“เมืองไทยน่าอยู่ ผมชอบที่นี่”
“แต่ที่นี่ร้อนนะคะ เมืองไทยมีร้อนกับร้อนมาก” ลักษณ์ณาราหยอดมุขชวนคุย
“แต่อยู่ในที่ๆหนาวและหนาวจนเกินไปมันก็ไม่ดี” เขาเผลอคิดถึงวัยเด็กที่ใช้ชีวิตเร่ร่อนอาศัยนอนข้างถนน “คุณเคยไปต่างประเทศไหมครับ”
“ถ้าใกล้ๆ อย่างลาว,เวียดนาม,กัมพูชา ก็ใช่ค่ะ เคยไปต่างประเทศ” เธอฉีกยิ้ม “คุณกำลังสอบประวัติหรือคะ”
“เปล่า” เขาโบกมือไปมา “ผมถามเฉยๆ”
“คุณเดินทางรอบโลกได้แล้วละมั้ง” หญิงสาวหมายถึงกิจการโรงแรมและรีสอร์ทหลายสิบแห่งในหลายประเทศที่เขาดูแลอยู่ “ท่าทางคุณชอบสิ่งที่คุณทำอยู่”
“ก็คงเหมือนคุณละครับ” การ์เร็ตแหงนหน้าหัวเราะ “แต่ท่าทางชิมไวน์ของคุณเมื่อกี้มันดูเลวร้ายมากเลย”
“ให้บุกน้ำลุย ขึ้นเขาลงห้วยที่ไหนฉันสู้ไม่ถอย ยกเว้นเรื่องเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอร์”
“ขนาดนั้นเชียว”
“เอาเป็นว่าฉันมีความทรงจำอันแสนเลวร้ายตอนเมา เพราะฉะนั้นจะไม่กลับไปเมาอีกค่ะ”
“พูดแบบนี้ยิ่ง
