.
..
...
....
(คุณบาสเตียนรออีกหนึ่งสัปดาห์ได้ไหมคะ คือตอนนี้แม่ของคุณอินกำลังจะผ่าตัดรักษามะเร็งลำไส้ ดิฉันอยากให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดีเสียก่อน คุณอินจะได้ไปที่โน่นอย่างสบายใจไงคะ) ปราลีเอ่ยปากขอร้องแทน
“...”
บาสเตียนเงียบไปสักพักเหมือนกำลังใช้ความคิด ก่อนจะตอบกลับไป
“โอเคแต่ห้ามเกินนี้ไม่งั้นฉันจะริบเงินคืนทั้งหมดรวมถึงส่วนของเธอด้วย” เขาเอ่ยข้อแม้ที่ทำให้ปราลีถึงกับร้อนๆ หนาวๆ เพราะเงินที่เธอได้รับนั้นจำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว
(ดิฉันสัญญาว่าจะไม่ให้เกินนั้นแน่นอนค่ะ)
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันจะวางสายแล้วนะ”
(ดะ...เดี๋ยวค่ะคุณบาสเตียน ดิฉันมีเรื่องจะถามนิดนึง) ปราลีว่าจะถามตั้งนานแล้วแต่ยังไม่กล้าเสียที ในตอนนี้ทำงานสำเร็จแล้วเธอก็ห้ามปากตนเองไม่ได้
“ว่ามาสิ”
(เอ่อ...คุณบาสเตียนมีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ)
“ฉันยังไม่ได้แต่งงานจะมีเมียได้ยังไงกัน” บาสเตียนตอบกลับหน้าตาเฉย แถมยังแสยะยิ้มอีกต่างหาก
(ห๊ะ! ไม่มีแล้วทำไมถึงต้องการแม่อุ้มบุญล่ะคะ ดิฉันก็นึกว่าคุณบาสเตียนแต่งงานแล้วซะอีก) ได้ยินอย่างนั้นปราลีก็ตกใจยกใหญ่ หากบาสเตียนยังไม่มีภรรยาแล้วอย่างนี้เขาจะไข่จากผู้หญิงคนไหนล่ะ
“ฉันเสียเงินไปตั้งสิบล้านเธอคิดเหรอว่าจะให้แม่นั่นเป็นแค่แม่อุ้มบุญอย่างเดียวหึๆ” ชายหนุ่มหน้าคมหัวเราะในลำคอเบาๆ ราวกับซาตานร้าย
(คุณบาสเตียน! ถ้ารู้อย่างนี้ตั้งแต่แรกดิฉันไม่ยอมหาคนให้คุณหรอกค่ะ อย่างนี้ก็กลายเป็นว่าดิฉันเป็นพวกต้มตุ๋นหลอกลวงน่ะสิ แล้วถ้าคุณอินแจ้งความเอาเรื่องดิฉันจะทำยังไงคะเนี่ย) ปราลีโวยวายเมื่อกระจ่างใจกับแผนร้ายของบาสเตียน
“หรือเธอจะทิ้งเงินล้านฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ อีกอย่างสัญญาก็มีอยู่แล้ว แม่นั่นเองก็มีเหตุจำเป็นต้องใช้เงิน ขี้คร้านมาถึงนี่แล้วอาจจะติดใจฉันจนไม่อยากกลับเมืองไทยอีกก็เป็นได้” บาสเตียนเอ่ยอย่างใจเย็น ไม่ได้ทุกข์ร้อนกับผลที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเลยด้วยซ้ำ
(คือ...ถ้าอย่างนั้นคุณบาสเตียนสัญญาได้ไหมคะว่าจะไม่ทำให้ดิฉันเดือดร้อนไปด้วย) ตอนนี้ปราลีเองก็มีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงินพอสมควร เธอจึงจำเป็นจะต้องใช้เงินค่าจ้างที่บาสเตียนให้มาประคับประคองฐานะทางการเงินของครอบครัวไว้
“ได้! ฉันจะไม่ทำให้เธอเดือดร้อนแน่นอน”
(ถ้าอย่างนั้นทุกอย่างจะยังเป็นไปตามความต้องการของคุณค่ะ อ้อ...ดิฉันอยากจะบอกคุณบาสเตียนว่า คุณอินเธอเป็นผู้หญิงที่นิสัยดี น่ารัก แถมยังเป็นคนกตัญญูอีกด้วย หวังว่าคุณบาสเตียนจะเมตตาเธอนะคะ) นี่คือสิ่งเดียวที่เธอจะทำให้อินทิราได้
“เธอพูดอย่างกับฉันจะฆ่าจะแกงผู้หญิงคนนั้น”
(ปะ...เปล่าค่ะดิฉันแค่..)
“ไม่ต้องห่วงฉันจะไม่ให้ผู้หญิงคนนั้นลำบากแน่นอน เธอจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ฉันจะทำให้เธอมีความสุขที่สุดเลยล่ะหึๆ”
(ถ้างั้นแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้าคุณบาสเตียนมีอะไรสงสัยจะถามติดต่อมาได้ตลอดเวลาเลยนะคะ)
“โอเค ขอบใจเธอมากแค่นี้ล่ะ”
วางสายอดีตเลขาสาวแล้ว บาสเตียนก็แสยะยิ้มด้วยความพอใจ อีกไม่นานเขาก็จะได้ทำสิ่งที่อยากทำมานาน
บาสเตียนเปิดภาพที่ปราลีส่งมาให้เมื่อวันก่อน จ้องมองใบหน้าสวยผ่านหน้าจอมือถืออย่างตั้งใจ ไม่นานรอยยิ้มแห่งมัจจุราชก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคม ตอนแรกที่เห็นภาพนี้เขาเองก็ตกใจไม่น้อยเพราะอินทิรามีใบหน้าคล้ายกับแฟนเก่าเขามากเหลือเกิน เหมือนจนคิดว่าเป็นคนเดียวกันด้วยซ้ำ นั่นยิ่งทำให้เขามีความพึงพอใจมากขึ้นไปอีก เพราะรู้สึกว่าได้แก้แค้นพลอยดาวตัวจริงซะอย่างนั้น