ตอนที่15

1742 คำ
ตอนที่ 15 (มินิมาร์ท) ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าคาสิโนโดยมีฌอนยืนหน้าโหดโอบเอวฉันไว้ ลูกน้องฌอนสี่ห้าคนวิ่งมารับเราหน้าประตูทางเข้าดูเหมือนการปรากฏตัวของเขาจะสร้างความตื่นเต้นให้คนภายในคาสิโนโดยเฉพาะผู้หญิง “นายครับผมเตรียมเด็กไว้ให้ในห้องรับรองแล้วครับ” เมื่อได้ยินลูกน้องฌอนพูดสายตาฉันตวัดมองเขาแทบจะทันที “กูไม่เอาวันนี้พาเมียมาไม่เห็นรึไง” ฌอนก้มลงหอมแก้มฉันไวๆก่อนจะหันไปสั่งลูกน้อง “ขี้หึงนะเรา” เขาบิดจมูกฉันพร้อมกระตุกยิ้มมุมปากชอบใจ “ไม่ได้หึง” “แต่กูหึงนะยิ่งใส่ชุดเวรนี่แล้วแมร่ง” อ้าว ไหงมาลงกับชุดฉันอีกล่ะมันไม่ได้โป๊อะไรเลยนะแถมยังยาวอีกต่างหากแค่ผ่าขาขึ้นมาโชว์ขาอ่อน แหวกอกแค่นั้นเองธรรมดาจะตาย “จะให้ฉันห่มสไบมารึไง” “อย่าปากดีนะมิน” “นายก็ดีแต่ขู่แบบนี้อะ” ไม่รู้อารมณ์น้อยใจมาจากไหนแต่มันก็น่าน้อยใจมั้ยล่ะตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะเขาเอาแต่ขู่นั่นขู่นี่ฉันว่าแล้วฉันเลยเดินสะบัดหน้าออกมา “เฮ้ มึนมึนอย่างอแงน๊า” กล้ามากเขากล้าพูดมากฉันนี่นะงอแง ฉันหันหลังไปมองจิกฌอนนิดนึงก่อนจะเดินหนีเขามาอยู่กับคนแบบนี้แล้วมันเสียสุขภาพจิตจริงๆ ผลั๊ก “โอ๊ย เดินยังไงวะ” “คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ” มือหนาของใครบางคนยื่นมาตรงหน้าฉัน “คุณครับ” เสียงนุ่มเรียกให้ฉันเงยหน้ามองเขา หล่อ หล่อมากหล่อพอๆกับฌอนเลยแต่คนนี้ดูหล่อแบบคุณชายสูดสีน้ำเงินที่เขากำลังสวมอยู่มันช่างเหมาะกับเขาฉันไม่เคยเห็นใครใส่สูทแล้วดูดีเท่านี้มาก่อนเลย 0 “เดี๋ยวผมช่วยนะครับ” ฉันเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกดปล่อยให้เขาพยุงตัวฉันขึ้นโดยไม่ขัดขืนใดๆ ผลั๊ว!! “ไอเหี้ยมึงกอดเมียกู” ร่างสูงคุณชายกระเด็นไปตามแรงต่อยของฌอนนั่นเรียกสติฉันให้กลับมา ฌอนขึ้นคร่อมเขาก่อนจะปล่อยหมัดใส่หน้าเขาไม่ยั้ง “ฌอนหยุดเดี๋ยวนี้นะ” “ถอยออกไปมิน” นอกจากเขาจะไม่ฟังฉันแล้วเขายังกลับไปซัดคุณชายคนนั้นต่ออีกแล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะคราวนี้ ใช่แล้วน้ำฉันต้องหาน้ำมาสาด ฉันมองซ้ายมองขวาอยู่แปบนึงก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นสายยางใกล้ๆฉันรีบพุ่งตรงไปหยิบสายยางฉีดไปยังพวกเขาทั้งคู่ “ฌอนมินบอกให้หยุดไง” “เงียบไปเลยอย่าคิดว่ากูไม่กล้าทำอะไร” ฌอนเดินตรงมาหาฉันด้วยสีหน้าโกรธจัดเขาแย่งสายยางไปจากมือฉันก่อนจะโยนทิ้งมืออีกข้างคว้าแขนฉันไปจับไว้แน่น “คุณไม่ควรรุนแรงกับผู้หญิง” โธ่ว คุณช่างเป็นสุภาพบุรุษร่างกายสะบักสะบอมขนาดนั้นยังอุส่าต์พยายามลุกขึ้นมาอีก “อย่าเสือกเรื่องผัวเมีย” และฌอนก็ช่างเป็นผู้ชายหยาบและเลวเพราะเขาหันไปเตะคุณชายส่งผลให้เขาลงไปกลิ้งกับพื้นอีกรอบ “คุณค่ะเป็นอะไรรึเปล่า” ฉันสะบัดแขนออกจากมือฌอนก่อนจะรีบเข้าไปดูคุณชาย “มันจะมากไปแล้วนะมิน” “อะไรมากไป ฌอนนั่นแหละมากไป” “กูนะหรอมากไปไอเหี้ยนี่แทบจะล้วงเข้าไปในกระโปรงเธออยู่แล้ว” “มะ...ไม่จริงนะครับผมแค่ช่วยพยุงคุณ” “ไอเลวเอ้ย” ฌอนทำท่าจะมาซ้ำเขาอีกฉันเลยขวางเอาไว้แล้วตบหน้าเรียกสติเขาไปฉากใหญ่ “ตบกูหรอมิน” “เออ ฌอนเป็นบ้าอะไรเขาอะไม่ได้เลวฌอนนั่นแหละที่เลว” ฉันเผลอขึ้นเสียงใส่เขาอย่างเหลืออดในความอันธพาลของเขาและเหมือนสิ่งที่ฉันทำไปจะไม่ดีเอาซะเลยเพราะมันเหมือนยิ่งเพิ่มไฟร้อนในตัวฌอนให้มากขึ้น “อยากรู้มั้ยว่ากูเลวได้มากกว่านี้อีก” พูดจบเขาก็จับฉันพาดบ่าเดินตรงไปทางหลังคาสิโนฉันอยากจะดิ้นเหมือนนางเอกในละครนะแต่เห็นเขาดิ้นกันกี่เรื่องๆก็ไม่รอดสักรายฉะนั้นลองพูดดีๆดูดีกว่า “ฌอนคือมินแค่ไม่อยากให้ฌอนมีเรื่อง” “…” “มันไม่มีอะไรจริงๆเขาก็แค่ช่วยพะ...” ฌอนปล่อยฉันลงเขาดึงฉันเข้าไปจูบแรงๆและพูดทิ้งท้ายเสียงดุก่อนจะลากฉันขึ้นบันได “อย่าพูดออกมาอีกแม้แต่คำเดียวนะมิน กูเตือนดีๆ” ฌอนลากฉันขึ้นมันไดมาหยุดหน้าประตูห้องสีดำเขาหยิบคีย์การ์ดมาสแกนเข้า ตุบ! ฌอนอุ้มฉันโยนลงบนเตียงดีนะเตียงนุ่มไม่อย่างนั้นมีหวังหลังฉันหักแน่ “ฌอนถามจริงฌอนโกรธอะไรเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยนะ” อุ๊ป ไอมินเอ๋ยพูดอะไรออกไปวะ ฌอนผลักฉันนอนราบลงกับเตียงตรึงแขนฉันไว้เหนือหัวจ้องเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉันอย่างนั้นแหละ “พูดได้ดีมากมินเป็นเมียกูเต็มตัวไปเลยแล้วกัน” แควก! เขากระชากเสื้อฉันออกขอเน้นคำว่ากระชาก ตอนนี้เขาเหมือนระเบิดที่ไม่มีใครหยุดได้เเล้ว “ฌอนมันจะมากไปแล้วนะเสื้อมันแพงนะโว้ย” พรมจรรย์ก็ห่วงแหละแต่ขอด่าเรื่องชุดก่อนนี่สั่งตัดเลยนะเนื้อผ้าลิมิเตดมีแค่สองผืนในประเทศแล้วดูตอนนี้สิกลายเป็นผ้าขี้ริ้วไปแล้วTT “เออ เดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่” “มันเป็นลิมิเตดโว้ย” ฉันกำลังจะโวยวายต่อแต่เสียงกลับหายไปเพราะฌอนก้มลงจูบปิดปากฉัน เขาดันลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากตวัดดูดดึงลิ้นฉันไปมามือหนาก็เลื่อนลูบไล้ไปทั่วแผนหลังนั่นยิ่งทำให้ฉันขนลุกซู่ “อ๊า ฌอน” เขาลากลิ้นไล่ลงมาฝากรอยสีสวยไม่ทั่วเนินอกและเมื่อเขาปลดพันธะที่ปิดบังอกอวบอิ่มของฉันได้ฌอนก็ก้มลงทั้งดูดทั้งกัดเต้าฉันอย่างแรง “ซี๊ด ฌอน อ๊าเบาหน่อย” ไม่รู้ว่าเขาไม่ได้ยินหรือทำเป็นไม่ได้ยินกันเเน่ ฌอนไม่ได้ผ่อนแรงลงเลยแถมมืออีกข้างยังบีบเต้าอีกข้างแรงจนเนื้อล้นง้ามนิ้วเขา “นิ่มชิบหาย” ฌอนดูพึงพอใจกับรอยแดงที่ฝากเอาไว้ทั่วเต้าสีขาวทั้งสองข้างของฉัน ฉันกำลังรวบรวมสติห้ามเขาแต่สัมผัสจาก ฌอนทำให้ฉันไม่มีแรงแม้แต่จะพูด “อ๊า ฌอนมินเสียว ซี๊ด” นิ้วแกร่งของฌอนสอดเข้ามาในดอกไม้ของฉันนั่นยิ่งทำให้ตัวฉันกระตุกสั่นไปด้วยความเสียว “อืม แน่นเป็นบ้าเลยมินตอดนิ้วกูจะขาดอยู่แล้ว” เขาเร่งจังหวะซอยนิ้วเข้าออกจนเสียงดังเจ๊ะๆฉันไม่รู้จะระบายความเสียวยังไงทำได้แค่จิกเเขนฌอน “กรี๊ดฌอนมินจะ ซี้ด กรี๊ด” ตัวฉันกระตุกเกร็งรู้สึกข้างในตอดถี่ตัวลอยเหมือนอยู่บนปุยเมฆ “กูไม่ไหวแล้วมินขอเลยนะ” ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก ฌอนก้มลง ดูดกลีบกุหลาบแรงๆสองสามทีมือก็เร่งปลดกางเกงออกและเมื่อกางเกงเขาหลุดออกแก่นกายก็ดีดผึงออกมาชี้หน้าฉัน “ชะ...ฌอนไม่เอา” ฉันพูดเสียงสั่นเมื่อเห็นขนาดของมันรีบถอยหนีแทบจะทันทีแต่ก็โดนฌอนดึงกลับมาจับไว้เเน่น “เปลี่ยนใจไม่ทันแล้วมึนมึน” เขาดึงฉันเข้าหาตัวจับขาฉันพาดบ่าไว้ก่อนจะจับท่อนเอ็นจ่อเข้าปากทางเขาเพียงฌอนกดเข้าไปนิดเดียวความเจ็บก็โจมตีจนฉันต้องดิ้นหนี “ที่รักเจ็บแปบเดียวนะ อย่าเกร็งนะครับ” ฌอนลูบหัวฉันแผ่วเบา ก้มลงดูดยอดปทุมสองข้างสลับกันจนทำให้ฉันเริ่มผ่อนคลาย “กรี๊ด ฌอนมันเจ็บ ฮรือ” เคลิ้มได้แปบเดียวน้ำตาก็ไหลอาบแก้มเพราะอยู่ๆฌอนก็ดันท่อนเอ็นเขาเข้ามา “อ๊าา กูขอโทษ ซี้ดแน่นชิบหายเลยมิน” เห็นอาการฌอนแล้วก็อดสงสารไม่ได้ตอนนี้เขาเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น หน้าเขาดูทรมานมาก “เข้ามาเถอะมินไหว” “แน่นะ” “อืมจะเข้าก็รีบเข้า” ฌอนก้มลงจูบฉันก่อนจะดันส่วนที่เหลือเข้ามาทีเดียวมิดด้าม “อ๊า/ซี้ด” “ไหวนะมินกูขอซอยเลยนะ” ฉันพยักหน้าทั้งน้ำตาแทนคำตอบ ไม่รอช้าฌอนดึงท่อนเอ็นเขาออกก่อนจะกระแทกเข้ามามิดด้ามอีกครั้ง “กรี๊ด มันลึกไปแล้วฌอน” ตับ ตับ ตับ เขาอัดกระแทกเข้ามารัวเร็วและทุกดอกทั้งย้ำ หนักแน่นจนฉันแทบกระอัก “ซี๊ดฌอนเบาหน่อย อ๊า” “แน่นขนาดนี้กูเบาไม่ได้จริงๆวะ” ใช่เขาเบาไม่ได้จริงๆฌอนยังคงตอกเสาเข็มเข้ามาจนตัวฉันสั่นครอนหัวสมองขาวโพลนไปหมด เขาจับฉันเปลี่ยนท่านั่นท่านี่ฉันเองไม่ทันได้ตั้งตังด้วยซ้ำรู้สึกแต่ความสุขเเละความเสียว “ฌอนไม่เอาแล้วมินไม่ไหวแล้ว” “แต่กูยังแข็งอยู่เลยนะ” ฉันปรือตามองเขา สิ่งที่เห็นก่อนหน้าเขาก็ไอมังกรตรงหน้านี่แหละเเข็งได้แข็งดี “นี่มันตีสี่แล้วนะฌอน” ฉันพยายามต่อรองด้วยเสียงเหนื่อยอ่อนเขาเล่นล่อตั้งแต่ห้าทุ่มนี่ตีสีแล้วใครไหวก็ไม่ใช่คนล่ะ “ก็ได้ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวกูอุ้มไปอาบน้ำจะได้นอนสบาย” ฉันปล่อยให้เขาอุ้มฉันไปอาบน้ำยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่มีแรงจะทำอะไรอยู่แล้ว “อ๊า ฌอนเอาออกไป ซี๊ด” ฌอนก็คือฌอนฉันไม่น่าหลงเชื่อเขาให้อุ้มมาอาบน้ำเลยให้ตายสิ “ขอโทษที่รักมันลื่นเข้าไปล่ะ” ลื่นบ้าลื่นบอสิดูก็รู้ว่าตั้งใจ เขายิ้มก่อนจะเริ่มกระแทกเข้ามาสุดลำอีกครั้ง เฮ้อ คืนนี้ฉันจะได้นอนตอนไหนวะเนี่ย -.- ----
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม