Ep.1 : ความแค้นที่ไม่อาจลืม
1772 คำ
"เซียงเซียง ไปเอาเด็กออกซะ แกทนแบกรับความอับอายขายขี้หน้านี้ไม่ได้หรอก อาม้าจะให้แกโดนว่าร้ายนินทาได้ยังไง" ม้าของฉันปาดน้ำตาของความผิดหวัง ผิดหวังในตัวของลูกสาวคนนี้
"อี้บอกแล้วว่ามันอายุมากกว่าหนูตั้งเยอะ มันจะต้องมาหลอก หนูก็แค่เด็กเนิร์ด วัน ๆ เอาแต่เรียน จะไปทันพวกมันได้ยังไง แฟนคนแรกก็ทำเจ็บซะแล้ว" อี้เล็กของฉัน น้องสาวม้าฉันเคยเตือนแล้ว ว่าเขาจะมาหลอก แต่ฉันรักเขาไปแล้ว
"หนูจะไม่เอาเด็กคนนี้ออก"
ใช่ ลูกของฉัน ฉันจะไม่เอาออก ฉันตัดสินใจอุ้มท้องเด็กคนหนึ่ง ท่ามกลางการประนามหยามเหยียด ท่ามกลางความหวังดีของป้าข้างบ้านทั้งหลาย ที่เอาฉันไปพูดเสียหาย ฉันไม่เคยโกรธคนพวกนั้น เพราะเราไล่เตะปากหมาทุกตัวไม่ได้ แต่ฉันจะทำให้ไอ้พวกป้างี่เง่าพวกนี้ มันเห็นเอง ว่าคนอย่างฉันจะไม่ทำให้ที่บ้านต้องอับอาย
"ได้พ่อของลูกยังจ๊ะ น้องเซียงเซียง ให้พี่ไทคนนี้เป็นผัวให้ไหมจ๊ะ"
"เก็บปากไวกินข้าวเถอะ" ฉันตะโกนด่าพวกวินมอเตอร์ไซค์ ฉันจะไม่อ่อนแออีกแล้ว
"มึงก็มั่วจนท้องโตมาละวะ!!!!"
นี่คือสิ่งที่ฉันต้องเจอทุกวัน สังคมที่มองฉัน คือผู้หญิงใจง่ายมั่วผู้ชาย ท้องไม่มีพ่อ ฉันต้องแบกรับทุกอย่าง มาตลอด 9 เดือน แต่ฉันก็ได้เด็กผู้หญิงตัวน้อย ตาใสแจ๋วมาแทน ฉันตั้งชื่อลูกว่า ของขวัญ เพราะเขาเหมือนของขวัญที่ฉันได้รับจากปีศาจ
4 ปีต่อมา
"เรียนจบโทสักทีนะเซียงเซียง เจ้าของขวัญมันดีใจจนวิ่งวุ่น อย่างกับงานตัวเอง" ม้าของฉันชี้ไปที่เด็กหญิงน้อยตัวเล็กที่วิ่งวุ่น เพราะเจอลูกโป่งสวย ๆ แล้วตื่นเต้น
"โป่ง ค่ะ ม้า โป่งค่ะ ทำไมม้าม่ายมี" ของขวัญทำหน้าเศร้า น่าสงสารจัง เพราะฉันไม่ต้องการของไร้สาระแบบนั้น ดอกไม้ก็ไม่ต้อง
"เราไม่จำเป็นต้องได้ของพวกนี้ค่ะของขวัญ ชวนอาม่าไปนั่งรถเปิดประทุนบรื้นนนน ๆ ดีไหมคะ" ใช่...ฉันจะสนใจของไร้สาระพวกนั้นทำไม ในเมื่อวันนี้ฉันมีทุกอย่างแล้ว ฉันจะต้องขอบคุณผู้ชายคนนั้น ที่ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันเป็นได้มากกว่าแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
"เย้ บรื้นนนน บรื้นนนนนนนนน"
ใช่...ฉันเรียนเก่งมาก ฉันตัดสินใจเรียน Marketing ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อทำลายผู้ชายคนนั้น คนที่ทำให้ฉันเหมือนตกนรกเกือบ 5 ปี ฉันจะทำให้เขารู้!!!! ว่าฉันจะไม่ทนเห็นเขามีความสุขเด็ดขาด ฉันกัดฟันเรียนไปทำงานวิเคราะห์ตลาดให้บริษัทใหญ่ ๆ ไปด้วย บอกเลยฉันเนี่ยวิเคราะห์ไม่เคยพลาด จนฉันมีของทุกอย่างตั้งแต่เรียนไม่จบ
ฉันพาของขวัญ และคนเฒ่าคนแก่ของฉัน ทั้งหม่าม้าทั้งอาอี้ไปนั่งรถเบนซ์เปิดประทุน แล่นฉิวไปตามถนน แน่ล่ะของขวัญของฉันชอบมาก เราขับผ่านไปตามท้องถนน ผ่านป้ายไวนิลขนาดใหญ่
"ปาป๊าาาา ปาาป๊าาาาา ปาป๊าใหญ่จังเลย ของขวัญเอาปากกาวาดไม่ตึ๋ง" ประโยคของลูกสาวฉัน ทำให้มารดาของฉันหันมามองฉันตาเขียว ที่สอนให้ลูกเกลียดพ่อ แต่ฉันบอกเลย ไม่ใช่แค่ลูก ฉันก็เกลียด เกลียดมันนนนนที่สุดเลยยยย!!!!
1 เดือนต่อมา
“ม้าค้า…ไปโรงเรียนกัน” เด็กหญิงตัวน้องวิ่งมาหาฉันที่กำลังแต่งตัวสวย ไปสมัครงานที่ใหม่ ทั้งที่มีบริษัทมากมายส่งคำเชิญ มาเชิญฉันไปทำงาน
“ไปค่ะ วันนี้ม้าจะไปสมัครงานใหม่ ของขวัญคิดว่าม้าพร้อมไหม” ฉันส่งยิ้มให้เด็กน้อยตาใส วัย 4 ขวบที่มาเป็นของขวัญ ถ้าไม่มีเธอ ชีวิตฉันไม่มีวันนี้แน่นอน
“ม้าคนเก่งพร้อมทุกอย่าง แต่จะไปทำลาย ปาป๊า เหรอคะ”
“ใช่ค่ะลูก เอาให้ย่อยยับ”
ฉันขับรถเปิดประทุนมาส่งลูกสาวที่โรงเรียนเอกชนชื่อดัง ก่อนจะขับไปที่สมัครงานต่อเลย ฉันเลือก เลือกที่มาสมัครงานในบริษัทคู่แข่ง ที่เป็นคู่แข่งกับ Me TOUR มานานแสนนาน
"คุณมาริสา เชิญให้สัมภาษณ์ค่ะ"
ฉันเดินตามหญิงสาวพนักงานรุ่นพี่เข้าไปในห้องสัมภาษณ์ด้วยความมั่นใจ ไม่ใช่ว่าฉันมั่นใจที่เขาจะเลือกฉัน แต่ฉันมั่นใจ ว่าฉันจะต้องงานนี้
"ผมและทางบริษัทของเราทำไมถึงต้องรับคุณครับ" ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งหน้าโหดอยู่ที่โต๊ะข้างหน้าฉันถามขึ้น
“ฉันตั้งใจมา เพื่อถล่มคู่แข่งของคุณ Me Tour ให้พินาศ ด้วยการตลาด โดยจะไม่บอกเหตุผล ว่าฉันเกลียดเจ้าของบริษัท ฉันจะทำทุกอย่างให้พวกคุณชนะ รับฉันทำงานไหมคะ” คำให้สัมภาษณ์ของฉันมันดันทำให้ ฉัน ได้ขึ้นไปหาเจ้าของบริษัทอีกห้อง ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาคมคาย เหลือบตาขึ้นมามองฉัน ก่อนจะตะลึงน้อย ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองฉันเต็มตา
“คุณมีความแค้นอะไรกับไอ้ชลเหรอ”
“บอกไม่ได้ค่ะ”
“แล้วคุณจะทุ่มให้บริษัทผมได้เท่าไหร่ ผมชอบนะ คนที่มีความแค้นเป็นแรงผลัก ถ้าให้ผมเดาก็คงโดนหักอกมา จากการที่มันชอบเอาลูกไปจับหญิง เอาเถอะ ผมเป็นคนแฟร์เกม ถ้าแค้นของคุณมันอยู่ในขอบเขตของการตลาด ผมโอเค” เจ้าของบริษัทหนุ่มพูดกับฉัน ซึ่งเขาพูดถูกเป๊ะเลย
“ฉันให้บริษัทได้เต็มร้อยค่ะ ถ้าคุณรับฉัน ฉันจะทำงานให้คุณอย่างเต็มที่”
“ผมชอบสายตามุ่งมั่นของคุณ ผมรับคุณเข้าทำงาน อย่าทำให้ผมผิดหวังล่ะ” รอยยิ้มจากชายหนุ่มตรงหน้า ทำให้ฉันต้องคลี่ยิ้มตาม
“ฉันสัญญา ฉันจะสู้จนตัวตาย เพื่อให้เขาคลานเข่ากลับมาขอโทษฉัน”
"คุณมาริสาสินะ โปรไฟล์ดีจัง แต่ค่าแรงค่อนข้างแรงเลยนะ ผมไม่เคยให้ค่าแรงใครเยอะขนาดนี้ ลองดูก็ได้ ถ้า 1 เดือนคุณไม่มีผลงาน ผมเชิญออกนะ"
"ค่ะ ฉันยินดี"
"งั้นเริ่มจากงานแรก ไปกับผมวันนี้เลย"
อีกด้าน
"คุณสายชลครับ วันนี้เรามีประชุดกับทางโรงแรม Amari ครับ" เลขาหนุ่มรายงานถึงงานที่สายชลจะต้องทำ ทำให้ชายหนุ่มดึงสูทขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินตามเลขาออกไป
"ไปรับอัณณ์มารึยัง"
"รับแล้วครับ แต่ตอนนี้อาละวาดอยู่ที่ห้องตัวเอง คุณย่าเข้าไปดูแล้วครับ" พลเอ่ยบอกคนเป็นเจ้านาย ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
"ลูกฉันต้องการอะไร ทำไมช่วงนี่สร้างเรื่องบ่อยจัง"
"คงเหงามั้งครับ คุณชลทำแต่งาน ถามหาแต่แม่ เราจะไม่บอกเขาหรือครับ ว่าแม่ของคุณอัณณ์นั้นแต่งงานใหม่ไปแล้ว เดี๋ยวก็หาเรื่องให้พาไปหาแม่อีกนะครับ
"หาแม่อะไรเล่า อยากหาคนเอาใจ แล้วฉันก็เลิกกับแอร์มา 7 ปีละ เขาเข้าใจแล้วตอนนี้แค่ทำตัวเอาแต่ใจและต่อต้าน ฉันตามใจลูกตลอดไม่ได้หรอก เขาต้องโตได้แล้ว" สายชลพูดกับพลคนสนิท เกี่ยวกับอาการต่อต้านของลูกชาย ที่ตอนนี้ขั้นสุด ไม่เอาใครเลย แถมยังมีวิธีประท้วงใหม่ ๆ เสมอ
เมื่อมาถึงโรงแรม Amari สายชลและพลก็ตรงเข้าห้องประชุมทันที แต่ต้องแปลกใจที่เจอสาวสวยหน้าใหม่ มากับคู่แข่งทางการค้าที่เป็นหอกข้างแคร่ตลอดการ เพียงแค่ตัวตนของหญิงสาว ก็เรียกสายตาของคนในห้องแบบคะแนนเต็ม100% เพียงแต่สายชลช่างคุ้นตุ้นตาเหลือเกิน
"ใครวะไอ้พล สวยว่ะ ไม่ได้ที่สุด แต่ชวนมองไม่ละสายตาเลย"
"มาร์เก็ตติ้งคนใหม่ของ Love Travel ครับ"
"นั่นเธอกำลังหันมายิ้มให้กูรึเปล่า!!!!" สายชลต้องเปรยยิ้ม เพราะนึกว่าหญิงหันมายิ้มให้ตน ภาพของหญิงสาวคนสวยที่เดินยิ้มเข้ามาใกล้เขา ทำให้ขยับเน็คไทแก้เขินที่หญิงเดินยิ้มมาหาตน แต่ไม่ใช่เลย เธอเดินผ่านเขาไปแบบไม่สนใจ เพื่อไปจับมือทักทาย กับนักธุรกิจวัยกลางคน ทำเอาเขาหน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลย
"คุณเดชา ขอโทษนะคะ ที่ฉันต้องปฏิเสธงาน ฉันเองเจองานที่น่าสนใจ"
"เขาให้ค่าตัวคุณเท่าไหร่ ผมสู้นะ เฮ้อออ ผมเสียดายจริง ๆ"
แต่ยังทักทายกันได้ไม่เท่าไหร่ การประชุมก็เริ่มขึ้น ด้วยหัวข้อ ห้อง Vip มีจำนวนไม่พอต่อคนที่ต้องการ เลยต้องมาแข่งกันเพื่อห้องที่เหลืออยู่ แน่นอนสายชลที่ได้งานตลอดได้แต่ยิ้ม เพราะงานนี้เขาได้อีกแน่ ๆ เลยปล่อยให้ทุกคนเสนอสิ่งที่จะให้กับโรงแรม The Amari ได้ ทุกคนต่างเสนออะไรเหมือนเดิม ๆ จนวนมาถึงตัวสายชล
"ทางเราจะเพิ่มราคาให้ The Amari 10% จากราคาเดิม" ทุกคนในห้องเงียบ เพราะ 10% ของราคาทัวร์ ทำเอาแต่ละบริษัทแทบไม่เหลืออะไร พอสายชลกล่าวจบ หญิงสาวสวยก็ยกมือขึ้นอย่างมีมารยาท ทำให้สายชลตกใจ ที่มีคนจะมาสู้กับเขา
"ทาง Love Travel จะไม่ลดให้ค่ะ แต่เราจะแปะชื่อของดิ Amari ทั้งเรือ รถทัวร์ ตลอดทริป เป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ ที่ The Amari ไม่ต้องเสียพื้นที่โฆษณาสักบาท ทางห้อง Vip ของ The Amari นั้นเต็มตลอด วิธีการโปรโมทตามถนนจะช่วยขยายกลุ่มลูกค้าไปชนชั้นกลาง ให้ The Amari ได้ขายห้องธรรมดาด้วย" หญิงสาวพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม ฉะฉาน แล้วตรงไปตรงมา ทำให้ งานในครั้งนี้ Love Travel ได้ไป ทำให้สายชลต้องมองหญิงสาวที่เป็นคู่แข่งอีกครั้ง
'คุ้นหน้าจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันนะ' สายชลได้แต่มองหน้าเธอด้วยความสงสัย คิดยังไงก็คิดไม่ออก แต่ที่เขารับรู้ได้เลย คือผู้หญิงคนนี้เก่ง
"ไอ้พล สืบประวัติเธอมาให้ที"
"ครับคุณสายชล"
- ผู้เขียน
