“กลับกันเถอะค่ะพี่เอื้อย”
หลังจากที่ล้างหน้าเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วมินตราก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัวพร้อมหันไปเรียกพี่เอื้อยผู้จัดการส่วนตัวที่กำลังมองเหม่อไปข้างหน้าราวกับมีเรื่องที่ต้องครุ่นคิดจนเธอถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย
“โอเคจ้ะ มีนของพี่ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันสมควรกลับไปพักผ่อนได้แล้ว”
คำพูดแสดงความห่วงใยของเอื้อยทำให้มินตราเผยรอยยิ้มละมุนออกมาเล็กน้อยก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาคล้องแขนเอื้อยที่สีหน้าพลิกเปลี่ยนกลายเป็นความตกใจทันทีเมื่อเห็นว่าแก้มของมินตรานั้นบวมแดงแถมยังมีรอยฝ่ามือให้เห็นอย่างเลือนลางอีกด้วย
“ดูสิแก้มเราทั้งแดงทั้งบวมเรื่องวันนี้ดูก็รู้ว่าวิเวียนจงใจแกล้งเราชัดๆเลย” เอื้อยเอ่ยขึ้นด้วยความคับแค้นใจ
“สงสัยคงโมโหที่โดนมีนหลอกด่าก็เลยตั้งใจเอาคืน”
มินตราพูดขึ้นพลางยิ้มเยาะกับการกระทำที่โจ่งแจ้งของอีกฝ่ายถึงแม้จะมีคนส่วนน้อยที่รู้ดีว่าเธอกับวิเวียนนั้นไม่กินเส้นกันแต่การกระท
