วยการกระชับอ้อมแขนกอดเอาไว้จนแน่น...ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องน่าอดสู ร่องรอยอัปยศที่คนใจร้ายฝากเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่ต้องนำผ้าปูที่นอนลงมาซักด้วยตัวเอง
"มาค่ะ เดี๋ยวเจ้านายรู้ พี่ถูกตำหนิแย่เลย"
"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วทำเองได้ พี่รีไปทำอย่างอื่นเถอะค่ะ แค่ซักผ้าผืนเดียวเอง"
"แต่ม
