เวลาผ่านไปเป็นนาน อานนท์ที่ช่วงกลางลำตัวปวดเกร็งอย่างทรมานไปหมดยังคงนั่งอยู่บนเตียงนอนเพื่อพยายามเก็บกักอารมณ์เสียวสยิวคั่งค้างเอาไว้ให้ลึกสุดใจ
เขาไม่คิดจะเป็นฝ่ายจัดการกับเจ้าน้องชายของเขาด้วยตัวเองแน่ๆ ใครทำคนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ
ชายหนุ่มคิดอย่างนั้นขณะนึกถึงใครบางคนพลางปรายสายตาคมเข้มลงมองรอยเลือดสายหนึ่งที่เปรอะเปื้อนอยู่บนเตียงนอนของเขา
ยัยอิงอิงนั่นยังบริสุทธิ์อยู่เห็นๆ
ท่าทางใสซื่อเฉิ่มเชยซ่อนความร้ายกาจอย่างนั้น จูบได้ใจอย่างนั้น ลีลาดีอย่างนั้น แต่กลับไม่เคย ได้ยังไง
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนอย่างไรกันแน่
พ่อของเขาอุตส่าห์เลี้ยงต้อยมาจนโต จะกลืนกินกี่ครั้งก็ย่อมได้แล้วทำไมยังเวอร์จิ้นอยู่ เธอเป็นคนยังไงกันแน่ อิงอิง...
อานนท์คิดวกไปวนมาอยู่อย่างนั้นด้วยมาดสุขุมนุ่มลึกสวนทางกับความร้อนรุ่มภายในกาย
เขายังคงนั่งคิดถึงใครบางคนพร้อมกับพยายามทำให้น้องชายสุดที่รักสงบลงด้วยตัวของมั
