ปวรุตม์ยกมือทาบอก “ตายแล้ว! ผมทำให้คุณทิพย์คิดแบบนี้เหรอครับ”
“หยุดสักทีรุตม์ ถ้าไม่หยุดก็ลงจากรถไปเลย ทิพย์ไม่สบายอยู่ คุณจะยั่วโมโหภรรยาผมทำไม ที่ให้มาด้วยเพราะเห็นว่ามีธุระ อยากปรับความเข้าใจกับทิพย์ด้วย แต่คุณกลับทำให้มันแย่ลงเนี่ยนะ คุณเป็นบ้าอะไร!” เขาตวาดลั่น ปวรุตม์ชะงัก สีหน้าซีดเผือด น้ำตาคลอ
“ผมแค่อยากช่วยคุณนะนพ” ปวรุตม์บอกเสียงสั่น
“ตั้งแต่ขึ้นรถมา ผมเห็นมีแต่คุณที่พูดจาทำให้ทิพย์รู้สึกแย่ คุณเป็นอะไรของคุณนักหนา ต้องการอะไรกันแน่ถึงทำแบบนี้!”
ปวรุตม์กัดริมฝีปาก หันหน้ามองตรง สีหน้าไม่พอใจ ทิพย์วารีหลับตาลง แล้วหยิบยาดมในกระเป๋ามาสูดดม อาการวิงเวียนเริ่มเล่นงาน มือยกแตะหลังสามี
“คุณนพ หยุดรถให้ทิพย์หน่อย!” เธอร้องบอก
รถจอดเทียบข้างทาง ประตูรถเปิด ทิพย์วารีก้าวเท้าลง แล้วโก่งคออาเจียนข้างทาง ธนานพตระหนกรีบลงไปช่วยลูบแผ่นหลังแผ่วเบา ก่อนส่งทิชชู พร้อมน้ำดื่มให้กลั้วปาก อาเ
