37 - จบสิ้นสักที....

1271 คำ

คุณป๋าจ้องหน้าอาเพทายอย่างหาเรื่องแล้วจะพุ่งปรี่เข้ามาที่หัวอาเพทายฉันจึงรีบเอาตัวเองไปบังไว้ทันที “ปกป้องมัน ?” คุณป๋ามองหน้าฉันสายตาเกรี้ยวกราด “ฝุ่นต้องปกป้องสิคะ อาเพทายเป็นอาของฝุ่น !!” “เธอก็เคยบอกกับฉันว่ามันเป็นผัว” คุณป๋าเว้นคำพูดแล้วตวัดสายตามองไปที่อาเพทาย “ครั้งที่สองที่กูเห็นมึงอยู่กับเมียกู !!” “ถ้าคุณป๋าจะเชื่อแบบนั้นฝุ่นก็ห้ามอะไรไม่ได้หรอกค่ะ แต่อย่ามาหาเรื่องอาเพทายแบบนี้” ตอนนี้เหมือนว่าฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่น้องทะเลาะกัน มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแย่ขึ้นไปอีก (หมับ !) คุณป๋ากระชากแขนฉันดึงเข้าหาตัวเอง “บอกฉันว่าไปเรียนแต่นัดมันมาหาถึงที่ ถ้าฉันไม่ลืมของเธอไว้แล้วกับมาเอา ก็คงไม่เห็นว่าเธอสวมเขาให้ฉัน....ผู้หญิงแบบเธอร่านเงียบจริงๆ” “เมื่อคืนเธอก็แค่ทำให้ฉันตายใจ !!” “ไอ้คิน มึงพูดอะไรให้เกียรติฝุ่นด้วย !!” เพี๊ยะ!! ฉันตบหน้าคุณป๋าอย่างแรงด้วยความโกรธ คำพูด

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม