ณ ห้างสรรพสินค้า
“คุณว่าซื้ออะไรให้คุณหญิงพราวดี” เศกภพถามขณะเดินเข้ามาในตัวห้าง และเป็นประโยคแรกนับตั้งแต่ออกจากบริษัท “ช่วยคิดหน่อยสิ ผมคิดมาตลอดทางยังคิดไม่ออกเลย”
เป็นคำถามที่ตอบยากมาก เนื่องจากจันทร์หอมไม่รู้จักนิสัยใจคอเจ้าของวันเกิด จึงไม่รู้ว่า นางชอบอะไรไม่ชอบอะไร หากแนะนำไปแล้วอีกฝ่ายไม่ชอบ จันทร์หอมกลัวว่าจะส่งผลกระทบถึงเศกภพ
“ตอบยากจังค่ะ อีกอย่างจันกลัวว่าถ้าแนะนำไปแล้วคุณหญิงไม่ชอบ คุณหญิงอาจมาตำหนิคุณทิวค่ะ” เศกภพเอ็นดูกับคำตอบจันทร์หอม เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อน อยู่ใกล้แล้วสบายใจ ยิ่งได้พูดคุยความรู้สึกนั้นยิ่งเพิ่มมากขึ้น
“การให้ของขวัญ มันคือน้ำใจและมิตรภาพของผู้ให้ที่มีต่อผู้รับ ต่อให้ผู้รับไม่ชอบก็ว่าคนให้ไม่ได้ คุณหญิงไม่ใช่คนอย่างนั้นด้วย ใครให้อะไรก็รับไว้ด้วยความเต็มใจ คุณสบายใจได้” เศกภพพูดให้เธอคลายความกังวล “ถ้าเป็นคุณ คุณจะซื้ออะไรให้คุณหญิง ไหนลองต
