ผ่านไปสองวัน
ก็เป็นวันที่รับน้องใหญ่เสร็จสิ้น หลังจากที่รับน้องกันมานานเกือบเดือน รุ่นพี่ทุกคนก็ทำตัวใจดีมากกว่าเดิม จึงทำให้น้องๆไม่เกรงเวลาที่เจอหน้าหรือพูดคุยทักทายกัน ยิ่งกลุ่มแก้งค์ของนรินดาก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปอีก
“ยัยไวน์ แกไม่สมัครแข่งดาวคณะจริงอ่ะ นี่ไอ้โดนัทมันอุตส่าห์ลงประกวดเดือนเพื่อแก้งค์เราเลยนะ แกจะไม่ประกวดจริงอ่ะ” นาราเอ่ยถามเพื่อนสาวออกไป เพราะมีรุ่นพี่หลายคนมาถาม แต่นรินดาก็ปฎิเสธไปหมด
“ฉันไม่อยากแข่งอ่ะแก ขี้เกียจต้องมานั่งดูแลตัวเอง อีกอย่างฉันก็ไม่อยากไปแข่งกับยัยเบียร์อะไรนั่นด้วย ยัยนั่นอยากเป็นก็ให้มันเป็นไปเถอะ พวกแกไม่ต้องมาเชียร์แล้ว เพราะฉันไม่มีทางลงประกวด” นรินดาพูดบอกไปเพราะไม่อยากจะมีปัญหา
“เออๆ ไม่ลงก็ไม่ลง งั้นฉันลงเองก็ได้วะ อ่าวพี่ธาม หวัดดีพี่ มาทำไมเนี่ย” โดนัทพูดไปแบบงอนๆ ก่อนจะเอ่ยทักรุ่นพี่ที่เดินเข้ามาด้วยสายตากวนๆ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าธีรภัทรมาหานรินดา
“จะมาคุยกับไวน์น่ะ รับน้องเสร็จแล้วไม่เลี้ยงสายรหัสได้ยังไงกันล่ะจริงไหม พี่ก็เลยแวะเอาที่อยู่ร้านมาให้น่ะงานมีอาทิตย์หน้า แล้วนี่ขนมจากพี่รหัสสุดหล่อครับผม อ่อ พวกน้องๆไปด้วยนะจะได้สนุกกัน ฟรีทั้งงานสำหรับเพื่อนน้องรหัสของพี่ ฮ่าๆ ไวน์จะพาแฟนที่มาวันนั้นไปด้วยก็ได้นะ พี่ไม่ว่า” ธีรภัทรบอกรุ่นน้องไปอย่างเอ็นดู พร้อมกับส่งที่อยู่ร้านที่เขาจะเลี้ยงสายรหัสให้กับนรินดาไป แล้วอยากจะถามเธอเรื่องที่เขาลือกันว่าเธอมีแฟนหล่อนั้นเป็นจริงหรือไหม แต่เขาก็แอบถามไปแบบเนียนๆแล้ว
“ป๋าไปอีกนะพี่ธาม ฮ่าๆ เป็นผมนี่รักพี่ตายเลยว่ะ ช่างเป็นพี่รหัสที่เปย์เก่งจริงๆเลย ถ้ามีแฟนจะเปย์ขนาดไหนเนี่ย คงไม่พากันไปต่างประเทศเลยเหรอ” โดนัทพูดประชดออกไปแบบเนียนๆ เพราะรู้ว่าธีรภัทรจะพาเบญจาไปเที่ยวต่างประเทศอาทิตย์นี้ และเขาก็ไม่อยากให้นรินดาตอบไปว่ามีแฟนหรือไม่มีด้วย เซ้นต์ของเขามันบอกว่าธีรภัทรกำลังหวงก้าง
“ฮ่าๆ มันแน่นอนอยู่แล้ว แต่น้องรหัสคนสวยของพี่ พี่ก็พาไปได้นะ ถ้าแฟนไวน์ไม่ว่าอะไร” ธีรภัทรพูดไปก็หันไปยิ้มใส่นรินดาแบบสดใส แล้วแอบด่าโดนัทในใจที่มันฉุดประเด็นแฟนของเขาขึ้นมา นรินดาเองก็มองแบบเขินอายที่ได้ยินแบบนั้น
“ขอบคุณค่ะพี่ธาม ไว้ไวน์จะรอทริปเที่ยวจากพี่หรัสสุดหล่อของไวน์นะคะ ฮ่าๆ” นรินดาพูดไปก็ยิ้มให้กับธีรภัทรแบบเขินไป แต่ก็ไม่ได้บอกเขาว่าเธอมีแฟนหรือเปล่า เพราะคิดว่าเขาก็แค่ถามไปงั้นๆ
“ฮ่าๆ ได้เลย พี่พาเที่ยวได้สบายๆอยู่แล้ว” ธีรภัทรพูดไปก็เอามือมาขยี้ผมของนรินดาอย่าเอ็นดู จนเพื่อนๆของเธอมองหน้ากันแล้วคิดว่าสองคนนี้ต้องคิดไปมากกว่าพี่น้องรหัสแน่ๆ ต่างจากโดนัทที่เบ้ปากใส่ธีรภัทรไปแบบมองบน
“พี่ธามคะ ไปกันได้รึยังคะ เบียร์รอนานแล้วนะคะ” เบียร์หรือเบญจาเอ่ยพูดออกไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก เมื่อเห็นแฟนหนุ่มของตัวเองกำลังทำท่าทางเล่นๆกับชะนีภูธรนั่น อย่างไม่แคร์เธอที่กำลังยืนมองหัวโด่อยู่ตรงนี้ เธอจึงเดินเข้าไปดึงแขนของธีรภัทรออกมาเบาๆ แล้วก็ควงแขนของเขาต่อหน้าแก้งค์ภูธรที่เธอแอบตั้งให้
“จะเอาทั้งพี่ธามแล้วก็พี่ปาร์คเลยหรือไง อย่าหวังว่าจะได้แอ้มพี่ธามฉันเลย อีชะนีภูธร” เบญจาพูดไปแบบมาดมั่น เธอจะไม่ยอมเสียธีรภัทรไปให้กับคนอย่างนรินดาเด็ดขาด
“ยัยไฮโซนี่มากอดแขนพี่ธามของฉันได้ยังไง ไม่นะ มันต้องไม่ใช่แบบที่ฉันคิด” นรินดาก็มองทั้งสองที่ดูจะสนิทสนมกันด้วยสายตาอึ้งๆ เพราะปกติเธอไม่เห็นพี่ธามจะพูดหรือคุยอะไรกับเบียร์มากนัก ทำไมวันนี้ถึงมากอดแขนคลอเคลียกันแบบนี้ หรือว่าเธอตกข่าวอะไรไป
“เบียร์ พี่แค่คุยกับไวน์แล้วก็เพื่อนๆน้องเขาแปปเดียวเอง” ธีรภัทรหันไปตอบเบญจาด้วยความตกใจ
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะทุกคน ไว้เจอกันตอนวันเลี้ยงสายรหัสเลยละกัน” ธีรภัทรพูดปัดไป เพราะยังไม่ต้องการบอกให้นรินดารู้ตอนนี้ว่าเขานั้นมีแฟนแล้ว
“อ่าวพี่ธาม ไม่บอกพวกเราก่อนเหรอว่าพี่เป็นอะไรกับเบียร์น่ะ” โดนัทเห็นโอกาสดี เลยรีบถามออกไป เพราะเขาต้องการให้เพื่อนสาวรู้ความจริงได้แล้ว ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้
“พี่ธามกับเบียร์เป็นอะไรกันเหรอคะ” นาราถามไปอย่างอยากรู้ และเธอก็มั่นใจว่าเพื่อนสาวก็อยากกจะรู้เช่นกัน นี่พวกเธอจะถูกยัยเบญจามันตามติดเป็นเงาไปถึงไหนเนี่ย แค่เห็นมันกอดแขนพี่ธามแบบนี้เธอก็รู้แล้วว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ ไม่งั้นโดนัทมันไม่พูดถามแบบนั้นหรอก
“อ่อ พี่คงจะลืมบอกไปว่า เบียร์กับพี่เป็นแฟนกันน่ะ” ธีรภัทรเอ่ยบอกไปด้วยเสียงและใบหน้าหนักใจ เพราะเขารู้ดีว่านรินดาจะต้องตกใจกับเรื่องนี้ แต่เขาก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้เพราะเขากับเธอคบกันมาก็หกเดือนแล้ว
ส่วนนรินดาเขายอมรับว่าเขาเผลอใจไปชอบเธอแล้ว แต่เขาไม่อยากให้แฟนที่ทำดีกับเขามาตลอดต้องเสียใจ เขาจึงพยายามที่จะไม่คิดอะไรกับน้องรหัสของตัวเองไปมากกว่านี้
“ฟะ แฟนเหรอคะ” นรินดาเอ่ยถามออกไปด้วยความตกตะลึง เพราะไม่คิดว่าเขาจะมีแฟนแล้วแบบนี้ ทั้งที่เขาก็ไปเฝ้าเธอที่โรงพยาบาลแทบทุกวัน เขาก็ไม่เคยมีใครโทรตาม นี่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยงั้นเหรอ แถมผู้หญิงคนนั้นก็ยังเป็นเบญจา คู่อริของเธออีก มันจึงทำให้เธอรู้สึกแค้นใจมาก
“หึ สมน้ำหน้าอีชนีภูธร ไงล่ะ เอ๋อแดกไปเลย สะใจจริงๆ” เบญจาคิดในใจแบบสะใจ เพราะมันคงจะจุกน่าดูที่รู้ว่าผู้ชายที่มันชอบคือผู้ชายของเธอ ซึ่งมันจะไม่มีวันได้เขาไปอย่างแน่นอน
“คือพี่” ธีรภัทรจะพูดอธิบายแต่แฟนสาวก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน เขาจึงหยุดพูดไป
“ใช่จ้ะไวน์ เรากับพี่ธามคบกันมานานแล้ว แต่ที่เราสองคนไม่ได้บอกใครก็เพราะว่าเราไม่อยากให้เพื่อนๆพี่ธามต้องมาเกรงใจเวลาจะแกล้งอะไรเราน่ะ นี่ก็รับน้องเสร็จแล้วเราสองคนก็เลยเปิดตัวเต็มที่เลย ไวน์คงไม่โกรธนะที่พี่ธามเขาต้องปิดไว้น่ะ เบียร์หวังว่าเราสองคนคงเป็นเพื่อนกันได้นะ เพราะเราคงเป็นแฟนพี่ธามไปอีกนาน” เบญจาพูดไปก็ยิ้มมุมปากแบบเหนือกว่า เพราะเธอดูสายตาของนรินดาก็พอรู้ว่ามันคิดไม่ซื่อกับแฟนของเธอแน่ๆ ปล่อยให้ไปเฝ้ากันที่โรงพยาบาลเข้าหน่อย อย่าริอาจจะมาฉกผู้ชายคนเธอไปเชียว ไม่งั้นได้เห็นดีกันแน่
“อืม” นรินดาตอบไปแบบสั้นๆแต่จุกอยู่ในอก เพราะนี่ถือว่าเธออกหักครั้งแรกนับตั้งแต่โตมาเลยนะเนี่ย ให้ตายเถอะ เธอไม่เคยคิดเลยว่า สวยๆแบบเธอจะอกหักกับเขาด้วย โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย
“เออพี่ พวกผมต้องเข้าเรียนแล้วอ่ะไปก่อนนะ ไปไวน์” โดนัทพูดบอกไป เพราะเห็นว่าเพื่อนสาวคงไม่ไหวแล้ว เขาจึงจูงมือเพื่อนสาวออกมาจากตรงนั้น โดยมีนาราและสายหมอกตามมาแบบเงียบๆ
“หึ แค่นี้ก็ทำเป็นรับไม่ได้” เบญจาพูดในใจอย่างสะใจก่อนจะแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ ที่เธอทำให้อีชะนีภูธรนี่รู้ว่าธีรภัทรน่ะเป็นของเธอ ไม่ใช่ของมัน
“งั้นเราไปกันเถอะ ” ธีรภัทรมองตามนรินดาที่ถูกเพื่อนหนุ่มพาออกไปด้วยความรู้สึกผิด เขาก็พอจะมองออกว่านรินดาเองก็มีใจให้เขา แต่เขาดันมีแฟนอยู่แล้ว แล้วเขาก็ไม่สามารถทำร้ายความรู้สึกของเบญจาได้