ตอนที่ : 01 เสียใจได้ แต่อย่านาน

1212 คำ
มหาวิทยาลัย AAA "หนึ่ง หนึ่ง เดี๋ยวก่อนสิ น้ำหนึ่ง!!" เจ้าของเสียงพยายามเรียกแล้วแต่ไม่ทัน ก่อนจะรีบวิ่งตามและคว้าแขนของน้ำหนึ่งเอาไว้ได้ "จะเอาแบบนี้ใช่ป้ะ?" "....." ฉันไม่ได้ตอบกลับอะไร ไม่อยากคุย ไม่อยากมองหน้า ยังไม่รู้อีกเหรอ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป "จะไม่คุยกันจริงๆ ใช่ไหม?" "......" ฉันก็ยังไม่ตอบอยู่ดี "น้ำหนึ่ง! แกจะตัดเพื่อน เพียงเพราะเรื่องผู้ชายแค่นี้น่ะเหรอ?" "เรื่องแค่นี้เหรอ พูดมาได้เต็มปากนะ!" ฉันหันไปพูดเสียงแข็งคล้ายตะคอก "แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง ในเมื่อเติร์ดเป็นคนมาชอบฉันเอง จะให้ฉันไปบอกเขา ให้เลิกชอบฉันแล้วไปชอบเธองั้นเหรอ ฉันบังคับคนอื่นไม่ได้เว้ย!" ไหมพูดน้ำเสียงหนักแน่น ยังคงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่ "ไหม...ถ้ามันเป็นเรื่องแค่นั้น ฉันไม่เก็บเอามาคิดหรอก" "แล้วแกเป็นอะไร?" "เราสองคนเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอวะ?" "ก็ใช่ไง ฉันถึงได้มาตามแก เพราะฉันไม่รู้ว่าแกเป็นอะไร" "ลับหลังฉัน แกพูดอะไรไปบ้าง กับใครบ้าง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะไหม แกพูด แกดูถูก เพื่อนกันมันทำกันแบบนี้เหรอวะ?" "นะ หนึ่ง..." "ฉันรู้ ฉันได้ยินมาหมดแล้ว ตอนแรกฉันไม่เชื่อด้วยซ้ำ เพราะฉันไม่คิดว่าแกจะทำแบบนี้กับฉัน แต่พอคนเริ่มพูดกันหนาหู ฉันก็เริ่มเอะใจไง จนกระทั่งฉันได้ยินเองกับหู" "อย่าไปเชื่อคนพวกนั้นสิหนึ่ง เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานนะ ตอนนั้นที่ฉันคุยกับเติร์ด ฉันก็แค่ไหลไปตามน้ำอ่ะ" "ไหม! นี่เธอยังไม่รู้อะไรอีกเหรอ!" "......" "เลิกตอแหลได้แล้ว ฉันรู้มาหมดแล้วว่าเธอเป็นยังไง ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าเธอจะเป็นแบบนี้ เพราะเราเป็นเพื่อนกันมานาน ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะทำร้ายฉันได้ลงคอ!" "หนึ่ง..." "จากนี้ไม่ต้องมาเสแสร้ง ไม่ต้องมาแกล้งทำดีกับฉัน ไม่ต้องมาแกล้งสงสาร ต่างคนต่างอยู่!" ฉันกับไหมเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ตอนนั้น ครอบครัวเราก็พลอยได้รู้จักกันเพราะเราสองคนเป็นเพื่อนกัน จนได้เข้ามหาวิทยาลัย เราก็สอบเข้าคณะที่เราอยากเรียนตามกันมาติดๆ ฉันไม่รู้ว่าไหมเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหน ฉันแค่รู้สึกว่าไหมไม่เหมือนเดิม แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะกลายเป็นแบบนี้ ใช่! ใครต่อใครก็พูดถึงฉันกับไหม ว่าเราสองคนไม่น่าเป็นเพื่อนกันได้ ไหมเธอสวยดูดีแถมแต่งตัวเก่ง ผิดกับฉันที่ไม่ค่อยชอบแต่งตัวสักเท่าไร พูดถึงเรื่องแต่งหน้าฉันยิ่งไม่สนใจเลย ฉันรักไหมมากนะ เพราะเราเป็นเพื่อนกัน แต่ตอนนี้ฉันไม่โอเคแล้ว เพื่อนมันต้องไม่เอาเรื่องของเพื่อนไปพูดลับหลังกันสิ และฉันก็ไปรู้มาว่า ที่ไหมยอมคบกับฉันเพราะสงสารฉันที่ไม่มีใครคบ ทั้งๆ ที่ความจริงเราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉันเลยกลายเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารบวกกับน่ารังเกียจในสายตาของคนอื่น ส่วนไหมก็ได้รับความดีความชอบไปเต็มๆ กลายเป็นนางฟ้าในสายตาของคนอื่น พอเข้าไปเรียนในคลาสฉันก็เลือกที่จะนั่งด้านหลัง ไม่นั่งคู่กับใครและไม่นั่งใกล้กับใครอีกโดยเฉพาะไหมกับเติร์ด จนกระทั่งเลิกเรียน ฉันกลับมาที่หอพักของตัวเอง ปกติหลังเลิกเรียนฉันกับไหมเราจะไปเดินเล่นด้วยกันนะ บางครั้งก็เที่ยวกัน แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ถามว่าเสียใจไหมกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันเสียใจที่ถูกไหมหักหลังมากกว่า ฉันไม่เสียใจหรอกนะ เพราะเรื่องชอบกันเราไม่สามารถไปห้ามใครได้ และเสียใจที่เติร์ดเป็นคนแบบนั้น ทุเรศเหรอ ไม่สวยเหรอ ใครจะไปชอบลง เฮอะ! ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้ขึ้นใจ ระหว่างที่กำลังคิดว่าจะทำอะไรดี ฉันก็ปัดโทรศัพท์เลื่อนดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งได้เห็นบางอย่างที่มันสะดุดตา คลับKK สถานที่สำหรับคนที่ชอบการสังสรรค์ ชอบเที่ยว ชอบการดื่ม ดูๆ แล้วมันก็น่าเที่ยวเหมือนกันนะ ภาพรวมต่างๆ แสงสีเสียง เครื่องดื่ม บอกตามตรง ฉันยังไม่เคยเที่ยวสถานที่แบบนี้เลยสักครั้ง แม้จะไปร้านเหล้า ฉันก็ยังไม่เคยเลย น่าลองเหมือนกันแฮะ ฉันยังไม่เคยได้ลองทำอะไรใหม่ๆ เลย เปลี่ยนตัวเองบ้างจะเป็นยังไงนะ สงสัยต้องศึกษาอะไรแบบนี้บ้างแล้วล่ะ เผื่อฉันจะได้เปิดโลกบ้าง ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ บ้าง ฉันเสียใจแต่ฉันเสียใจไม่นานหรอก เพราะคนอย่างฉันทำใจได้เร็ว ยิ่งบางเรื่องที่ทำให้ฉันต้องเจ็บ ฉันยิ่งไม่อยากจำเลย วันถัดมา มหาวิทยาลัยAAA "น้ำหนึ่ง!" "......" ฉันมองไปตามเสียง เห็นเพื่อนกลุ่มนึงกำลังโบกไม้โบกมือให้กับฉัน เราเรียนอยู่คณะเดียวกันแหละ แต่ก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น ฉันยิ้มตอบรับก่อนจะเดินเข้าไปหา "มีอะไรหรือเปล่า?" "มานั่งด้วยกันสิ" "ไม่เป็นไร ฉันชอบอยู่คนเดียวมากกว่า" ฉันตอบปฏิเสธ จริงๆ ก็ไม่ได้หยิ่งหรอก แต่ช่วงนี้อยากอยู่คนเดียวมากกว่า "ฉันได้ยินมาว่าเธอกับไหมทะเลาะกันเหรอ?" "ใครบอก?" ฉันเลิกคิ้วถามคนตรงหน้า เรื่องที่เราทะเลาะกันฉันยังไม่เคยพูดให้ใครฟังเลย และตอนที่อยู่โรงพยาบาลก็มีกันอยู่แค่สามคน หรือว่าจะสังเกตเห็นที่ฉันกับไหมเราไม่ได้เดินคู่กันมาเหมือนแต่ก่อน "ก็ไหมมาเล่าให้ฟังว่า ไหมกำลังชอบกับเติร์ดอยู่ แต่เธอ...มาชอบทีหลัง แล้วจะแย่งเติร์ดไป" "......" ฉันขมวดคิ้วใส่ นี่ไหมเอาเรื่องนี้มาพูดด้วยงั้นเหรอ มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว "เรื่องจริงหรือเปล่าหนึ่ง" "อยากจะเข้าใจแบบไหนก็เข้าใจกันไปเถอะ เหนื่อยจะอธิบายแล้ว" "อ้าว เดี๋ยวๆ หนึ่ง!" ฉันหันหลังเดินออกมาพร้อมกับอารมณ์ที่ฉุนเฉียว มันทั้งโกรธทั้งหงุดหงิด เพราะจู่ๆ ก็มาถูกกล่าวหาแบบนี้ ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่แบบนี้เลย ฉันต่างหากที่เป็นคนชอบเติร์ดก่อน และไหมก็เป็นคนบอกว่าจะช่วยทำให้เติร์ดหันมามองฉัน และฉันก็เล่าให้ไหมฟังแค่คนเดียวว่าฉันกำลังแอบชอบใคร เกิดมาเพิ่งเคยพบเคยเจอ คนอะไรตอแหลได้สุดๆ เลย กล้าพูดออกมาได้เต็มปากนะ อย่าให้ถึงคราวฉันบ้างก็แล้วกัน จะเล่นกลับให้เป็นร้อยเท่าพันเท่าเลย ทีใครทีมัน ฉันไม่ยอมแน่ ถ้าถึงทีของฉันเมื่อไหร่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม