‘ถ่านไฟเก่าที่ยังคงเร่าร้อน’ คำนี้ดูไม่เกินจริงในความรู้สึกของคีรันนัก เรื่องระหว่างเขากับต้นหลิวมันยากจะตัดขาดกันไปง่าย ๆ ไม่ใช่เพราะต้นหลิวดื้อดึงแต่เป็นเพราะเขาไม่ยอมปล่อยเธอต่างหากล่ะ
ผู้ชายคนอื่นเป็นแบบไหนเขาไม่รู้แต่ตัวเขาไม่เคยต้องจ่ายเงินหรือเอาใจผู้หญิงคนไหนเท่าต้นหลิวมาก่อน เพียงแค่เธอแสดงสีหน้าถึงความลำบากใจเขาก็พร้อมจะปิดปากเงียบถึงความสัมพันธ์ของเราไม่ให้คนในบริษัทรับรู้ เขาย้ำหลายครั้งไม่ใช่เพราะอายที่คบกับเลขา
เขาแค่กลัวเธอไม่สบายใจเวลามีคนมานินทาเมาท์กันสนุกปาก ต้นหลิวเป็นคนเก่งและซีเรียสเรื่องงานที่สุด เธอจะไม่ให้เขาเสียภาพลักษณ์ผู้บริหารแน่ ๆ และเขาเชื่อว่าเธอกล้าลาออกหากเกิดปัญหาให้เขาเดือดร้อนซึ่งเขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น ต้นหลิวควรอยู่ในสายตาเขาตลอด ไปทำงานที่ใหม่จะมั่นใจได้อย่างไรว่าผู้ชายคนอื่นจะไม่มายุ่ง ขนาดตัวต้นหลิวอยู่ข้าง ๆ เขายังมีลูกค้าหลายคนเข้ามาจีบแบบไม่
