บทที่18 น้องไม่สบาย

605 คำ

"พิชญ์" ไงครับเสี่ย ตื่นเช้าจัง พูดพลางมองนาฬิกาข้อมือ บอกเวลา 7.00 น. "ปิง" ยิ้มแล้วห้วเราะในลำคอ หึ "กัฟ" มันไปโดนตัวไหนมาว่ะ ยิ้มไม่เลิก มึงจะไปไหนเนี่ยไอ้ปิง "ปิง" ซื้อของ "พิชญ์" ซื้อของหรือซื้อยาคุมฉุกเฉิน เอาดีๆ "ปิง" เสือก "พิชญ์"แหม่ กูแค่จะบอกว่าที่กูมีครับเสี่ย มึงจะได้ไม่ต้องไปซื้อ ยาแก้ปวดแก้อักเสบกูมีหมดนะ พูดเลย ปิงชะงัก "ปิง" งั้นเอามาให้กู "กัฟ"ยาอะไรที่มึงจะเอาครับเพื่อน กัฟถามพลางยิ้ม "ปิง" ก็ทั้งหมดที่พูดนั้นแหละ "พิชญ์" เอ้า เมื่อคืนพวกมึงไม่ได้ซื้อถุงยางเหรอ ถามพลางขมวดคิ้ว "ปิง" เห้อ กูใส่แล้วกูถอดออก พอใจยัง เอายามาได้แล้ว ก๊อกๆ ข้าวต้มที่สั่งได้แล้วครับ "ปิง" วางเลยครับ เออ พี่ครับเดียวสายๆให้แม่บ้านมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วยนะครับ เปื้อนนิดหน่อย มาสักช่วง 11 โมงก็ได้ "คนส่งอาหาร"ครับๆ ไปนะครับ ปิงพยักหน้าแทนคำตอบ พิชญ์สะกิดกัฟ มึงถามมันดิ เป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม