สองสาวนั่งต่อสักพักก็แยกย้าย เพราะมายาถูกสามีโทรตาม เพื่อนจึงปล่อยตัวเธอกลับอย่างไม่อิดออด ถ้าเป็นเมื่อก่อนบัณฐิตาอาจจะยุให้เพื่อนหย่ากับสามี แต่ตอนนี้เธอเห็นเพื่อนมีความสุขจนรู้สึกอิจฉา และอยากแต่งงานบ้าง
“คุณโทรตามฉันทำไมคะ” มายาเดินทางมาที่ผับของสมิง ตามคำสั่งของคนเอาแต่ใจ เมื่อมาถึงห้องทำงานของสามี ก็เดินเข้ามานั่งบนตักคนที่กำลังทำงานอยู่ จับใบหน้าหล่อเหลาให้เงยขึ้นสบตา เอ่ยถามสามีด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“คิดถึง” คำตอบของสามีทำให้มายากดจมูกเข้ากับแก้มทั้งสองข้างสลับกันสองสามที เธอก็คิดถึงเขาเหมือนกัน
“พอใจไหม”เอ่ยถามสามีด้วยใบหน้าเห่อแดง ไอ้คุณเสือขี้อ้อน
“ยัง” คำตอบและใบหน้าหล่อเหลายังคงเรียบเฉย แต่แววตาที่มองภรรยากลับวับวาวไปด้วยความสนุก ที่ได้แกล้งคนบนตัก ริมฝีปากคลอเคลียแถวแก้มนวลใส รั้งรอให้เธอทำในสิ่งที่เขาต้องการ
มายามุ่ยหน้าใส่ด้วยความหมั่นไส้ จับใบหน้าหล่อเหลาไว้มั่นแล้วกดจู
