หลังจากที่เป่าเค้กเสร็จเรียบร้อยเพื่อนๆของมาร์คก็มาอวยพรคนรักของเขาด้วยความสนิทสนมจนอดหมั่นไส้ไม่ได้ พวกมันพยายามจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับคนรักของเขาและตั้งแต่คบกันมาพยายามอย่างมากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้ตุ้ยนุ้ยมาเจอกับพวกมัน แต่โชคไม่ดีเอาเสียเลยที่วันนี้เธอบังเอิญมาที่นี่จึงทำให้ได้เจอกันอย่างช่วยไม่ได้
"พวกมึงไม่ต้องมาตีสนิทเด็กกู ไสหัวออกไปเลย"
"พี่มาร์คทำไมพูดไม่เพราะแบบนี้ล่ะคะ พี่เขาออกจะใจดีพูดเพราะไม่ได้เลวร้ายอะไรเลยนี่"
ตุ้ยนุ้ยเอ่ยออกมาอยากใสซื่อ เธอเองเพิ่งเจอพวกเขาครั้งแรกจึงยังไม่รู้ฤทธิ์เดชของไอ้พวกนี้ดี
"โธ่... หนูจะไปรู้อะไรล่ะไอ้พวกนี้มันเหี้ย ไม่มีใครอยากยุ่งกับพวกมันหรอก"
"แต่ว่า..."
"พูดซะพวกกูเสียหายเลยนะ ออกจะเป็นคนดีมึงไปพูดซะน้องเขากลัวพวกกูหมดแล้วเนี่ย"
"ก็พวกมึงมันเป็นคนเลว ไปค่ะตุ้ยนุ้ยเรากลับบ้านกันเถอะพี่ว่าอย่าอยู่ตรงนี้เลย"
เขารีบกุมมือคนรักดึงรั้งตัวให
