บทที่ 4 เดินมาส่งทุกวันได้มั้ย
398 คำ
ระหว่างเดินลงจากตึก
"ปิง"มาค่ะ พี่สะพานเป้ให้
"ครีม"ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจ
"ปิง"เถอะน่า
ว่าแล้วพลางปลดกระเป๋าที่หลังน้อง
"ครีม"ขอบคุณค่ะ
ระหว่างทาง
"ครีม"คนมองน้องตาเขียวหลายคนเลย
เดินกับพี่เหมือนจะอันตราย
"ปิง"อันตรายอะไรคะ พี่ยังไม่มีแฟน
"ครีม"ใช้สายตามองมาที่ปิงแล้วเลิกคิ้วขึ้น
เชิงไม่เชื่อ
"ปิง"จริงๆนะคะ
"ครีม" ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยค่ะ 5555
"ปิง"5555
"ครีม"แล้วบ้านพี่อยู่ไกลมั้ยคะ กลับยังไง
"ปิง"ไม่ไกลมาก พี่กลับรถเมล์ได้
"ครีม"กว่าจะถึงก็มืดแย่ วันหลังไม่ต้องมาส่งแล้วนะคะ เกรงใจ
"ปิง"เต็มใจมากค่ะ ให้พี่มาส่งทุกวันได้มั้ย
"ครีม" ได้แต่ยิ้มให้
ปิงได้แต่พึมพำในใจ นู๋ทำใจพี่กระตุกกี่รอบแล้วรู้มั้ย นี่เพิ่งเจอกันวันแรก ผ่านผู้หญิงมามากมาย ไม่เคยมีใครทำให้คลั่งได้เท่านี้
ใจกูยังอยู่ดีมั้ยไอ้ปิงเอ้ย
"ครีม" พี่ปิงคะ พี่ปิง พี่ปิง พร้อมเขย่าแขนไป
1 ที น้องถามว่ากินลูกชิ้นกันน้องเลี้ยง ขอโทษที่ชนในวันนี้และขอบคุณที่เดินมาส่ง เอาไม้ไหนดีคะ
"ปิง"หลุดจากหวงความคิดแล้วตอบว่า
ได้หมดค่ะนู๋เลือกเลย
"ครีม" ป้าคะ งั้นเอา ไม้นี้ ไม้นี้ ไม้นี้ และอันนั้นค่ะ แยกน้ำจิ้ม นะคะ
"ป้าลูกชิ้น"แฟนเหรอพ่อหนุ่ม เหมาะสมกันมากน่าตาดีทั้งคู่ น่ารัก
"ครีม"เออ.. /"ปิง" ครับ พร้อมกับยิ้มแฉ่ง
ออกจากร้านลูกชิ้น
"ครีม" พี่ปิง
"ปิง" อุ๊ย!!ทำเสียงดุทำไมคะ
"ครีม" ทำไมตอบป้าไปแบบนั้นละคะ
"ปิง"ก็พี่อยากเป็นแบบนั้นนิ
"ครีม"ขี้ตู่เก่งจริงๆ ถึงบ้านน้องแล้วคะ
อะนี้ลูกชิ้นพี่ กลับบ้านดีๆนะคะ
"ปิง"ครับ พี่ขอแอดไลน์ เฟสบุค ขอเบอร์เราได้มั้ย ถึงบ้านแล้วพี่จะได้บอกเราไง
"ครีม" เออ..ได้ค่ะ
"ปิง"ปกตินู๋ออกจากบ้านไปเรียนกี่โมง
"ครีม" 6.30 น. ค่ะ
"ปิง" โอเค พรุ้งนี้พี่มารับนะ
"ครีม" หะ
"ปิง" บ๊ายบาย
พี่เค้าจีบเราเหรอ ไม่หรอกมักคิดมาก
เข้าบ้านดีกว่าครีม อย่าเพ้อเจ้อ
กลับมาแล้วค่ะแม่
- ผู้เขียน
