Ep.4 Can you be my girl
1458 คำ
Ep.4
Can you be my girl
เช้าวันถัดมา
พวกมันก็อยู่กันครบแก๊งเลย กำลังนั่งมองสาวๆในคณะของฉันไปอย่างสำราญบานหทัย...
" กูขึ้นไปรอห้องเรียนเลยนะ " ยัยฮิปเดินมากระซิบฉันก่อนจะเดินขึ้นลิฟท์ไป
เพราะเลี่ยงที่จะเจอ มาโคร
" ยังไม่หายโกรธอีกเหรอว่ะ ? " เสียงมาโครถามฉันทันทีที่เจอหน้า
" ก็เออดิ พูดไม่คิดมึงอะ " ฉันตอบแทน
" ตอนนั้นมันกำลังของขึ้นนิ ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ขี้ใจน้อยว่ะ " มาโครยักไหล่พลางบอกว่า มันไม่ผิด
"ยัง ยังไม่สำนึก " สายฟ้าพูดใส่หน้าไอ้มาโคร ก่อนจะเดินเข้ามาหาฉัน และส่งสายตาหวานซึ้ง..
" ไปเรียนกันเถอะ " สายฟ้าช่วยฉันถือหนังสือไว้ข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็กอดคอฉันเหมือนเคยๆ
" อืม " ฉันก็พยักหน้าเบาๆ อยู่ในภวังค์อีกแล้วโว้ยย อิเมลบีเอ้ย...
มึงชอบกูเหมือนกันใช่ไหม สายฟ้า... กูไม่ได้คิดไปเองคนเดียวใช่ไหม...
ใครก็ได้บอกฉันที ตอบฉันที โลกกลายเป็นสีชมพูทันตา โอ้ๆ อะไรก็สวยไปหมด ขนาดหน้าไอ้มาโครที่แสนเลวยังดูน่ารักขึ้นมาได้
หลังจากที่เลิกเรียน วันนี้ก็เหมือนเคยๆ ซ้อมกีฬา ทำป้ายเชียร์ จัดโน้นนี่นั่น เตรียมงาน วันกีฬาสี และเฟรชชี่เดย์เฟรชชี่ไนต์
พวกคนหล่อทั้งหลาย เขาก็ไปซ้อมกีฬา เดินไปเดินมา
ส่วนฉันกับยัยฮิปโปนะเหรอ ทาสีป้าย วนไปค่ะ
ข้างๆเราก็กำลังซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ สวยๆ แซ่บ ๆ
ซ้อมเชียร์กันไป สามัคคีกันไป เราได้เพื่อนใหม่มาบ้างจากกิจกรรมนี้ ฮิปโปก็เลี่ยงที่จะเจอกับ มาโครไม่ได้ แต่มันเลือกที่จะไม่คุยเหมือนเคยๆ
วันตกแต่งแสตนเชียร์วันสุดท้าย
" เมล มึงไปเอาถังน้ำกับกูหน่อย " สายฟ้าที่กำลังปั่นจักรยานของลุงยาม หันมาเรียกฉันที่กำลังนั่งระบายสีกับ ฮิปโป
" เออๆ รอแป๊บ " ฉันก็รีบเดินไปหาสายฟ้าทันที
" เดี๋ยวมานะมึง " ก่อนจะหันไปบอกฮิปโป
" ซื้อขนมมาให้ด้วย กูหิว สูญเสียพลังงานไปเยอะมาก " ยัยฮิป โอดครวญทันที
" ยัยหมูเอ้ย " สายฟ้ายิ้มๆกับท่าทีของยัยฮิป
" กอดเอาแน่นๆ เดี๋ยวตก " ก่อนที่มันจะจับมือของฉันไปโอบกอด เอวของมันเอาไว้
ฟินนนนนนนน
อยากให้สายฟ้า ปั่นจักรยาน ไปกลับเชียงราย ปัตตานีเหมือนพี่ตูนวิ่งช่วยชาติจริงๆ
ฉันกำลังชนะผู้หญิงทั้งโลก....
โลกมันสีชมพูไปหมด ฉันค่อยๆวางหน้าลงบนแผ่นหลังของสายฟ้าช้าๆ มือก็กอดมันไว้แน่น
ซึ่งมันก็ไม่ว่าอะไร ที่ฉันซบมันแบบนี้ สายฟ้าขี่จักรยานต่อไปๆ จนมาถึงตึกกิจกรรมของมหาลัย
และฉันก็แบกถังน้ำมาให้ทุกคนในคณะได้ดื่มกินกัน ช่างเป็นหน้าที่อันใหญ่หลวงนัก
งานก็ยังไม่เสร็จอยากกลับคอนโดชะมัด เหนียวตัวไปหมดแล้ว!!!
" มึงรอกลับพร้อมกูนะ กูไปซ้อมไอ้ดาวเดือน ไรนั่นก่อน " สายฟ้าเดินมาฝากของไว้กับฉัน
" เออ รู้แล้วน่า " ฉันก็ตอบมันไป
" แหมๆ นับวันยิ่งเหมือนผัวเมียกันนะพวกมึงอะ " เสียงแซวจากคนปากหมาอย่าง ไอ้เรนเดล
แต่ แต่ ฉันไม่โกรธ
" เหรอว่ะ ? " สายฟ้าหันมายิ้มๆ ก่อนจะเดินออกไป
" มาโคร ๆ ขา… คือว่าเพื่อนฝากมาขอไลน์ ได้ไหมค่ะ " เสียงแอ๊บแบ๊วของสาวรายหนึ่งเดินตรงเข้ามาหามาโคร ที่เดินมาในโซนคณะเรา พร้อมกับเรนเดล
" ไว้วันหลังนะ วันนี้ขี้เกียจแจกไลน์ " ก่อนมันจะเดินมาโดยไม่มองหน้าเขาสักนิด เออดี พอรูปหล่อ พ่อรวย ไม่ได้ประชด เรื่องจริง
" อะ " ก่อนมันจะโยนพิซซ่าถาด สั่งทำพิเศษลงกลางโต๊ะ ที่มีพวกฉันและยัยฮิปโปนั่งอยู่
ดูจากดาวอังคารก็รู้ว่ามันตั้งใจซื้อมาง้อ แต่ฟอร์มมันเยอะ
" กูกลับบ้านละ " ฮิปโปสะพายกระเป๋าเตรียมเดินกลับ
มันตึงกันมาหลายวันแล้วละ ยัยฮิปไม่ยอมพูดกับมาโครเลย ต่างคนต่างไม่ยอมคุยกัน จน...
" เฮ้ย!!! มึงจะน้อยใจเหี้ยไรนักหนา!!! " มาโครกระชากยัยฮิปไปชนกำแพง และเอาแขนล็อคไว้
ใช่ค่ะเป็นมันเองที่ทนไม่ไหว จนต้องเคลียร์
" อย่าเสือก " ฮิปโปทวนคำพูดของมาโคร
" ฉิบหายละ หมาบ้า กับ หมูบ้า ทะเลาะกัน " เสียงไอ้ลาเต้เดินดูดน้ำมา และพากย์ ขึ้น
" ด่ากูคืนแล้ว หายโกรธรึยังละ? " ประโยคคำพูดมึงนะ ดีนะมาโคร แต่มึงจะตะคอกทำไม
" กูกลับก่อนนะพวกมึง " ฮิปโปหันมาบอกพวกเรา ก่อนจะผลักมาโครออกอย่างสุดแรง จนมันเซออกไป
ถ้าเป็นสาวคนอื่นอาจจะไม่หลุดจากอ้อมแขนแกร่งนี้ง่ายๆ แต่ สำหรับฮิปนั้น สบายมากค่ะ คุณขา
" โอ้ย!! กูง้อมึงละนะ งอนเหี้ยไรนักหนา ดีกันสักทีสิว่ะ อิอ้วน!!!! " มาโครพูดอย่างคลั่งเพราะมันโมโห
" มึงแม่งฮาร์ดคอร์ สัส " เสียงไอ้ลาเต้เจ้าเดิม เสริมขี้นอีก
" ตรงไหนที่เรียกว่ามึง ง้อ?? " ยัยฮิปหันหน้ามาตวาดกลับ
ช่างเป็นคู่เพื่อนรักที่ เหมาะกันดีจริงๆ
" ก็ตรงนี้ไง พิซซ่าก็ซื้อมาให้ มึงชอบกินไม่ใช่ไง " มันพูดกระแทกเสียง แต่ก็จับแขนของฮิปโปเอาไว้
" เออ " ฮิปโปจึงยอมใจอ่อนเดินกลับมานั่งที่โต๊ะดังเดิม
ก่อนที่มาโครจะแสยะยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ
จริงๆฉันว่ายัยฮิปจะหายโกรธไว้กว่านี้ ถ้ามันงอนแบบคนปกติเขาทำกัน
ฮิปโปก็เนียนๆเปิดถาดพิซซ่า พลางกลื่นน้ำลายไป
คนอย่างฮิป ง้อไม่ยาก ถ้าของกินมากพอ
เกือบ5ทุ่มกว่า สายฟ้าถึงเดินออกมาจากห้อง ซ้อมกิจกรรม
" รอนานปะ ? " มันถามทันที
" ไม่นานอะ พวกนั้นเพิ่งกลับไปเอง " พอสายฟ้าไลน์มา เรนเดลถึงยอมกลับบ้าน มันไม่ยอมปล่อยฉันนั่งรอคนเดียว นั้นคือข้อดีของพวกมัน
พอรถขับมาถึงคอนโด ฉันก็ลงจากรถทันที
" พรุ่งนี้ กูขึ้นร้องเพลงอะ มึงต้องตั้งใจดูนะ กูมีเซอร์ไพรส์ " มันลดกระจกพูดขึ้น ก่อนจะยิ้มหน้าบานขับรถออกไป
" เซอร์ไพรส์อะไรของมันวะ " ฉันได้แต่ยืนงงๆ
——————————
ในวันงาน กีฬาสีของมหาวิทยาลัย
ก็จะมีทั้งแข่งกีฬา ประกวด ดาวเดือน และ คอนเสิร์ตของแต่ละคณะ
มหาลัยนี้มันสนุกดีจริงๆ....
การแข่งขันทุกอย่างจบไปตั้งแต่ ตอน6 โมงเย็นแล้วล่ะ ตอนนี้เหลือเพียง เวทีตอนกลางคืน
แสงสีเสียงอลังการจริงๆ นึกว่า งาน EDM ระดับประเทศ
" คณะต่อไป ตัวแทนจาก บริหารธุรกิจนะครับ " พิธีกร ประกาศขึ้นทันที
" มันบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ " เสียงยัยฮิปโปพูดขึ้น
" สายฟ้าบอกมึงด้วยเหรอ ฮิป ? " ฉันหันไปถาม
" อืม มันบอกให้กูตั้งใจดู " ฮิปโปตอบไปปรบมือเชียร์ไป
" มันก็บอกกูเหมือนกัน " ไอ้มาโครพูดขึ้นก่อนจะแย่งไส้กรอกจาก ยัยฮิปโปไปกิน หน้าตาเฉย
" มึงนี่มัน " ก่อนที่สองนั้นจะจิกกัดกันไป
" ฮัลโหล เทส เทส!! " เสียงสายฟ้าที่กำลังเช็คไมโครโฟน อยู่บนเวที
โดยมีไอ้ลาเต้ เป็นมือกลอง และเพื่อนๆคนอื่นในคณะ
ก่อนที่อินโทรเพลงจะเริ่มขึ้นช้าๆ
แสงไฟส่องไปที่สายฟ้า...โคตรหล่อเลยอะ.....
.....
" อยากจะบอกเธอว่ารัก แต่มันคงจะเร็วไป.... " ส่ายฟ้าร้องเพลงแต่มองมาที่ฉัน
" เธอคงไม่เข้าใจ ในสิ่งที่ฉันมีตอนนี้ "
" ที่เป็นทุกข์ ก็เพราะคงเฝ้าแต่คิดถึงเธอ "
" ตั้งแต่วันที่ได้เจอ เธอคือเหตุผลที่ฉันต้องเป็นอย่างนี้ "
ก่อนที่มันจะก้าวลงมาจากเวที อย่างเท่ๆ ท่ามกลางสายตาคนนับร้อย ทีกรี๊ดกร๊าดกันไม่หยุด
สายฟ้าเดินใกล้เข้ามาๆ
" แค่รอยยิ้มของเธอ " มันสบตาฉัน
" ความอ่อนหวานของเธอ " ไม่ไหวแล้วนะ!!
" มันมีมากเกินทนไหว " น้ำเสียงทุ้มๆ น้ำเสียงที่ชวนฝัน ก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไป
" ฉันไม่อาจต้านทาน ความรู้สึกข้างใน ที่ฉันนั้นมีมากเกินจะเก็บไว้ " ก่อนที่ดนตรี ทั้งหมดจะหยุดเล่นชั่วขณะ...
.....
....
..
" พี่เฟียร์ครับ เป็นแฟนกับผมนะครับ " มันคุกเข่าลงตรงหน้าผู้หญิงที่ยืนข้างหลังฉัน ที่ห่างกันเพียงแค่ไม่กี่ก้าว
- ผู้เขียน
