เมียที่ไม่ได้ ( รัก)

ห้องใหม่

ห้องเช่าราคาถูก

หลังจากที่ กระถินกับเปิ้ลกลับมาจากร้านนวดพร้อมกับเงินคนละ500บาท เมื่อทั้งคู่ได้เงินมาทั้งสองก็รีบไปช้อปปิ้งซื้ออาหารมาแช่ตู้เย็นไว้กินก่อนเปิดเทรอม เพราะหนทางนี้อีกยาวไกลแต่ระหว่างที่ทะ้งคู่กำลังเดินเข้าหอก็มีหนุ่มโรงงานที่นั่งดื่มเหล้ากันอยู่ก็เอ้ยแซวทั้งคู่ขึ้นมา

“ ว้าววววว กินอะไรเล่าเธอถึงได้งามแสนงาม งามล้ำเกินคน กินอะไรเล่าคนถึงได้ดีแสนดี “ ผู้บ่าวโรงงาน ร้องเพลงแซวหญิงสาวทั้งสองออกมา เปิ้ลกับกระถินเมื่อได้ยินแบบนั้นทั้งคู่ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ยิ่งกระถินยิ่งกลัวมากเพราะเธอไม่เคยเจอกับอะไรแบบนี้มาก่อน กระถินถึงกับหลบที่ด้านหลังของเปิ้ลด้วยความหวาดกลัว ยิ่งโดนแบบนี้เธอก็ยิ่งกลัวมากแต่ก้ต้องใจชื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเข้มและก็ดุดันของใครบางคนพูดขึ้นมา

“ กินขี้เข้าไปมั้งไอ้สัตว์ ถ้าไม่อยากตาเก็บปากไว้แดกข้าวซะ ไม่อย่างนั้นกูเอาปูนกลอกปากมึงแน่ไม่เชื่อจะรองก็ได้นะกูไม่ถือ” ราเชนทร์ ที่ตามยิ่งสาวออกมาตั้งแต่เธอออกมาจากร้านของพี่สาว เขาก็ขับตามเธอมาจนเธอไปซื้อของที่ตลาดจนกระทั้งเธอกับเพื่อนมาถึงตึกเก่าๆโทรมๆตึกนี้แล้วเขาก็จอดรถไว้ไกลเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าเขาตามเธอมา ก่อนจะเห็นว่าผู้บ่าวโรงงานกินเหล้าเมาแล้วก็ทำท่าจะเข้ามารวนรามเธอ

“ พ / พะ / พ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยง ขอโทษครับ พวกเราไม่รู้ว่าน้องสองคนนี้เป็นเด็กของพ่อเลี้ยง “ ชายหนุ่มที่รู้จักศักดิ์ดินาของพ่อเลี้ยงราเชนทร์ดี ทุกคนทั่วทั้งจังหวัดและอำเภอรู้กันดีว่า ราเชนทร์โหดแค่ไหน ราเชนทร์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ อะไรแต่เขากลับรู้สึกหัวเสียเป็นอย่างมากเมื่อเห็นท่าทางสั่นกลัวของกระถินที่หลบอยู่ด้านหลังของเพื่อนสาว

“ ไป ไปอยู่ที่อื่น เธอกล้าดียังไงมาอยู่ที่นี้ห่ะยัยบ้าเธอนี้…มันจริงๆเลย “ ราเชนทร์ เมื่อเดินเข้ามากระชากแขนของเธอก่อนจะดึงเธอให้เดินตามเขามา พร้อมกับกัดกรามแน่นพูดกับหญิงสาวออกมาว่าเธอเป็นคนโง่ เปิ้ลเมื่อเห็นเพื่อนไม่ขัดขืนแถมยังยอมเดินตามโดยดีเธอก็เลยเดินตามเพื่อนไปด้วย

ปึง

“ นั่งอยู่เฉยๆ “ ราเชนทร์เมื่อเห็นท่าทางของกระถินเธอทำท่าจะออกมานอกรถ เขาก็เลยจ้องหน้าพร้อมกับขู่เธอว่าห้ามลงมาจากรถ กระถินเมื่อเห็นสายตานั้นเธอก็เลยนั่งก้มหน้างุดแล้วก็นั่งเงียบๆ เปิ้ลที่เดินตามมาพร้อมกับถุงกับข้าวเมื่อเห็นท่าทางน่ากลัวของพ่อเลี้ยงที่ก่อนหน้านี้ไม่แสดงให้เห็นเลยว่าเขาเป็นคนน่ากลัว เธอก็เลยทำท่าจะขึ้นรถดีหรือไม่ดี ราเชนทร์ที่เห็นท่าทางรังเลของหญิงสาวเขาก็เลยทำท่าพยักหน้าบอกให้เธอขึ้นรถมากับเขา เปิ้ลเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ยิ้มหวานเหมือนกับว่าขอบคุณแล้วก็ขึ้นรถไป

บรื้น…..บรื้น….บรื้น

“ เธอนี้มันยังไง เธอคิดว่าคนอย่างฉันจำเธอไม่ได้จริงๆเหรอห่ะยัยกระถินเน่า “ ราเชนทร์เมื่อเห็นคนในรถต่างก็เงียบ ด้วยความที่คนข้างๆเอาแต่นั่งกุมมือแล้วก็ก้มหน้าเงียบเขาก็เลยพูดขึ้นอมาอย่างคนหัวเสียว่าเธอคิดว่าเขาจะจำเธอไม่ได้อย่างนั้นเหรอ กระถินเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มอย่างคนตกใจพร้อมกับอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะโง่คิดว่าเขาจำเธอไม่ได้ แต่พอรู้ว่าเขาจำได้แต่แกล้งเธอกระถินถึงกับช๊อกอ้าปากค้าง ราเชนทร์เมื่อเห็นท่าทางตกใจแต่กับน่ารักอย่างกับเด็กน้อยของเธอ ราเชนทร์ที่กำลังหัวเสียอยู่เมื่อเห็นหน้าตาน่ารักของเธอแบบนั้น อาการหัวเสียของเขาก็หายเกลี้ยงไปในทันทีก่อนจะหันออกไปทางด้านอื่นเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเห็นว่าเขายิ้มให้เธอกระถินที่ไม่รู้เรื่องอะไร เธอก็ยังเป็นเธออยู่ ส่วนเปิ้ลที่พอจะมองออกว่าพ่อเลี้ยงสนใจกระถินเธอก็ไม่พูดอะไรได้แต่มองแล้วก็ยิ้มอย่างนึกเอ็นดูเพื่อนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

อพาทต์เม้น วันดี

บรื้น….บรื้น….บรื้น

ไม่นานรถเก๋งของราเชนทร์ก็วิ่งเข้ามาจอดที่อพาทต์เม้นวันดี อพาทต์เม้นที่อยู่ใกล้กับมหาลัยและก็ใกล้ที่ทำงานเรียกได้ว่าเดินไม่ถึง5นาทีก็ถสึงมหาลัย เดินทางซ้ายก็ถึงร้านนวด กระถินและเปิ้ลเมื่อเห็นอพาทต์เม้นหรูทั้งคู่ก็ถึงกับอ้าปากค้างเพราะที่นี้มันหรูดูดีและแพงมาก เรียกได้ว่ามีแต่ชาวต่างชาติและก็คนมีเงินเท่านั้น หนึ่งในนั้นก็มี ต้น และแจ๊คด้วย

“ เอ้าลงมาสิจะนั่งทำซากอะไรละ” ราเชนทร์ เรียกหญิงสาวให้ลงมาจากรถเปิ้ลที่รู้ตัวก่อนเธอก็ลงมาส่วนกระถินที่ยังไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มพามาที่นี้ทำไม แต่ก็ยอมลงมาจากรถอย่างว่าง่ายอย่างไม่เข้าใจอยู่ดี

“ พ / พ่อเลี้ยงพาเรามาที่นี้ทำไมคะ” กระถินถามชายหนุ่มออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก อย่างไม่เข้าใจเพราะที่นี้มันแพงมากใครไม่มีเงินอยู่ที่นี้ไม่ได้หรอก ราเชนทร์หันมามองหญิงสาวก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วเดินนำหน้าทั้งสองมาอย่างไม่พูดอะไรเปิ้ลเมื่อเริ่มจะรู้ว่ามาที่นี้ทำไมเธอก็ดึงแขนเพื่อนให้เดินตามเข้ามา กระถินก็ยอมเดินตามมาอย่างว่าง่ายก็อย่างที่บอกนั้นแหละว่าเธอไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรทั้งนั้น

“ พี่วันดีครับสวัสดีครับ “ พ่อเลี้ยงราเชนทร์หนุ่มหล่อของไร่สง่างาม อายุก็เพิ่งจะ26ปีเพิ่งผ่านเบญจเพสมาหมาดๆเขายกมือไหว้พร้อมกับยิ้มหวานให้เจ้าของตึก วันดีเจ้าของอพาทต์เม้นเมื่อเห็นเจ้าของห้องที่เขาเคยซื้อไว้นานแล้วเขาซื้อเอาไว้พักเวลาที่เขามาสัมนากับลูกค้า หรือว่ามาให้ความรู้เกี่ยวกับปุ๋ย หรือว่ายาฆ่าแมลงที่ทำได้จากธรรมชาติ

“ สวัสดีคะพ่อเลี้ยง ตายจริงไม่เจอกันนานเลยสบายดีนะคะ” วันดีเจ้าของตึกเดินออกมาต้อนรับ เจ้าของห้องด้วยความดีใจเพราะที่นี้แขกเยอะเพราะได้เขามาโปรโมทให้เลย หรือเรียกง่ายๆว่าเอาความหล่อของพ่อเลี้ยงมาหากินนั้นแหละ ซึ่งราเชนทร์ก้ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันไม่ได้เสียหายอะไร วันดีเมื่อเห็นเด็กสาวทั้งสองคนที่ยืนยิ้มหวานอยู่เธอก็ยิ้มทักทายทั้งสองทัน

“ สวัสดีจ๊ะ ไม่ทราบว่าคนไหนแฟนของพ่อเลี้ยงคะเนี่ย น่ารักทั้งคู่เลยคนหนึ่งหน้าเหมือนตุ๊กตา อีกคนก็น่ารักอย่างกับตุ๊กตุ๋น “ วันดีเอ้ยแซวพ่อเลี้ยงก่อนจะหันมาชมเด็กสาวทั้งสอง กระถินเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็กลัวว่าพ่อเลี้ยงจะเสียหายแล้ก็เธอกับเพื่อนเธอด้วย กระถินก็เลยทำท่าจะกล่าวปฎิเสธออกมา ราเชนทร์ที่เห็นแบบนั้นเขาก็พูดสวนขึ้นมาก่อน

“ พี่วันดีครับห้องที่ผมบอกอ๊ะครับเรียบร้อยดีใช่มั้ยครับ “ ราเชนทร์พูดออกมาก่อนที่กระถินจะอ้าปาก วันดีเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มกริ่มอย่างกับว่าเธอรู้ทันแล้วว่าอะไรเป็นอะไรเพราะราเชนทร์ขะหยิบตาบอกให้วันดีไม่ต้องพูด ซึ่งวันดีก็เป็นงานเธอก็เลยพูดเรื่องอื่น

“ เรียบร้อยคะพ่อเลี้ยง เชิญทางนี้เลยคะ” วันดี ผ่ายมือออกก่อนจะบอกให้ทั้งสามเดินตามกระถินที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยเธอก็เดินตามมาอย่างงงๆ เพราะเธอไม่รู้อะไรเลย

“ นี้คะพ่อเลี้ยงกุญแจห้อง “ ห้อง 506 วันดียื่นกุญแจห้องให้ราเชนทร์ ก่อนจะเดินจากไปแต่ก็อดหันมายิ้มให้เด็กสาวทั้งสองไม่ได้ กระถินก็ยิ้มตอบอย่างน่ารักเพราะเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย

“ เอ้านี้กุญแจห้องเธอกับเพื่อนอยู่ที่นี้จะได้ปลอดภัย “ ราเชนทร์ยื่นกุญแจห้องให้กระถินพร้อมกับบอกว่านี้ห้องของเธอ กระถินที่มองเข้าไปในห้อง ทุกอย่างใหญ่เท่ากับบ้านหลังหนึ่งเลยรวมกับของใช้สอยที่เต็มเรียกง่ายว่า ทุกอย่างพร้อมมากเอาแค่กระเป๋าใบเดียวเข้ามาอยู่ได้เลย ระหว่างที่กระถินกำลังตื่นตกใจอยู่นั้นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบก็โดนขนขึ้นมา กระถินและเปิ้ลมองกระเป๋าเดินทางแล้วทั้งคู่ก็หันมองหน้ากันก่อนจะจำได้ว่านั้นมันกระเป๋าของเธอสองคนนี้หนา

“ พ่อเลี้ยงคะ “ กระถินเรียกพ่อเลี้ยงออกมาด้วยความตกใจเพราะนั้นมันกระเป๋าเธอกับเพื่อน เปิ้ลไม่กล้าพูดอะไรเพราะยังช๊อกไม่หายราเชนทร์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก้ขมวดคิ้วหนามองมายังเธออย่างไม่พอใจที่เธอขึ้นเสียงแบบนั้นกับเขา กระถินเมื่อเห็นสายตานั้นเธอก็รุ้สึกกลัวขึ้นมา

“ เอ้อ พ่อเลี้ยงขาาา คือว่านี้มันเรื่องอะไรกันคะ กระถินยังงงอยู่เลยคะ” กระถินถามเสียงหวานออกมาอย่างไม่เข้าใจ เมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เธอยังตั้งตัวไม่ทัน เปิ้ลเธอไม่สนอะไรทั้งนั้นเพราะถ้าสิ่งที่พ่อเลี้ยงมอบให้เพื่อนแล้วเธอก้พลอยได้อนิสงฆ์ไปด้วย เธอก็okมากเลยละ เรื่องอะไรจะปฏิเสธในเมื่อห้องนี้ยิ่งใหญ่อย่างกับโรงแรม5ดาวที่อเตอร์ดัม