“จืดชืด”
ลีผละออกไป ตำหนิเบาๆ เมื่อรสชาติที่ชิมเมื่อครู่จืดสนิท โรสเคยตอบสนองเขาได้ถึงใจ แม้เธอจะไม่ค่อยปะสา แต่ก็ไม่เคยนิ่งเฉยขนาดนี้ ยอมรับเลยว่าจูบครั้งนี้ของโรสโคตรห่วยแตก
“พอใจแล้วใช่ไหม”
โรสขยับตัวนิดหน่อยเพื่อให้ลีปล่อยเธอให้เป็นอิสระ แต่คนที่เธอคิดว่าเริ่มเหมือนหมาบ้า ทำตัวเหมือนหมาบ้าจริงๆ เขาจับเสื้อยืดของเธอฉีก จนขาดออกจากกัน เท่านั้นยังไม่พอ เขายังดึงรั้งกางเกงนอนของเธอออกไปจากตัว ปล่อยให้ความเย็นของเครื่องปรับอากาศ กัดกินผิวเนื้อของเธอจนขนอ่อนลุกซู่
“คุณจะได้แค่ตัวฉัน”
โรสหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เธอคงเป็นได้แค่ของเล่นจริงๆ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือในอดีต เธอก็เป็นได้แค่ที่ระบายอารมณ์ของลี
ลีกัดฟันจนเกิดเสียงดัง มองร่างกายขาวนวลที่อยู่บนเตียงผ่านดวงตาวูบไหว เขาเคยเป็นคนที่เธอรักไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอถึงได้เย็นชาขนาดนี้ เขาทำพลาดอะไรไป ทำไมเธอจึงไม่ยอมให้โอกาสเขาเลย
“ใส่เสื้อผ
