“กลัวตายไง!!” เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความโหดดังขึ้นจากด้านหลังของโซล ใบหน้าตกใจของทั้งสามแตกต่างกันออกไปโดยสิ้นเชิง เพียงแค่เห็นบุคคลปริศนาปรากฏตัวตรงหน้า
“พี่ลี / อ๊าก!! พี่ลี / รุ่นพี่”
“จะลบให้ได้ว่างั้น?” คิ้วเข้มมีรอยบากเลิกขึ้นข้างหนึ่ง ใบหน้ากวนประสาทของชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนแข็งทื่อแทบไม่กล้าขยับตัวไปไหน เพียงแค่เห็นสายตาเย็นยะเยือกจากชายหนุ่ม
“ก็ฉันไม่ใช่เมียรุ่นพี่”
“เธอไม่รู้ความหมายของลายสักนี่เหรอ”
“ไม่รู้” เสียงหวานตอบกลับเบาหวิว แทบจะฟังไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าหญิงสาวพูดอะไรออกมา แต่ด้วยบริเวณนั้นค่อยข้างเงียบทำให้ลีได้ยินชัดเจน
“แน่ใจ?”
“รุ่นพี่จะมาบังคับให้ฉันตอบ ให้ฉันเป็นเมียรุ่นพี่ไม่ได้นะ”
“ทำไมจะไม่ได้”
“นี่รุ่นพี่เผด็จการเหรอคะ” ดวงตากลมโตเงยหน้าขึ้นไปสบตาเรียวคมคู่นั้น แววตาใสซื่อของร่างเล็ก ทำให้ชายหนุ่มเกือบหลุดยิ้มออกมา
“เธอคิดแบบนั้นเหรอ”
“ฉันอยากลบรอ
