บทที่ 3 : เดินหน้าจีบ (1)
1687 คำ
ดาราสาวเจ้าบทบาท นางเอกสาวสวยดาวรุ่งพุ่งแรง พรชดา ได้เปิดใจยอมรับว่ามีคนรู้ใจแล้ว เห็นทีงานนี้ตำแหน่งคู่จิ้นที่หลายคนอยากจะให้กลายเป็นคู่จริงต้องพับเก็บไว้ก่อน… นางเอกสาวยังเผยอีกว่าพบเจอกับชายหนุ่มหวานใจครั้งแรกที่ต่างแดน งานนี้แฟนคลับต่างต้องลุ้นกันเองแล้วนะคะว่าจะเป็นหนุ่มตาน้ำข้าวหรือเปล่า เพราะเจ้าตัวยังไม่พร้อมเปิดตัวในตอนนี้…
หลังจากอ่านข้อความบนจอโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูจบลง เจษฎาก็ต้องขมวดคิ้วยุ่งขึ้นมาทันที ปกติเขาไม่ชอบอ่านข่าวดารา แต่เช้านี้เปิดโซเซลล์ขึ้นมาก็มีแต่ข่าวของดาราสาวเจ้าของใบหน้างดงามที่ลอยวนเวียนอยู่ในหัวของเขาไม่ยอมหลุดไปไหนนานถึงสองสามวันแล้ว
จะด้วยความคิดถึงหรืออาการอะไรก็แล้วแต่ซึ่งเขาก็ไม่สามารถอธิบายได้ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดไม่เป็นอันทำอะไร และยิ่งเห็นข่าวของคนที่กวนใจอยู่ เปิดปากว่ามีคนรู้ใจแล้วก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดไปใหญ่
“มานพช่วยหาเบอร์ติดต่อดาราที่ชื่อว่าพรชดาให้ฉันที”
เจษฎาบอกกับเลขาหนุ่มที่นั่งเรียงเอกสารบนโซฟาเสียงเรียบ
“ครับผอ.”
การที่ควบงานถึงสองตำแหน่งเลยทำให้ต้องมีเลขาส่วนตัวคอยช่วยเหลือ และดูตารางงานให้ โดยเฉพาะงานบริหารที่มีความละเอียดอ่อนไม่แพ้งานของแพทย์ ซึ่งแน่นอนว่ามานพนั้นทำหน้าที่เลขาของผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้เป็นอย่างดีเยี่ยมถ้าไม่ติดที่ชอบกวนประสาทเจ้านายเป็นชีวิตจิตใจ
เพียงครู่เดียวมานพก็สามารถจัดการหาในสิ่งที่เจ้านายต้องการได้อย่างรวดเร็ว
“ได้แล้วครับผอ. นี่เป็นเบอร์ส่วนตัวของคุณพรชดาครับ”
โทรศัพท์เครื่องหรูถูกหยิบขึ้นมาใช้อีกครั้งเมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของนางเอกสาว นิ้วเรียวยาวราวอิสตรีพิมพ์หมายเลขเบอร์โทรศัพท์ จากนั้นก็ตัดสินใจโทร.ออก
“สวัสดีค่ะ พรชดาพูดค่ะ”
เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์แปลกที่ไม่คุ้นเคย พรชดาก็เอ่ยแนะนำตัวเองด้วยชื่อเต็ม ปกติจะไม่ค่อยมีใครโทรมาที่เครื่องของเธอเท่าไหร่ เพราะถ้าเป็นเรื่องงานจะติดต่อผ่านทางผู้จัดการส่วนตัวเพียงผู้เดียว นอกเสียจากว่าเป็นคนรู้จักและสนิทกันมากถึงจะโทรมาที่เบอร์ของเธอได้
“ผมเองนะ เจษฎา”
ทันทีที่ได้ยินเสียงทุ้มนุ่มน่าฟังซึ่งตราตรึงอยู่ในจิตไม่เคยจางหาย มือเล็กก็รีบยกขึ้นมาปิดปากตัวเองเพราะไม่อยากหลุดเสียงกรี๊ดออกมาให้ปลายสายตกใจ
“คุณหมอมีอะไรกับชดาหรือเปล่าคะ ถึงได้โทรมาหาแต่เช้า”
หญิงสาวพยายามอย่างยิ่งที่จะทำเสียงให้ปกติ ทั้งที่ตื่นเต้นจนแทบจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่
“ข่าวที่ออกไป คุณคงไม่ได้หมายถึงผมหรอกใช่ไหม”
ชายหนุ่มหยั่งเชิงถาม แล้วก็ลุ้นอยู่ในใจเงียบๆ เพราะใจจริงอยากให้เป็นตัวเองแต่มันก็ขัดกันตรงที่พบกันครั้งแรกที่ต่างแดนนี่แหละ เท่าที่จำได้เขาเพิ่งจะเจอเธอเมื่อสองสามวันก่อนในห้องทำงานของเขานี่เอง
แล้วตอนนั้นก็เห็นเธอแสดงท่าทางพอใจในตัวเขามาก แต่ไหนทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยนใจแถลงข่าวเปิดตัวว่ามีคนรู้ใจซะงั้น
“ข่าวไหนคะ”
พรชดาเอ่ยถามพลางพยายามนึกถึงข่าวมากมายของตัวเองที่นักข่าวเอาลงในแต่ละวัน เรื่องจริงบ้าง เรื่องใส่สีตีไข่บ้าง ซึ่งเธอก็ไม่ค่อยให้ความสนใจสักเท่าไหร่
“ก็ข่าวคนรู้ใจของคุณไง คุณไปให้ข่าวประสาอะไรถึงจำไม่ได้”
เสียงทุ้มบอกอย่างหงุดหงิด ที่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ให้ความสนใจกับข่าวของตัวเองเท่าที่ควร
“อ๋อ…นึกว่าข่าวอะไร”หญิงสาวร้องอ๋อเมื่อนึกขึ้นได้ ก่อนจะตอบกลับมาเสียงใส“ชดาหมายถึงคุณหมอนั่นแหละค่ะ”
“ผมตกลงเป็นคนรู้ใจของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
แม้ลึกๆจะรู้สึกดีใจที่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเขาเอง แต่ชายหนุ่มก็อดที่จะถามเสียงดุไม่ได้
“คุณหมอจะตกลงหรือไม่ตกลงไม่สำคัญหรอกค่ะ สิ่งที่สำคัญคือชดาชอบคุณหมอ และกำลังจะเดินหน้าจีบคุณหมอต่างหากละคะ”
เสียงหวานประกาศความตั้งใจของตัวเองออกมาอย่างชัดเจน ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าการจีบผู้ชายจะต้องเริ่มที่ตรงไหนยังไง เพราะเธอไม่เคยจีบใครมาก่อน และที่สำคัญสังคมไทยยังไม่ค่อยยอมรับในเรื่องที่ผู้หญิงจะเป็นฝ่ายรุกสักเท่าไหร่ แต่กระนั้นพรชดาก็ไม่สน เพราะเธอชอบความชัดเจน ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกว่าไม่ชอบ คิดง่ายๆแบบนี้ชีวิตของเธอก็เลยไม่ค่อยจะมีความลับอะไรกับใคร
“ปกติคุณจีบผู้ชายแบบนี้เหรอ คุณพรชดา”
เจษฎาถามอย่างใจเย็น เพราะอยากเข้าใจและอยากรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
“เปล่าค่ะ…ชดาไม่เคยคิดจะจีบใคร คุณหมอเป็นคนแรกที่ชดาอยากจีบหลังจากที่เจอกันเมื่อเดือนก่อน”
“เราไม่เคยเจอกันมาก่อน”
เจษฎายืนยันคำเดิมเสียงเข้มขึ้นเล็กน้อย เมื่อคิดไปว่าหญิงสาวอาจจะจำคนผิด คิดมโนว่าเป็นเขา ซึ่งเขาไม่ชอบที่จะเป็นเงาของใคร
“เจอค่ะ ที่อเมริกาเมื่อเดือนก่อน”
พรชดายังคงยืนยันเสียงหนักอย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนจะเล่าเรื่องราวเมื่อเดือนก่อนให้ชายหนุ่มฟัง
“ชดาเดินสะดุดขาตัวเองจนเท้าแพลง และคุณหมอก็เป็นคนปฐมพยาบาลและเรียกรถพยาบาลให้ชดายังไงละคะ”
คำบอกเล่าของหญิงสาวทำให้เจษฎาต้องใช้ความคิดอย่างหนัก และครู่ต่อมาก็เปล่งเสียงทุ้มออกมา
“คุณเองหรอกเหรอ ผู้หญิงที่ผมช่วยไว้วันนั้น”
“ค่ะ ชดาจำคุณหมอได้แม่น แต่คุณหมอกลับจำชดาไม่ได้เลยสักนิด”
พรชดาบอกเสียงอ่อยด้วยความรู้สึกน้อยใจ ปกติไปไหนมาไหนเธอมักจะต้องพรางตัวอย่างมิดชิดเพื่อหลบแฟนคลับ แต่อยู่ต่างแดนเธอเปิดหน้าเปิดตาเป็นตัวของตัวเองได้ แต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่สะดุดตาสะดุดใจที่เจอดาราสุดฮ๊อตของประเทศตัวเองเลยเนี่ยนะ! เป็นไปได้ยังไง
“ขอโทษที วันนั้นผมรีบมาก เลยไม่ทันสังเกตใคร”
“รีบอย่างกับหนีใครมางั้นแหละ”
พรชดาพึมพำออกมา แต่ก็ดังพอที่จะทำให้ปลายสายได้ยิน
“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมหนีคนมา”
ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะเขายังไม่ทันได้บอกเล่าเรื่องราวอะไรให้เธอฟังเลย ซึ่งแน่นอนว่าตอนแรกหญิงสาวไม่รู้หรอก แต่พออีกฝ่ายหลุดถามมาแบบนี้ถึงรู้ว่าเขาหนีคนมาจริงๆ
“เขาเป็นใครเหรอคะ น่ากลัวขนาดต้องหนีกันเลยเหรอ หรือว่าคุณหมอไปทำอะไรผิดมา”
“บ้า! ทำผิดแล้วทำไมผมต้องหนีด้วยล่ะ ความผิดไม่ใช่เรื่องน่ากลัวเสียหน่อย”
“แล้วอะไรที่น่ากลัวกว่าความผิดละคะ”พรชดาไม่หยุดถาม
“คนสิน่ากลัว”
เจษฎาว่าพลางคิดถึงคนที่ตนหนีมา เดือนก่อนเขาเดินทางไปส่งเจนจิราเรียนต่อที่เมืองนอก แต่อลินขอตามไปด้วย บ่อยครั้งที่เจ้าหล่อนทำตัวติดสนิทกับเขาเกินไปจนต้องหาช่องทางหนีกลับประเทศไทยมาโดยที่ไม่ได้บอกกล่าวเธอ ซึ่งวันที่รีบปฐมพยาบาลให้หญิงสาวแปลกหน้าก็เป็นวันเดียวกับที่เขารีบไปสนามบิน จนไม่ทันสังเกตดีๆว่าหญิงสาวที่ช่วยเหลือไว้เป็นคนไทย แถมยังเป็นนางเอกเบอร์ต้นๆของเมืองไทยด้วย
“คุณหมอกลัวคนทั้งโลกได้ แต่ต้องยกเว้นชดาไว้คนหนึ่งนะคะ”
หญิงสาวออกตัวก่อน เพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มกลัวเธอจนต้องหนีอย่างไม่คิดชีวิตแบบนั้น
แต่เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ พรชดาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน
“ชดาขออะไรคุณหมออย่างได้ไหมคะ”
“ขออะไร”
เจษฎาเอ่ยถามเสียงอ่อน เมื่อได้ยินเสียงหวานใสเมื่อครู่เศร้าลงไปถนัด
“คุณหมออนุญาตให้ชดาจีบเถอะนะ ไม่ต้องหนี ไม่ต้องผลักไส แต่ถ้าวันหนึ่งชดาจีบคุณหมอไม่ติด ชดาจะเป็นฝ่ายถอยเอง”
‘การจะจีบใครสักคนจะต้องขออนุญาตกันด้วยเหรอ พรชดา’
เจษฎาคิดพลางเผลอระบายยิ้มอ่อนออกมา เอ็นดูในสิ่งที่เธอร้องขอ สาบานได้ว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอผู้หญิงแบบเธอมาก่อน
“จะทำอะไรก็ระวังบ้างแล้วกัน เพราะผมไม่ชอบเป็นข่าว”
แม้จะไม่ตอบตกลงตรงๆ แต่ประโยคที่บอกกับหญิงสาวก็ไม่ใช่การปฏิเสธ และนั่นก็เรียกรอยยิ้มได้จากใบหน้างดงามให้กลับมามีชีวิตชีวาได้อีกครั้ง
“สัญญาว่าจะระวังตัว แต่ถ้าข่าวหลุดไปเองอันนี้ก็ช่วยไม่ได้นะคะคุณหมอ”
หญิงสาวบอกก่อนจะรีบตัดสายเพื่อกรี๊ดร้องสุดเสียง พร้อมกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
ทางด้านเจษฎาหลังจากที่นางเอกสาวตัดสายไปก็ส่ายหน้าไปมากับนิสัยที่คิดจะวางก็วางโดยไม่มีการกล่าวล่วงหน้า แต่กระนั้นก็ไม่คิดโกรธหรือถือสาอะไรเธอ
“งานนี้ฉันควรจะเตรียมแผนรองรับวิธีการจีบของเธอยังไงดีนะพรชดา”
เจ้าของเสียงทุ้มพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะเดียวกันก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ เพราะสาวเจ้าชอบทำอะไรที่อยู่เหนือความคาดหมายเสมอ
…………………..………………………….
- ผู้เขียน
