หลังจากกินข้าวเที่ยงอิ่ม นั่งพักผ่อนอยู่ครู่หนึ่งก็ได้ฤกษ์กลับไปทำงานต่อ คราวนี้ทุกคนในบ้านสกุลถาน ออกมานั่งดูทั้งสี่คนทำงานอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน กระทั่งถานจ้านก็ออกมาดูด้วย เขาอยากรู้ว่าความมั่นใจของเซี่ยซือซือ จะให้ผลเป็นอย่างไร
“น้ำมา ๆ ๆ” เซี่ยซือหยางวิ่งวนไปรอบ ๆ กองดินโคลนที่ถูกตักขึ้นมาเท ตอนนี้เนื้อตัวของเขาเต็มไปด้วยคราบดินเลน แต่เซี่ยซือซือไม่ต่อว่าเขา ให้เขาวิ่งเล่นตามประสาเด็ก เสื้อผ้าสกปรกนางยังซักให้เขาได้
“ดูน้องเล็กจะตื่นเต้นกว่าพวกเราอีกนะท่านพี่” เซี่ยซานซานเองก็ตื่นเต้นไม่ต่างไปจากน้องชาย แต่นางทำเพียงชะโงกหน้ามองดูผู้ใหญ่ทำงาน ไม่ได้วิ่งวนไปมาเหมือนเซี่ยซือหยาง
ขุดไปสักพักอวี่จงส่งสัญญาณมือจากก้นบ่อ ว่าเขาไม่เจอตาน้ำแต่อย่างใด สีหน้าทุกคนแลดูสิ้นหวังกันหมด
“อาซือขุดมาสองจั้งแล้วยังไม่เจอตาน้ำเลย ข้าว่าเจ้าต้องผิดหวังแล้วล่ะ” อวี่เฉินฟู่ตะโกนไปบอกเซี่ยซือซือ ที่
