ตอนที่14 แหวนเด็กเล่น
วันต่อมมา
หญิงสาวที่เพิ่งออกมาจากห้องของตัวเองหยุดยืนอยู่ที่บันไดเมื่อเห็นเจ้าของบ้านที่ไม่ได้สวมเสื้อนั่งดีดกีต้าร์อยู่บนโซฟา แม้ไม่มีเสียงร้องคลอไปพร้อม ๆ กันก็รู้ว่าคนเล่นนั้นอยู่ในโหมดอกหัก เพราะเขายกขวดเหล้ากระดกเป็นระยะ ส่วนสีหน้าก็ดูไม่ได้มีความสุขกับดนตรีเท่าไรนัก
“แอบมองทำไม”
“เปล่าแอบค่ะ วีกำลังจะไป”
“ไปไหน”
“ไปมหาลัยค่ะ”
“ไปยังไง”
“เบลมารับค่ะ”
ปึก
เขาเหวี่ยงกีต้าร์โปร่งออกจากตัวอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะตวัดสายตาใส่เธอที่กำลังเดินลงจากบันไดอย่างเชื่องช้า
“ทำไมต้องให้ยัยนั่นมารับมาส่ง โตแล้วไปเองไม่ได้?”
“วีบอกเบลให้เลิกมารับแล้วค่ะ แต่เบลก็จะมา”
“รถอีกคันของฉันมันไม่ได้ใช้ เธอจะเอาขับไปเรียนก็ได้”
“วีขับรถไม่เป็นค่ะ”
“ยัยเด็กโง่เอ๊ย เธอทำอะไรเป็นบ้างวะ” วิริศราเม้มปากแน่นเมื่อทำให้เขาไม่พอใจหนักขึ้นอีก พอดีกับที่เห็นรถของอริศราม
