“ทำยังไงได้ล่ะคะ ก็พี่ชอบหนูไปแล้วนี่…”
“…” คำพูดของพี่เกมส์ทำฉันเหมือนคนใบ้กิน นั่งสบสายตาใจดีและเต็มไปด้วยความจริงใจของเขากลับไปนิ่งๆ คราวนี้มันดันเป็นเขาเองที่ละสายตาไปก่อน
พี่เกมส์รีบลุกขึ้นบิดขี้เกียจซ้ายทีขวาที อมยิ้มคล้ายกับเขินอะไรบางอย่าง แล้วก็ถามขึ้นแบบไม่มองหน้าเหมือนต้องการจะเปลี่ยนเรื่อง
“วันนี้น้องกานต์ So Sad ใช่ไหมคะ?” ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไป แต่เขาก็พูดออกมาเอง “งั้นเราไปที่ที่มีอะไรสนุกๆ ให้ทำกันดีกว่า”
คำพูดสองแง่สองง่ามของเขา มันทำให้อดไม่ได้ที่จะย้อนถามออกไป
“ที่ไหนคะ… อ๊ะ!?” ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวสูงฉวยโอกาสคว้าหมับเข้าที่แขนฉันอย่างถือดี
“มาเถอะค่ะ…”
พี่เกมส์มองฉันด้วยรอยยิ้มเดิมๆ ก่อนพูดออกมาเต็มปากเต็มคำ เสียงดังฟังชัด
“เดี๋ยวพี่จะพาน้องกานต์ไปสวรรค์”
เวลาต่อมา
@ ร้านเกม A
ฉัวะ! ฉัวะ!
“เฮ้ยๆ ในป่าๆ ออกมาๆ”
ฉัวะ! ฉัวะ! Double kill!
“เหยดเข
