“เป็นยังไงบ้าง...”
ทางด้านคุณอนุวัฒน์หันไปมองแฟรงค์ที่เอาแต่นั่งเงียบมาตลอดทางอย่างรู้สึกเข้าใจก่อนจะถามขึ้น
“ครับ ผมก็...รู้อยู่แล้วล่ะครับว่าเธอมีคนอื่นอยู่ในใจแล้ว แต่แค่อยากลองดู...”
แฟรงค์บอกออกมาพร้อมกับถอนหายใจอันอัดแน่นไปด้วยความอึดอัดออกมา
“แสดงว่าแกคงชอบหนูพายจริงๆสินะ...วันนี้อาจไม่ใช่วันของแก ไม่แน่สักวันอาจเป็นวันของแกก็ได้”
“ผมก็คิดแบบนั้น”
แฟรงค์หันมายิ้มให้กับบิดาอย่างรู้สึกขอบคุณที่บิดาพยายามทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยไม่ถามหาเหตุผลอะไรเลยสักนิดแบบนี้
“ลูกไม่รู้เหรอว่าเหมน่ะเจ้าชู้ขนาดไหน?”
ส่วนสองพ่อลูกที่กำลังตรงกลับบ้านหลังจากออกมาจากร้านอาหาร คุณนิรุจน์หันมาถามพะพายที่เอาแต่นั่งเงียบอยู่ข้างกัน
“พายไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้...พายไม่คิดว่าคนแบบเขาจะมาสนใจพาย”
พะพายบอกออกมาตามที่เธอคิด ถึงเธอจะผอมลงแต่เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะหันมาสนใจเธอเลยจริงๆ
“ทำไมล่ะ ลูกสาวพ่อสวยขน
