ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ตอนหกโมงเย็น ทิพย์วารีลุกจากเตียง เปิดออกเห็นเพื่อนร่วมห้องก้าวเข้ามา แล้วดึงมือมากุมไว้ สีหน้าแสดงความดีใจ
“ยินดีด้วยนะทิพย์!”
ทิพย์วารีชะงัก “เรื่องอะไรคะ”
“ก็เรื่องมีน้องไง พี่รู้เรื่องจากคุณไตรน่ะ ท่านบอกให้ดูแลทิพย์ให้ดี!”
สีหน้าคนฟังเผือดลงเล็กน้อย อย่างไรเสีย เรื่องนี้ก็คงปิดไว้ได้ไม่นาน เพราะอาการมันฟ้องเสียขนาดนี้
“ขอบคุณมากค่ะคุณนุช”
“พี่จะมาชวนไปทานข้าวด้วยกัน เหม็นอะไร แพ้อะไรบอกได้เลยนะ พี่เข้าใจคนท้องค่ะ”
“ค่ะ” หญิงสาวรับคำ แล้วยิ้มเจือน สีหน้าครุ่นคิดหนัก
สาวเท้าเดินเคียงคู่กันมา จนถึงห้องอาหาร เห็นเจ้านายกับลูกคนสนิทรออยู่ก่อนแล้ว ไตรทศเหลือบมองอีกฝ่าย แล้วสนใจอาหารตรงหน้าต่อ ทิพย์วารีหย่อนกายลงบนเก้าอี้ สีหน้าไม่สู้ดีนัก แค่เห็นสายตาเขา ก็ทำเอาหวาดหวั่นพิกล ก่อนหน้าเขาบอกว่าต้องการคุยเรื่องลูก จากสายตาดูแล้วคงเอาจริงแน่
อาหารหน้าตา
