ในที่สุดก็ถึงวันประลองกับการเดิมพันที่ไม่เคยเกิดขึ้นในสำนักลิ่วอี้ นั่นคือการเดิมพันด้วยชายหนุ่มรูปงาม เขาเป็นที่กล่าวถึงไปทั่วทั้งสำนักโดยเฉพาะเหล่าสตรีในห้องหอ ต่างมารวมตัวกันอย่างพร้อมหน้าเพียงเพื่อต้องการพบหน้าชายผู้ที่ถูกกล่าวว่าเป็นชายรูปงามราวกับเทพเซียน ช่วงชิงจิตใจสตรีเพียงแค่สบตา
จ้าวลู่ชิงอยู่ในสภาพที่สงบนิ่ง การประลองถูกจัดขึ้น ณ ลานกว้างหน้าตำหนักเจ้าสำนัก ซึ่งฉีไป๋ได้เข้ามาชมการประลองนี้และตัดสินด้วยตนเอง
ลานกว้างถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยใช้โต๊ะไม้กว้างหลายเมตรสำหรับนั่ง แต่ละฝั่งมีกู่เจิงตั้งวางอยู่ ซึ่งพวกนางจะประลองกันบนนั้นต่อสายตาทุกคน
ตัวของจ้าวลู่ชิงเบนสายตาไปสบกับต้าชุนที่มองมายังนางอยู่ไม่ไกล สีหน้าของเขาไม่บ่งบอกทั้งยินดีหรือยินร้ายอันใด คงเป็นเพราะเขากำลังสับสนกับสิ่งที่เพิ่งรู้มา
‘พระองค์ต้องการทำสิ่งใดกันแน่’
‘การกระทำของข้าไม่มีสิ่งใดแอบแฝง แล้วท่านจะขอบคุณ
