ตอนที่ 2
1017 คำ
“มิ้ม...กลับไปในห้อง แล้วไม่ต้องออกไป”
“เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงมีคนมาเต็มบ้าน เขามาทำอะไร เราไม่ได้ทำอะไรผิดใช่มั้ยคะ”
“ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น!...กลับเข้าไปในห้อง และถ้าเกิดอะไรขึ้นอย่าออกไปเด็ดขาด...หรือถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับพี่เธอต้องไม่อยู่ที่นี่...หนีไป...ไปไหนก็ได้ เข้าใจมั้ยมิ้ม”
เป็นคำบัญชาดิบกร้าวที่เธอจับน้ำเสียงนั้นได้ว่าพี่ชายของเธอกำลังหวาดกลัวและเป็นกังวล มนัสวีทำตามที่มาร์คบอกแต่ไม่ทั้งหมด เธอหลบเข้าไปในห้องแต่ได้ยินเสียงตะโกนและถกเถียงกันด้านนอกทำให้หญิงสาวต้องดับความสงสัยด้วยการออกไปแอบดูและภาพที่ทำให้เธอช็อคจนลืมหายใจคือภาพที่เฮเดนยืนอยู่ตรงหน้าพี่ชายของเธอซึ่งถูกคนของเขาจับตัวเอาไว้พร้อมทั้งล็อคแขนไพล่หลัง เธอแทบจะกรีดร้องออกมาเลยทีเดียวเมื่อเห็นเพื่อนตายของมาร์คถือปืนไว้ในมือและจ่อปลายกระบอกปืนไปที่หน้าผากของเขา
“ไอ้มาร์ค...แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะว่าแกใช่มั้ยที่ยัดโคเคนไว้ในยูเอวีที่ฉันส่งให้ลูกค้าในรัสเซีย”
“เฮเดน...ฉันขอโทษ...ฉันผิดไปแล้ว”
“ไอ้เพื่อนบัดซบ!”
สิ้นเสียงคำรามลั่นกระบอกปืนในมือของเฮเดนก็ฟาดลงบนหน้าของมาร์คจนสะบัด พี่ชายของเธอเลือดกบปากแต่ดูเหมือนมันยังไม่สาแก่ใจคนทำ มนัสวียังจดจำใบหน้าของนักธุรกิจเจ้าของกิจการยักษ์ใหญ่ตอนนั้นได้ดี เขาเหมือนซาตานที่ผุดขึ้นมาจากขุมโลกันต์ไม่ปาน
“แกรู้มั้ยว่าทำอะไรลงไป แกกำลังจะทำให้กิจการของฉันพังพินาศเป็นเศษซากแล้วไอ้เพื่อนทรยศ ฉันไม่เคยให้มือของฉันต้องเปื้อนมลทินด้วยการทำผิดกฎหมายแบบนี้ แล้วเงินร้อยห้าสิบล้านดอลล่าห์ของฉันอยู่ที่ไหน...ถ้าแกไม่ยอมคืนฉันจะฆ่าแก ฆ่าทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!”
เท่านั้นเองที่มนัสวีถึงกับผงะ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่านอกจากมาร์คจะทำธุรกิจผิดกฎหมายแล้วเขายังหลอกเอาเงินจากเฮเดนไปไว้ที่ไหน หญิงสาวยังทนฟังต่อไปหลังจากนั้น
“ฉันจะแจ้งตำรวจจับแกเข้าคุกเพื่อล้างมลทินให้เจคอป แอร์โรว์คราฟ...ไอ้เพื่อนสารเลว ถ้าฉันรู้แต่แรกว่าแกจะทำเรื่องบัดซบได้ขนาดนี้จะไม่ขอรู้จักกับแกเลย”
“แกแจ้งตำรวจให้มาจับฉันก็ได้ แต่อย่าทำอะไรน้องสาวของฉัน...เฮเดน...ฉันขอร้อง”
“แกพูดแบบี้หมายความว่ายังไง”
เฮเดนกระชากคอเสื้อของมาร์คแล้วถามเสียงดัง มนัสวีสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นแววตาของเขาตอนมองพี่ชายของเธอ
“หรือว่าวีนัสก็รู้เห็นกับเรื่องชั่วช้านี้ด้วย”
มนัสวีรอฟังคำตอบจากมาร์คทว่าพี่ชายของเธอกลับเงียบซึ่งนั่นเหมือนยิ่งจุดไฟบัลลัยกัลป์ในหัวใจของคนถูกหักหลัง หญิงสาวถึงกับน้ำตาร่วงเมื่อเห็นเฮเดนกระซวกหมัดลงบนหน้าของมาร์คซ้ำอีกหนและกระชากคอเสื้อของเพื่อนตายที่ตอนนี้หน้าเขียวช้ำและมีเลือดหยดจากปากลงมาเปื้อนเสื้อผ้า
“นี่แสดงว่าแกกับน้องสาวของแกรวมหัวกันหลอกฉันจริง ๆ! แต่ขอโทษนะมาร์ค ฉันอาจจะเคยดีกับแกแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่แวดล้อมตัวแกจะได้รับข้อยกเว้นนี้ด้วย...เจอราร์ด...เข้าไปดูข้างใน ถ้าพบใครจับตัวมาให้ฉันทันที!”
เฮเดนหันไปสั่งคนของเขาและมนัสวีไม่มีเวลาคิดอะไรหลังจากนั้น หญิงสาววิ่งหนีไปทางด้านหลังบ้านซึ่งเวลานั้นไม่มีคนของเฮเดน เธอหนีอย่างไม่คิดชีวิตเพราะเข้าใจว่าเขาคงโกรธจัดที่ถูกพี่ชายหักหลัง มาร์คทำเรื่องผิดกฎหมายและเกือบทำให้ชื่อเสียงกิจการของเพื่อนตายย่อยยับ เป็นใครก็คงต้องทำอย่างเขา และหญิงสาวก็เข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและผู้ชายในชีวิตคนแรกที่สิ้นสุดลงแล้วในกองเพลิงแห่งความอาฆาตแค้น
“มิ้ม...อย่าให้เฮเดนรู้เรื่องนี้นะ”
เสียงของมาร์คดังขึ้นในภวังค์ของมนัสวีอีกครั้ง มันชัดเจนมากและเธอก็ยังนึกถึงตลอดเวลาแม้ตอนที่เดินออกมาจากเรือนจำ
“เรื่องอะไรคะ?”
“เรื่องของหลานพี่ และที่เธอมาเยี่ยมพี่ที่นี่ก็อย่าให้เฮเดนรู้เด็ดขาด”
“มิ้มคงไม่เจอเขาหรอกค่ะ บางทีเขาอาจลืมมิ้มไปแล้วก็ได้ และที่มานี่เพราะมิ้มอยากมาเยี่ยมพี่ คงพักอยู่ที่นี่สักวันสองวันแล้วจะกลับแฟร์แบงค์”
“รีบกลับไปให้เร็วที่สุด เธออยู่ที่นี่ไม่ได้นะมิ้ม”
“แต่พี่ก็ถูกจับแล้วนี่คะ ตอนนี้พี่ก็กำลังชดใช้ความผิดให้เขาอยู่นะคะ”
“เธอยังไม่รู้จักเฮเดนดีพอ เฮเดนผูกใจเจ็บกับเรื่องที่พี่ทำซึ่งพี่ก็รู้ว่าตัวเองทำผิดมากขนาดไหน พี่ผิดเองที่ปล่อยให้ความโลภเข้าตา ทำเรื่องผิดกฎหมายซึ่งเพื่อนของพี่เกลียดมันมากที่สุด จำไว้เถอะมิ้มว่าเพื่อนพี่คนนี้เป็นคนรักแรงเกลียดแรงและไม่เคยให้อภัยคนที่ทรยศเขาง่าย ๆ ถึงขั้นให้ตายไปต่อหน้าเขาก็จะไม่สนใจ...มิ้ม...พี่ขอโทษ”
“พี่ขอโทษมิ้มเรื่องอะไร”
“ถึงพี่จะเข้ามาชดใช้ความผิดในคุกแล้วแต่ก็ยังมีอีกเรื่องที่พี่ไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับเงินของเฮเดน”
มนัสวีทำสีหน้าครุ่นคิดแล้วฉุกนึกได้ว่าคืนนั้นเธอได้ยินเพื่อนของมาร์คพูดเกี่ยวกับเงินจำนวนมหาศาล
“มาร์ค...”
“พี่โอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีของเธอเอง...มิ้ม”
- ผู้เขียน
