บทที่ 13 คฤหาสน์ วรโรจน์ไพศาลนันทกุล
383 คำ
คฤหาสน์ วรโรจน์ไพศาลนันทกุล
กลับมาแล้วเหรอคะลูกชาย
คุณนาย นิมลวรรณ. นายหญิงของบ้าน
เอ่ยทักทายบุตรชายเพียงคนเดียว
"ปิง"ครับมี้ ฟอดดดด ปิงตอบพลางกอดและหอมผู้เป็นมารดาชุดใหญ่
"มี้" ป๋ารอคุยด้วยครับที่ห้องนั่งเล่น
"ปิง" ป๋ากลับมาแล้วเหรอครับมี้ ปิงถามไม่รอฟังคำตอบพร้อมเดินไปห้องนั่งเล่น
มาแล้วเหรอ ไพศาล วรโรจน์ไพศาลนันทกุล
ประมุขของบ้านเอ่ยทักบุตรเพียงคนเดียว
นั่งสิ
"ปิง" ครับป๋า
"ป๋า" หันไปสั่งลูกน้องให้ออกไปก่อน
เห็นมี้เราเล่าให้ฟังว่ามีความรักเหรอ
เห็นทำตัวดีขึ้นขยันเรียน ป๋าก็ไม่ว่านะ
แต่ลูกไม่ลืมใช่มั้ย ป๋าอยากให้ลูกแต่งงานกับลูกสาวของ อาศรุต มาตั้งแต่ยังเด็กๆแล้ว
หนูคนิ้ง ลูกเองก็รู้จัก รุ่นราวคราวเดียวกัน
ทำไมลูกไม่ลองเปิดใจบ้าง ฐานะก็ทัดเทียม
เอื้อประโยชน์ธุรกิจเราได้
"ปิง" นั่งตัวชา ด้วยรู้ว่า ป๋าของเค้าเผด็จการเพียงใด แต่จะให้เขานั้นฝืนใจคงทำไม่ได้
เขาจึงตอบกลับผู้เป็นบิดาว่า ผมมีแฟนแล้วครับป๋า ถ้าจะให้ทิ้งเธอ มันคงใจร้ายไปหน่อย
เพราะเธอ ไม่ผิดอะไร แต่ถ้าเธอทิ้งผม เดียวผมจะหันมอง คนิ้ง ตามที่ป๋า ต้องการ
ขอตัวไปอาบน้ำนะครับ
เมื่อบุตรชายเพียงคนเดียวเดินจากไป
ไพศาล ได้แต่พึมพำคนเดียวว่า
เดียวก็รู้ไอ้ลูกชาย ฉันให้เวลาแกทำตามใจ
สักพักแล้วกัน
Line
ปิง:พี่รักนู๋นะคะ
ครีม:พี่เป็นอะไรหรือเปล่า โอเคมั้ย
ปิง:มีเรื่องกวนใจนิดหน่อยไม่เป็นไรคะ
ครีม:กอดๆ
ปิง:รักจัง
Line
ปิง:พวงมึง
คลาส:ว่า
กัฟ:ว่า
พิชญ:ว่า
ปิง:ป๋ากูแม่งจะจับคู่กะคนิ้งกูจะบ้า
กัฟ:ลูกอาศรุตอะนะ
ปิง:เออ
พิชญ:คนนี้เค้าทั่วถึงป๋ามึงไม่รู้เหรอจะมาให้มึงเอา
คลาส:ป๋าแกคงมองธุรกิจป่าว
ปิง:กูเครียด แม่ง
กัฟ:ช่างก่อนมึง พรุ่งนี้ไปทัศนศึกษาแล้ว
โฟกัส 3 วันนี้ มึงต้องมีความสุข อีกไม่กี่อาทิตย์เราจะจบแล้ว
ปิง:เออ กูหวงครีมชิบหาย
- ผู้เขียน
