เมียคุณหมอมาเฟีย

งานวิวาห์

และแล้วในที่สุดวันสำคัญก็มาถึงตังเมถูกปลุกให้ตื่นตั้งแต่ตีสามเพื่อลุกขึ้นมาแต่งหน้าทำผมทั้งที่ตาของเธอแทบจะลืมไม่ขึ้นเลยด้วยซ้ำ ช่างแต่งหน้าทำผมราวๆห้าหกคนรุมช่วยเธอแต่งตัวแต่งหน้าหนำซ้ำยังชมเธออยู่มขาดปากแม้กระทั่งสายฟ้าน้องสาวของเธอก็ยังเอ่ยปากชมตลอดเวลาตั้งแต่มาถึงห้องแต่งตัวของเธอ

ชุดที่เธอใส่ตอนเช้านี้เป็นชุดไทยสีเงิน ตัวผ้าปักเป็นลายไทยอย่างละเมียดละไมแล้วประดับด้วยเครื่องประดับสีทองทับทำให้ดูสวยงามยิ่งขึ้นไปอีก

“พี่ตังเมสวยมากเลยค่ะรับรองว่าถ้าพี่หมอเหนือน้ำเห็นคงจะต้องตะลึงแน่นอน”สายฟ้าเอ่ยชมพลางพูดถึงเจ้าบ่าวของเธอในวันนี้ ทำให้เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเล็กน้อย

“นี่ไปสนิทกับหมอนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ เรียกซะสนิทกันเชียว”

“ก็แหม อาทิตย์ที่แล้วที่สายฟ้าไปนอนกับพี่ไง ตอนพี่ยังไม่ตื่น พี่หมอเหนือน้ำทำอาหารเช้ามาให้พี่ไง เลยได้คุยกันนิดหน่อย”

“เหอะสนิทกันไวเชียวนะ”ตังเมหันไปแซวน้องสาวเล็กน้อยที่สนิทกับเจ้าบ่าวได้ไวกว่าเธอที่เจอหน้าเขามาทั้งเดือนอีก

“ก็นิดนึง แหะๆ”สายฟ้ายิ้มแหยๆให้พี่สาว อันที่จริงเธอเคยเจอกับเหนือน้ำมาก่อนหน้านี้แล้วแต่แค่ไม่เคยเล่าให้พี่สาวฟังเฉยๆ เธอเองก็รู้สึกดีใจอยู่เหมือนกันที่พี่สาวของตนได้แต่งงานกับคนดีๆอย่างเหนือน้ำแม้จะเกิดจากการบังคับของพ่อกับแม่ก็ตาม แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองคนก็น่าจะไปด้วยกันได้ดี

พิธีการเริ่มขึ้นตั้งแต่เก้าโมงเช้าของวันขบวนขันหมากจึงแห่มาที่บ้านแล้วลากยาวมาจนถึงเที่ยงจึงเสร็จสิ้นพิธีหมั้นในช่วงเช้า ตังเมก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยแล้วเพราะต้องออกมายืนไหว้แขกที่หน้างานรวมถึงทักทายแขกที่มาร่วมงาน แล้วก็ต้องไปเปลี่ยนเป็นชุดแต่งงานกระโปรงเกาะอกฟูฟ่องสำหรับงานวิวาห์ช่วงเย็นที่จัดเป็นงานเลี้ยงฉลองในคอนโดอีกด้วย

วันนี้ทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวต่างก็แทบจะไม่ได้พักผ่อนระหว่างงานกันเลย

เพราะต้องคอยต้อนรับแขกที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงทั้งช่วงเช้าและช่วงเย็น ตังเมที่ไม่ค่อยได้ยืนบนรองเท้าส้นสูงนานๆก็ปวดเท้าจนเหนือน้ำสังเกตได้

“ดื่มน้ำก่อนสิ”ขวดน้ำถูกยื่นมาตรงหน้าระหว่างที่ตังเมกำลังยืนซับเหงื่อให้ตัวเองอยู่

หญิงสาวรับขวดน้ำมาดื่มด้วยความกระหายจนเกือบจะสำลักน้ำ มือหนาหยิบทิชชูมาช่วยซับเหงื่อบนใบหน้าให้อย่างเบามือ

ตอนนี้พิธีทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เหลือเพียงแค่ส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวเข้าห้องหอซึ่งเป็นคอนโดของเหนือน้ำนั่นเอง

“ในเมื่อเป็นคู่ชีวิตกันแล้ว ก็ต้องรักและให้เกียรติกันเสมอ อย่าเอาอารมณ์มาใช้ในการแก้ปัญหา พูดคุยกันดีๆนะ”นิภาเอ่ยบอกลูกชายกับลูกสะใภ้ที่นั่งคู่กันอยู่บนเตียงพลางลูบหัวอย่างอ่อนโยน

“เหนือน้ำ น้าฝากดูแลน้องด้วยนะ”จันทราที่เห็นลูกสาวคนโตแต่งงานก็แทบจะน้ำตาไหลออกมาด้วยความปีติยินดี

“ครับ”

“งั้นพวกเรากลับกันแล้วนะ ดึกมากแล้ว”

“ครับ/ค่ะ”พ่อแม่ของเธอและเขาออกไปจากห้องกันหมดพร้อมทั้งปิดประตูห้องให้ด้วย

ตังเมทิ้งตัวลงบนเตียงด้วยความล้าก่อนจะหันไปมองเจ้าบ่าวของเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ

“เธอจะอาบน้ำก่อนมั้ย”

“ไม่เป็นไร นายอาบก่อนเลย”ตังเมรีบปฏิเสธทันควัน ก่อนจะลุกขึ้นไปจัดของในกระเป๋าเดินทางของตัวเองที่ลากมาจากห้องของเธอ เหนือน้ำแสยะยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นท่าทีลนลานของหญิงสาวที่เลื่อนขั้นมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายข

องเขาเรียบร้อยแล้ว

ร่างสูงเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนตามที่หญิงสาวบอกแต่โดยดี หญิงสาวเช็ดเครื่องสำอางอยู่หน้ากระจกระหว่างที่รออาบน้ำต่อจากชายหนุ่ม ไม่นานนักเหนือน้ำก็เดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ใส่เพียงกางเกงตัวเดียวส่วนท่อนบนเปลือยเปล่า

“นี่นาย ทำไมไม่ใส่เสื้อดีๆ”ตังเมหันไปว่าชายหนุ่มทันที ก่อนจะหันหน้าหนีด้วยความอายที่เขาเปลือยท่อนบนแบบนี้

“เขินเหรอ”เหนือน้ำนึกสนุกอยากแกล้งคนตัวเล็กขึ้นมาเลยเดินเข้าไปใกล้จนร่างเล็กต้องผงะถอยหลังหนี

“เปล่า ถอยไปเลย ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว”หญิงสาวผลักร่างสูงให้ออกห่างก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยไม่ลืมที่จะหยิบชุดนอนเข้าไปในนั้นด้วย

เหนือน้ำมองตามหลังหญิงสาวพลางยิ้มคนเดียวราวกับกำลังมีความสุขจนแทบจะสำลักออกมา ระหว่างนั้นจู่ๆเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มก็ดังขึ้นปรากฏชื่อของปลายสายบนหน้าจออย่างชัดเจน

‘คุณแม่’ คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน ก่อนจะกดตอบรับปลายสาย

“ครับคุณแม่”

“เหนือน้ำคือว่า...”น้ำเสียงลังเลของนิภาทำให้ลูกชายอย่างเหนือน้ำรับรู้ได้ว่าต้องมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

“มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“คือว่าคุณจันทราคุณพิทักษ์และสายฟ้าเกิดอุบัติเหตุระหว่างที่กำลังจะไปส่งสายฟ้าที่สนามบิน ตอนนี้ทั้งสามคนอยู่ในห้องฉุกเฉิน”นิภาพูดเสียงสั่นเพราะตอนนี้เธออยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดกับสามีระหว่างรอคุณหมอออกมาจากห้องผ่าตัด

“งั้นเดี๋ยวผมจะรีบพาตังเมไปครับ”เหนือน้ำรู้สึกตกใจมาก แต่พอนึกถึงร่างบางที่ยังไม่รู้เรื่องนั้นยิ่งเป็นห่วงความรู้สึกของเธอเข้าไปใหญ่

“อย่า! ค่อยพาน้องมาพรุ่งนี้เช้าเถอะ คืนนี้เป็นคืนเข้าห้องหอถ้าออกมาข้างนอกมันจะไม่ดี ยังไงแม่จะช่วยดูแลทางนี้ให้เอง”

“ครับ แล้วคนขับรถบรรทุกล่ะครับ”ชายหนุ่มเอ่ยถามหาถึงคู่กรณีด้วยความสงสัย

“คนขับรถบรรทุกหนีไปแล้ว ตำรวจกำลังตามจับอยู่”

“ยังไงเดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องช่วยตามสืบอีกแรงนะครับ”

“อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับน้องนะ พรุ่งนี้ค่อยบอกเดี๋ยวน้องจะเครียด”นิภาเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วงสภาพจิตใจของลูกสะใภ้อย่างตังเม

“ครับคุณแม่”หลังจากที่วางสายไปร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดีพลางมองชายหนุ่มที่เพิ่งวางสายด้วยความสงสัย

“แม่ของนายโทรมาเหรอ”

“ใช่ แม่แค่โทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ให้แวะไปหาน่ะ”เหนือน้ำพูดโกหกออกไปเพื่อให้หญิงสาวไม่ต้องกังวลใจในตอนนี้

“อ๋อ”ตังเมเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของชายหนุ่มก็พอจะเดาได้ว่าเขาอาจจะกำลังมีเรื่องปิดบังเธออยู่และดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องดีด้วย แต่เธอไม่อยากจะเซ้าซี้เลยเลือกที่จะไม่ถามเขาต่อ

“เธอไปนอนเถอะ ฉันมีงานที่ต้องทำนิดหน่อยน่ะ”ตังเมพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินไปนอนบนเตียงด้วยความล้าที่สะสมมาทั้งวัน

ส่วนเหนือน้ำก็นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานต่อทั้งที่ในหัวของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยเรื่องของครอบครัวของหญิงสาวที่อยู่โรงพยาบาล เขาไม่อยากให้เธอรับรู้เรื่องนี้เลยเพราะกลัวว่าเธอจะเศร้าแต่ถึงอย่างนั้นพรุ่งนี้เขาก็คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว