ตอนที่20 พยายามไม่นึกถึง
อริศราโทรเข้าเป็นครั้งที่สามแต่เจ้าของสมาร์ทโฟนยังไม่มีแก่ใจจะคุยกับใคร ก่อนจะมีเขาเข้ามาในชีวิตเธอไม่เคยรู้สึกหม่นเศร้ามากขนาดนี้ หรือเพราะวันนี้เธอเป็นวันนั้นของเดือนบวกกับมีเรื่องต่าง ๆ ให้คิดเลยต้องมานั่งปรับอารมณ์อยู่ที่สวนสาธรณะแบบนี้
“พี่วีจริง ๆ ด้วย”
“แยม มาเดินเล่นเหรอ” วิริศราขยับให้น้องรหัสของเธอนั่งข้าง ๆ หญิงสาวก็รีบนั่งเพราะเริ่มเหนื่อยจากการวิ่งออกกำลังกายแล้ว
“ทำไมมานั่งคนเดียวคะ อกหักเหรอ”
“อกหักอะไรเล่าไอ้เด็กนี่พูดไปเรื่อย”
“แยมมาวิ่งทุกวันเพิ่งเคยพี่วีที่นี่นี่คะ แถมยังทำหน้าเศร้าอีก”
“หน้าพี่เป็นแบบนั้นเหรอ”
“ใช่ค่ะ” หญิงสาวยกมือขึ้นจับแก้มตัวเองเมื่อน้องรหัสยืนยันแบบนั้น ปกติเธอเหมือนคนที่มีรอยยิ้มตลอดเวลาจึงไม่แปลกที่โดนทัก
“พี่เบลไม่มาด้วยเหรอคะ”
“ไม่จ้ะ พี่ไม่ได้บอก”
“จริงสิ แยมไม่เคยเห็นสามีของพี่วีตัวเป็น ๆ เลย เข
