“พอดีว่าฉันไม่ชอบกินของซ้ำกับใคร”
บรรยากาศภายในห้องตกอยู่ในความเงียบทันทีเมื่อฉันพูดจบ
และตอนนี้ฉันมีเรื่องที่อยากจะคุยกับเจ๊ตาลเพียงสองต่อสองเท่านั้น ฉันจึงพูดออกไปอีกครั้งเพื่อให้คนไม่เกี่ยวข้องอย่างเมย์ออกไปจากห้องซะ
“ฉันกินอะไรก็ได้ สั่งมาเถอะ… แต่ไม่เอาผัดกะเพราไก่นะเมย์”
“โอเคตามนี้ งั้นเดี๋ยวมานะ” เมย์เองก็ดูไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรกับท่าทีฉัน เธอเบ้ปากใส่เหมือนกับจะแหย่ฉัน พร้อมทั้งรีบหันไปเปิดประตูเดินออกจากห้องทำธุระอย่างที่รับอาสา
หลังจากเมย์ออกจากห้องไปได้ไม่เท่าไหร่ เจ๊ตาลก็เอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยกับท่าทีที่แปลกไปของฉัน
และทุกครั้งที่ฉันแสดงท่าทีแปลกๆ คนที่มักจะดูออกก่อนใครก็เป็นเธอนี่แหละ
“กานต์เป็นอะไรอ่ะ ทำไมวันนี้ดูแปลกๆ เมื่อคืนมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นหรือเปล่า?”
“เจ๊รู้หรือเปล่าว่าเมื่อคืนพี่นัทไม่ได้อยู่ห้อง” คำถามประโยคแรก ทำคนถูกถามเงียบเสียงลงโดยชะงัก ความเป็นก
