บทที่ -5-คนดื้อ
09.12 น. จิรฐาจึงค่อยรู้สึกตัว เด็กสาวหันไปมองที่นอนฝั่งซ้าย เห็นว่าแก้วกานดานอนอยู่ ซึ่งไม่รู้ว่า เพื่อนรักมาถึงตอนไหน แต่ก็ดี ที่ไม่เห็นว่าเพื่อนกับพ่อมีอะไรกัน ไม่อย่างนั้น เธอคงสู้หน้าไม่ไหว
เด็กสาวลุกนั่งคิดถึงเรื่องวาบหวาม เป็นเหตุต้องเสียตัวให้กับพ่อเพื่อน แล้วน้ำตาก็ไหลริน ภาพอันเร่าร้อน เสียงคราง เสียงกายกระทบกัน อีกทั้งคำพูดหยาบ ๆ ดึกก้องในสมอง หัวใจเด็กสาวกระหน่ำเต้นรุนแรง ใบหน้าแดงซ่าน เพราะทุกภาพมันยังฝังจำในใจ ไม่สามารถลบเลือนไปได้ง่าย ๆ
แต่ถ้าจะเอาแต่ร้องไห้แบบนี้ เห็นทีคงจะไม่ไหว คิดได้ดังนั้นจิรฐาจึงค่อย ๆ พยุงกายลุกจากเตียงนอน แล้วเดินเซเข้าห้องน้ำ ด้วยร่างกายยังไม่สมบูรณ์เท่าไรนัก เด็กสาวจึงชนนู่นนี่มั่วไปหมด
ในห้องน้ำ เด็กสาวพิงแผ่นหลังกับผนังห้องน้ำอย่างหมดแรง ถอดเสื้อผ้าออกจากกายงาม แม้จะสงสัยไปบ้าง ว่าใครกันที่สวมให้ หวังว่าคงไม่ใช่ท่านนะ แต่ถ้าไ
