โรงแรม
1010 คำ
ณภัทร ยงคงเดินตามหานุ่มบอดี้ดาร์ด เข้าไปโรงแรม เขาต้องแปลกใจ เห็นหญิงสาว ที่กำลังวิ่งด้วยหน้าตาแตกตื่น ที่กำลังวิ่งมาทางที่เขา
"วันนี้ โรงแรม ปิด ห้ามคนนอกเข้ามานิ"
"ใช่ครับ "
"แล้วเธอ "
ในจังหวะ ที่ไข่หวานวิ่งผ่านหน้าเขา ณภัทร จึงคว้าแขนเธอไว้ได้
"นี่คุณ " ไข่หวานสบตากับเขา ชายตรงหน้า มีหน้าตาหล่อเหลา เอาการทีเดียว ทำให้เธอ รู้สึกตื่นเต้นกับสายตา ที่เขามองมาที่เธอ
"เอ๊ะ คุณ ปล่อยนะ"
"คุณ เป็นใคร "
"ฉันเป็นใคร เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย "
"คุณ ณภัทร ครับ นี่คือ คู่หมั้นของคุณครับ " เสียงชายหนุ่ม ที่กำลังบอกเจ้านายของตน ทำให้เขาสบตากับเธออีกครั้ง
"คู่หมั้น "
"ใช่ครับ "
"แล้วนี่ จะไปไหน "
"ก็หนี นะสิ "
"หนี "
"ใช่ ฉันไม่อยากจะหมั้น กับคุณ "
ในจังหวะที่ ไข่หวาน เห็นว่าชายหนุ่มเผลอ เธอกำลังจะหนี เขาอีกครั้ง แต่ครานี้ เขาคว้าแขน เธอ ได้อีกครั้ง และดึงเธอเข้ามาสู่อ้อมกอด เขา ทำให้ ไข่หวานตกใจ กับพฤติกรรม ที่เขาทำกับเธอ
ณภัทร โน้มหน้า เข้ามาหาไข่หวาน แต่เธอต้องตกใจ และพยามผลักเขาออกห่าง จนร่างเธอกระแทกเข้ากับเสาที่อยู่ตรงหน้า จนเธอสลบไป
"นายครับ เธอ "
"ตามหมอ มา รีบตามหมอมา"
"ณภัทร สั่งให้หนุ่มบอดี้การ์ดเขาตามหมอ มา "
บอดี้การ์ด ต่างวิ่งกันวุ่น กับสั่งของนาย
บ้านพ่อแม่ของไข่หวาน
"เขียนนิยาย " ไข่หวานรู้สึกตัวอีกที เธอตะโกนออกมา ด้วยความละเมอ และมองไปรอบๆ นี่ไม่ใช่ห้องของเธอ แล้วที่นี่มันที่ไหนกัน
"บ้านลูกไงจ๊ะ "
"บ้าน " ไข่หวานพยามนึกทบทวน กับเรื่องที่เกิดขึ้น และจำความได้เธอกำลังจะเข้าพิธีหมั้น "
"ลูก สาวของแม่ ไม่สบาย ไม่เป็นไรนะ แม่จะ เลื่อนพิธี หมั้นของลูกสาวเอง "
"แม่คะ หนูไม่หมั้นได้หรือเปล่า "
"โถ่ลูก ณภัทร เค้าเป็นคนดีนะ คนดีๆ เหมาะกับลูก "
"แต่เค้า มี แฟนแล้ว " ไข่หวานพยามนึกเหตุการณ์เรื่องราว ที่เด็กน้อยบอกภารกิจ กับเธอว่า ในโลกนิยายของเธอ เธอจะมีตัวช่วยในความรัก ถึงสี่คน ที่เธอจะต้องเลือกเอาไว้ สำหรับเธอ ทำภารกิจให้สำเร็จ แต่เธอ ไข่หวาน ไม่อยากทำภารกิจ นี้ให้สำเร็จ เพราะเธอจะต้องกลับไปทนความลำบากอีกเช่นเคย
"ลูกว่าอะไร นะ "
"หนู หมายถึงว่า ณภัทร เค้าคงมีแฟนอยู่แล้ว "
"เจ้าเด็กหนุ่มคนนั้น เค้ามีแฟนอยู่แล้ว หรอ "
"ค่ะ แม่ "
ในระหว่าง ที่ไข่หวาน พยามเล่าเรื่องเหตุการณ์
ณภัทร และบอดี้การ์ดคู่กาย เดินทางมาที่บ้านของหญิงสาว คู่หมั้นของเขา ตั้งแต่ที่เขาเจอเหตุการณ์เมื่อเช้า มันทำให้เขารู้สึกอยากรู้จักในตัวของหญิงสาว มากขึ้น เพราะเขาไม่เคยเจอ ว่าใครคิดจะกระทำตัวเองเหลวไหลแบบนี้ อย่างหนีงานหมั้น เอาตัวเองไปชนกับเสา มันยิ่งทำให้ณภัทร อยากรู้จักตัวตนเธอ
เสียงผู้เป็นแม่ที่ดังเล็ดลอดมาจากข้างใน บ่งบอกว่า เขามีแฟนอยู่แล้ว ทำให้ตัวเขายิ่งงง และไม่เข้าใจ ในตัวเธอ มากกกว่าเดิม
"ผมเข้าไปนะ " ณภัทร เปิดประตูเข้าไป
"ผมยังไม่มีแฟนนะคุณป้า " เสียงเขาตอบโต้ผู้เป็นแม่
"เจ้าเด็กบ้า นี่ หลอกลูกสาวป้า หรือไง "
"ฮ่ะ นี่หรอณภัทร " ไข่หวานคิดเหตุการณ์ เมื่อเช้า คนที่เธอเดินชน และทำเรื่องที่น่าอายมากที่สุด ต่อหน้าเขา ผู้เป็นพ่อแม่ ที่หวงลูกสาวยิ่งกว่าอะไร เธอ พยามเข้าไปห้าม ไม่ให้พวกเขา เข้าไปตี ชายหนุ่ม และบอกให้พ่อแม่เขา ออกไปก่อน ส่วนเธอจะขอเคลียร์ กับชายหนุ่มเอง ในระหว่างที่พ่อแม่ของเธอกำลังเดินออกไป ผู้เป็นแม่ยังคงไม่วายเป็นห่วงลูกสาว ที่กลัวว่าจะเจอชายหนุ่มรังแก
"ณภัทร อย่าคิดจะรังแก ลูกสาวแม่นะ "
"ครับ ผมไม่ทำ เธอหรอกครับ เพราะเธอ คือ คู่หมั้นของผม "
หลังจากที่ทั้งคู่ ออกไปแล้ว ถึงตาของ ไข่หวาน บ้างแล้ว
"นี่คุณ ฉันไม่ใช่เนื้อคู่ของคุณ "
"คุณว่าอะไรนะ"
"ฉันไม่ใช่"
"อย่างที่คุณว่าแหละ "
"ยังไง"
"เนื้อคู่ของคุณ อยู่ที่โรงแรม "
"อยู่ที่โรงแรม "
"ใช่"
"คุณไม่ได้ขืนใจ เธอ หรือคุณ ไม่ได้โดนวางยา หรอคะ"
"เปล่านิ ผมปกติดี "
"ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ ก็ในเนื้อเรื่อง มันต้องเป็นแบบนี้ เขาโดนวางยา และเกิดขืนใจสาวพนักงานคนนั้น คนที่เธอช่วยบอกทางให้หนี แต่แล้วทำไมถึงกลับ ไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ล่ะ "
"เอาล่ะ ผมฟังคุณพูดเลยอะแล้ว ไข่หวาน"
"คะ"
"คุณเป็นคู่หมั้นของผม "
"ไม่ใช่ "
"คุณเป็นคู่หมั้นของผม "
"ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดค่ะ เอาแบบนี้ไหม เนื้อคู่ของคุณ อยู่ที่โรงแรมนั่น แล้วเราทั้งสองคน ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันทั้งนั้น " ไข่หวานพยามที่จะเล่าเหตุการณ์ ที่เธอฟัง และได้รู้ที่เป็นเนื้อเรื่องให้เขาเข้าใจ แต่เป็นฝ่านณภัทร ที่ไม่เข้าใจ เสียเอง
"เอาล่ะ เรามาทำข้อตกลงดีกว่า "
"ข้อตกลง"
"ใช่"
"ข้อตกลงอะไรคะ "
"เรื่อง ที่เราจะแต่งงานกัน "
"ก็ฉันบอกคุณไปแล้วไง"
"เอาแบบนี้ ข้อตกลงของเราก็คือ สามเดือน ภายในสามเดือน ถ้าผมทำให้คุณ ตกหลุมรักผมได้ ผมจะถือว่าผมชนะ และแต่งงานกับคุณ แต่ถ้าผมแพ้ ผมจะยกเลิกงานแต่งของเรา และผมสัญญาว่า จะไม่เข้าไปยุ่ง และพัวพัน กับครอบครัวของคุณ อีกด้วย "
ไข่หวาน นั่งคิดอยู่ชั่วครู่ กับข้อตกลงของเขาจนเธอตัดสิน ทำตามข้อตกลงนี้ อย่างจริงจัง
"ตกลงค่ะ ฉันตกลงข้อสัญญาของเรา"
- ผู้เขียน
