เซี่ยซือซือเตรียมของบางอย่างให้ชาวบ้าน ที่กำลังออกเดินทางเข้าตำบล นางหิ้วของเหล่านั้นไปพร้อมกับถานจ้าน ผู้ใหญ่บ้านบอกทุกคนว่า รถลากเลื่อนที่ทุกคนนำไปด้วย เป็นฝีมือการคิดค้นจากเซี่ยซือซือ ให้พวกเขาใช้ใส่เสบียงขากลับ จะได้ไม่ต้องแบกกันให้เหนื่อย
“ข้าไม่รู้ว่าถนนหนทางเป็นอย่างไร พวกเจ้าต้องตัดสินใจกันเอาเอง” ผู้ใหญ่บ้านกล่าวเตือนพวกเขา
“ท่านลุงท่านน้าทั้งหลาย หากท่านเจอความลำบาก ให้ท่านนึกถึงหน้าของครอบครัว ที่รอพวกท่านอยู่ที่บ้านนะเจ้าคะ หากมีปัญหาให้ค่อย ๆ ปรึกษากันอย่าใจร้อน” เซี่ยซือซือแนะนำพวกเขาเล็กน้อย
“ท่านลุงเจ้าค่ะ” นางเดินไปหานายพรานอวี่จง
“อาซือเจ้ามีอันใดรึ”
“นี่คือป้ายประจำหอโอสถหยวนเป่าเจ้าค่ะ ข้ารู้จักกับนายท่านหยวน เขาบอกว่าหากข้าได้พบความลำบาก ให้นำป้ายอันนี้ ไปที่หอโอสถหยวนเป่า เขาจะช่วยจัดการให้เองเจ้าค่ะ”
“แต่ข้าจะไปหอโอสถทำไมกัน”
“เผื่อเอาไว้เจ้าค่ะ กรณีที่ไม่มี
