ไม่เข้าใจ (อะไรของมัน)
1144 คำ
แพรวา.............
"ยัยเตี้ย!!! " ฉันหันขวับไปทันทีที่ได้ยินเสียงไอ้ปิง ก่อนจะต้องทำหน้าเบื่อหน่ายปนเอือมระอาเพราะตอนนี้มันเดินจูงมือเด็กใหม่ของมันมาตรงที่เธอยืนอยู่กับน้องแบม
"มีไร"
"เลิกเรียนยังอ่ะ"
"เลิกละแกมีไร"
"กูก็จะได้ไปส่งมึงกลับบ้านไงชดเชยที่เมื่อเช้าปล่อยมึงนั่งรถมาโรงเรียน"
"ไม่จำเป็นเพราะฉันจะให้น้องแบมไปส่ง"
"ว่าไงนะ!!! " แล้วทำไมมันต้องขึ้นเสียงทำหน้าทำตาขึงขังเหมือนไม่พอใจแล้วดุสายตาที่มันมองน้องแบมของฉันสิ
"หูหนวกแล้ว??? ฉันว่าฉันพูดชัดละนะ"
"เรานัดกันไปถ่ายรูปครับพี่ปิง"
"ใครถามความเห็นมึง" มันหันไปตวาดน้องแบมทั้งที่น้องเขาก็พูดกับมันดีๆ
"นี่ไอ้ปิงแกพูดกับน้องเขาดีๆ ดิวะ"
"แล้วมันมาเสือกไมอ่ะกูพูดกับมึงอยู่ไม่ได้พูดกับมัน"
"น้องเค้าแค่ตอบแทนมั้ยล่ะ เพราะเย็นนี้ฉันจะไปถ่ายรูปกับน้องเขา"
"ไม่ได้!!! เพราะเย็นนี้มึงต้องไปซื้อของกับกู"
"แล้วทำไมต้องเป็นฉัน แกก็ไปกับ...เอ่อ ไปกับแฟนแกดิ" สายตาฉันมองไปที่น้องผู้หญิงที่ตอนนี้กำลังกุมมือจับแขนมันอยู่ทั้งที่ตอนแรกที่ฉันเห็นมันเป็นคนกุมมือน้องเขาแท้ๆ ไม่รู้มันปล่อยมือน้องเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
"ไม่ได้!!!! เพราะของที่จะให้มึงไปช่วยเลือกมันคือของขวัญวันเกิดแม่กู"
"พี่ปิงขาให้นิวไปช่วยเลือกก็ได้นี่คะ" เห็นมะยัยเด็กนี่มันก็ไปได้แล้วมันจะมาบังคับฉันไปกับมันทำไมไม่เข้าใจ
"ไม่ได้!!! เพราะนิวไม่ได้รู้จักแม่พี่ นิวคงเลือกของได้ไม่ถูกใจแม่พี่"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่รถนะ"
"อ้าวแล้วนัดของเราล่ะคะพี่ปิง พี่ปิงบอกวันนี้จะพานิวไปดินเนอร์"
"ไว้วันอื่นนะวันนี้พี่ไม่ว่าง" มันพูดกับน้องเขาแล้วก็พาน้องเขาเดินออกไป แล้วสรุปยังไง...ฉันต้องทำไง ฉันต้องไปกับมันใช่ไหม แล้วน้องแบมของฉันล่ะ
"เอ่อออ น้องแบมครับ คือพี่......." ฉันรู้สึกผิดนะอุตส่าห์ตกปากรับคำกับน้องแบมว่าจะไปถ่ายรูปด้วยกันแท้ๆ
"เอาไว้วันอื่นก็ได้ครับพี่แพรวันนี้พี่มีธุระผมเข้าใจ^^"
"ขอโทษนะครับ"
"พี่อยากไปกับน้องแบมนะแต่..." แต่เพราะไอ้บ้าเอาแต่ใจนั่นคนเดียว คิดละก็โมโห วันนี้ฉันโมโหมันไปกี่รอบแล้ว
"ไปกันได้ยังยัยเตี้ย" มันเดินมาเกาะไหล่ฉันแล้วมองหน้าน้องแบมด้วยสายตากวนตรีน คือทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นใส่น้องเขา ฉันไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แค่ยิ้มให้น้องแบม
"ไว้พรุ่งนี้เลิกเรียนเราไปด้วยกันเนอะ" ฉันพูดกับน้องแบมนะแต่.....
"พรุ่งนี้มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นเพราะพรุ่งนี้มึงต้องไปช่วยกูจัดงานวันเกิดให้แม่กูเพราะอาทิตย์หน้าก็วันเกิดแม่กูแล้วที่สำคัญปีนี้แม่กูจะกลับมาฉลองวันเกิดที่ไทยเพราะฉะนั้นมึงต้องเป็นแม่งานเข้าใจไหมเพราะงานนี้ทุกคนในครอบครัวมึงก็ไปกันหมด" คือเรื่องนี้ฉันก็รู้แล้วไหมว่าอาพิงค์จะมาจัดงานวันเกิดที่ไทยเพราะพี่รุ้งน่ะเตรียมชุดธีมครอบครัวเราไว้เรียบร้อยหมดแล้ว แต่ที่ไม่รู้ก็คือฉันต้องไปช่วยมันจัดงาน ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเพราะปกติถ้าเวลาที่บ้านเราสองคนมีปาร์ตี้วันสำคัญอะไรก็แล้วแต่จะมีการจ้างออแกไนซ์มาจัดงานทุกครั้ง ไม่เข้าใจว่าทำไมครั้งนี้มันถึงให้ฉันไปช่วยจัด แต่ฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกนะเพราะไม่ว่ายังไงฉันก็เคารพและนับถืออาพิงค์อาปืนช่วยแค่นี้สบายมากแต่มันอีกตั้งเป็นอาทิตย์กว่าจะถึงงานวันเกิดอาพิงค์ไอ้ปิงทำไมถึงรีบจัด
"งั้นเอาไว้ถ้าว่างเราค่อยไปกันก็ได้ครับพี่แพร พี่แพรว่างวันไหนก็บอกนะครับ^^"
"จ้ะ ขอบคุณนะแล้วก็ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปด้วยวันนี้"
"ไม่เป็นไรครับผมเองก็มาชวนพี่แพรปุบปับด้วยแล่ะ"
"จะไปกันได้ยังวะ!!! พูดมากอยู่นั่น" เอ๊ะไอ้นี่ ไร้มารยาทซะจริงคนเขากำลังคุยกันอยู่ เห้อออ สุดท้ายฉันก็ต้องเดินตามแรงจูงมันมาถึงลานจอดรถ คือมันทั้งลากทั้งจูงเหมือนฉันเป็นวัวเป็นควายเลยแถมยังเดินเร็วอีกต่างหากจนฉันแทบจะล้ม
"ไอ้ปิงแกเดินช้าๆ ดิวะฉันเดินตามไม่ทัน"
"ช่วยไม่ได้อยากเกิดมาขาสั้นเองทำไมยัยเตี้ย"
"เออ!!! ใครมันจะไปสูงหุ่นดีขายาวเหมือนแฟนใหม่แกล่ะ"
"กูไม่เคยมีแฟน"
"อ๋อ หราาาา แล้วที่เมื่อกี้อ่ะน้องอะไรนะฉันก็จำชื่อไม่ได้"
"นินิว"
"อ่อแฟนใหม่แกชื่อนินิว"
"ก็กูบอกว่าน้องเขาไม่ใช่แฟนกู"
"อ้าวววก็เห็นแกจับมือน้องเขาซะแน่นเดินซะทั่วโรงเรียน"
"เรื่องนั้นช่างมัน ว่าแต่มึงอ่ะชอบไอ้เด็กนั่นเหรอวะ"
"ใคร น้องแบมอ่ะนะ"
"หึ.."
"หึไรของแกไอ้ปิง"
"ป๊าวววว.." พูดจบมันก็เปิดประตูรถให้ฉันขึ้นไปนั่งก่อนที่มันจะเดินอ้อมไปด้านคนขับ ระหว่างที่ฉันกำลังรัดเข็มขัดฉันก็นึกได้เลยถามมัน
"แล้วนี่แกจะให้ฉันช่วยจัดงานวันเกิดอาพิงค์จริงดิ"
"แล้วทำไมมึงถึงคิดว่ากูพูดเล่น"
"ก็ปกติแกจะจ้างเขามาจัดนี่"
"ปีนี้กูอยากจัดเอง เพราะปีนี้ก็ครบรอบยี่สิบที่พ่อกับแม่กูแต่งงานกันด้วยกูเลยอยากจัดทีเดียวพร้อมกันเพราะพ่อกับแม่กูไม่ได้มีเวลามาไทยบ่อย ยิ่งช่วงนี้พ่อกูเปิดบริษัทใหม่อีกคิดว่าอีกนานกว่าจะได้กลับมาไทยกูเลยอยากจัดงานให้กับท่าน"
"เออ แกก็คิดอะไรดีดีมีสาระเป็นนี่หว่านึกว่าคิดแต่เรื่องเที่ยวกับเรื่องผู้หญิง"
"มึงชมกู ถูกไหม"
"แล้วมีคำไหนที่ด่าแกป่าวล่ะ" มันหัวเราะเบาๆ แล้วส่ายหน้าก่อนจะขับรถออกไป
- ผู้เขียน
