บทที่ 23 เจอเข้าจนได้

1273 คำ

และนี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่เธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับชายที่รักในทุกๆวัน ไปค้างที่บ้านของเขาบ้างแต่โดยส่วนใหญ่ก็จะอยู่ที่คอนโดของตัวเองเป็นหลัก ส่วนพี่มาร์คเรียกว่าติดหนึบเธอไม่ยอมห่าง ช่วงก่อนงานเขายุ่งวุ่นวายมาก บางวันกลับมาเที่ยงคืนตีหนึ่งเธอเองก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะว่าเป็นห่วงคนรักที่หักโหมงานมากจนเกินไป "เดี๋ยวก็ปิดเทอมแล้วเราไปเที่ยวกันไหมคะ" "ก็อยากไปเที่ยวนะคะแต่พ่อกับแม่บอกว่าให้ตุ้ยนุ้ยกลับบ้านค่ะ ท่านบอกว่าไม่เจอกันหลายเดือนแล้วจะให้กลับไปค่ะแล้วก็มีเรื่องบางอย่างจะคุยด้วยซึ่งหนูก็ไม่รู้มันคืออะไร" เด็กสาวเอ่ยออกมาตามตรง คุณพ่อโทรศัพท์มาเมื่อเช้าบอกว่าอยากให้เธอกลับบ้านจะได้มาคุยธุระบางอย่าง ซึ่งเธอเองก็ไม่กล้าเซ้าซี้ถามเยอะ แต่มันมีลางสังหรณ์บางอย่างที่เธอเองรู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูก "งั้นเหรอคะพี่อยากไปด้วยจัง" เขาเริ่มออดอ้อนหญิงสาวเสียงเล็กเสียงน้อย ใจจริงอยากจะไปเจอว่าที่พ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม