บรรยากาศในยามนี้เต็มไปด้วยความเงียบสงัด เด็กน้อยทั้งหมดถูกผู้ใหญ่กำชับห้ามใช้เสียง เสี่ยวเป่าถึงกับอุดปากตัวเองเอาไว้แน่น เซี่ยซือหยางแม้ปกติคุยจ้อเก่ง ยามนี้เขากลับรู้ความยิ่งนัก ซุกหน้าแนบชิดอยู่กับอกของนางถานเงียบ ๆ
กุบ ! กับ ! ๆ ๆ ๆ มีเสียงฝีเท้าม้าจริงด้วย ทุกคนต่างหน้าผากชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อ พยายามเงียบเสียงให้มากที่สุด เสียงฝีเท้าม้าใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือพยายามเพ่งสายตาผ่านพลังมิติพิเศษ นางเห็นกองกำลังเหล่านี้ ดูแล้วไม่ค่อยเหมือนทหารเท่าใดนัก ลักษณะเหมือนพวกป่าเถื่อนพร้อมออกปล้นสะดม นี่มันเรื่องอันใดกันด้านหลังทหารข้าศึก ด้านหน้าเป็นกลุ่มพวกคนเถื่อน สองกลุ่มนี้ร่วมมือกันอย่างนั้นรึ
กุบ ! กับ ! ๆ ๆ “ย่าส์ ! หยุด !”
เซี่ยซือซือถึงกับกลั้นลมหายใจ นำนกหวีดมาคาบไว้ที่ปาก อวี่จงจับหน้าไม้เอาไว้แน่น อวี่เฉินฟู่หยิบมีดสั้นออกมา นางรีบยกมือห้ามไม่ให้พวกเขาผลีผลาม ให้รอดูสถานการณ์
