ตอนที่11 หน้าที่
แม้เมื่อคืนจะถูกเขาเอาเปรียบหนักแค่ไหนแต่วิริศรายังตื่นเช้าสะพายกระเป๋าใบโปรดของเธอออกจากบ้านในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงวอร์มสีดำก่อนที่เขาจะตื่น
“ช่วงนี้ดูเหม่อบ่อยเนอะ มีอะไรเล่าให้ฟังได้นะ” อริศราพูดขึ้นเมื่อคีบเนื้อย่างขึ้นเตรียมป้อนหญิงสาวนานแล้วแต่วิริศราก็ทำเหมือนไม่เห็น พวกเธอกำลังกินมื้อเที่ยงในเวลาบ่ายกว่า ๆ หลังลุยทำรายงานกันจนเกือบเสร็จ
“แค่พักผ่อนน้อยน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”
“เพราะเมื่อคืนเราไปส่งเธอดึกเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก เบลได้นอนทีหลังเราอีกมั้ง”
“นั่นน่ะสิ เราน่าจะได้นอนทีหลังเธออีก” ‘แต่เธอยังดูสดใสกว่าคนที่นอนเร็วกว่า’ ประโยคนี่อริศราคิดในใจ วิริศราไม่ทันตอบก็มีชายคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าของเธอ
“เมียไอ้ธามจริง ๆ ด้วย ไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอนะครับ”
“พี่...”
“พี่ชื่อกรครับ รณกร”
“อ๋อค่ะ ขอโทษนะคะที่จำไม่ได้”
“ไม่เป็นไรเลยครับ แค่พี่จำ
