“เพราะเธอเป็นเมียฉัน...”
ฉันพยายามข่มใจเอาไว้ไม่ให้ไปใจเต้นแรงกับคำพูดแบบนี้ของคุณป๋าอีก แต่ยิ่งพยายามห้ามเท่าไหร่ใจมันกลับไม่ยอมฟัง เผลอไปใจเต้นแรงอีกจนได้
“จะไปโรงพยาบาลไม่ใช่หรอคะ ไปสิคะ” ฉันยกก้นเตรียมจะลุกขึ้นแต่ก็ถูกคุณป๋ากดสะโพกเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันลุกขึ้นไปไหน
“เปลี่ยนใจแล้ว”
“ปะ เปลี่ยนใจอะไรคะ”
“ฉันง่วง อยากนอนพักผ่อน” มือหนาบีบเอวของฉันเบาๆ เหมือนต้องการจะสื่ออะไรสักอย่าง
“งั้นเดี๋ยวฝุ่นจะไปนอนห้องมาย...”
สิ้นสุดคำพูดของฉันก็รู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวกระทบลงมาโดนแผ่นหลัง ทำให้รู้ว่าคุณป๋ากำลังไม่พอใจฉันอยู่
“อย่าพยายามออกห่างจากฉัน” ไม่พูดเปล่า คุณป๋าใช้มือสอดใส่เข้ามาในเสื้อของฉันอย่างจงใจ “เพราะมันทำให้ฉันยิ่งอยากอยู่ใกล้เธอ”
“คุณป๋า อื้อ ~” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ เมื่อถูกนิ้วใหญ่รุกล้ำเม็ดบัวตูมบนเนินหน้าอก คุณป๋าใช้นิ้วเขี่ยไปมาพร้อมกับขยำหน้าอกจนฉันแทบนั่งไม่ติ
