ณ โรงพยาบาล
“นายสบายใจได้ไอ้อิท นอกเหนือจากแผลภายนอกที่ถลอกเล็กน้อยแล้วก็ไม่พบว่าน้องแพทมีกระดูกหักที่ไหนในร่างกาย ส่วนที่สลบไปอาจจะเกิดจากความวิตกกังวลและหวาดกลัวแค่นั้นเอง”
เจษฎาบอกกับเพื่อนสนิท หลังจากตรวจร่างกายของเธออย่างละเอียดตามที่อิทธิฤทธิ์กำชับไว้
“แล้วแพทจะฟื้นเมื่อไหร่”
อิทธิฤทธิ์ถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล เพราะเขายังไม่วางใจหากเธอยังไม่ได้สติ
“อันนี้ฉันให้คำตอบไม่ได้ เพราะคนไข้แต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนไม่กี่ชั่วโมงก็ได้สติ แต่บางคนอาจจะหลับไปนานถึงสองสามวันก็เป็นได้ ถ้ายังไงคืนนี้ฉันจะขอดูอาการก่อน ถ้าเกิดน้องแพทฟื้นพรุ่งนี้ก็อาจจะกลับบ้านได้เลย”
“ขอบใจมากไอ้หมอ ยังไงฝากนายด้วย เดี๋ยวฉันขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อน”
อิทธิฤทธิ์กล่าวขอบคุณเพื่อนหนุ่มพร้อมกับตบไหล่เพื่อนแรงๆสองสามที จากนั้นก็เดินออกจากห้องพักฟื้น หามุมคุยโทรศัพท์
หลังจากที่เดินหาที่ส่วนตัวได้แล้ว อิทธิฤทธิ์ก็ไม่
