ร่างหนาของคริสโตเฟอร์ยืนมองประตูบ้านด้วยแววตาเรียบนิ่ง
“ไม่มีใครอยู่เลยครับ ผมไปถามบ้านข้าง ๆ เห็นเขาว่าคนบ้านนี้ย้ายไปอยู่ภาคใต้กันแล้ว” นิวเอ่ยแล้วเดินมาที่รถ วันนี้เขามาทำหน้าที่แทนหลอดกับแหลมลูกน้องที่เจ้านายหลายๆคนของเขาชอบแย่งชิงกัน วันนี้ทั้งสองติดภารกิจที่บ้านเจ้านายอีกคนจึงทำให้มารับใช้เจ้านายหนุ่มไม่ได้
คริสโตเฟอร์ถอนหายใจ ความรู้สึกบางอย่างพุ่งชนหัวใจอย่างจัง ทำไมเขาถึงรู้สึกแบบนี้ มันโหวง ๆ ในอกมือไม้ก็สั่นขึ้นมาอย่างไม่อาจจะห้ามปรามมันได้ ความรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างมันหลุดหายไป
“ไอ้นิว” เขาเอ่ยเรียกลูกน้องคนสนิทแผ่วเบาราวกับคนกำลังละเมอ ลูกน้องหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นปฏิกิริยาที่เจ้านายหนุ่มกำลังเป็น
“ครับ”
“มึงมั่นใจใช่ไหมว่าเขาย้ายไปแล้ว!”
“มั่นใจครับ”
“แล้วเขาบอกไหมว่าย้ายไปที่ไหน?”
“ไม่มีใครรู้เลยครับนาย” คริสโตเฟอร์เงียบไปนานก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ เธอต้องก
