“ใครมา?” ริตางงเมื่อได้ยินเสียงออด นี่มันวันหยุด แล้วเธอก็ไม่ได้นัดใครไว้
“เดี๋ยวผมไปดูให้ คุณกินข้าวเถอะ” เจค็อบเสนอตัว และเดินไปเปิดประตู
“น่าจะเพื่อนคุณนะริตา” เขาตะโกนบอกหลังจากส่องที่ประตูเห็นว่าเป็นชายหนุ่มชาวเอเชีย
“สวัสดีครับ” เจค็อบยิ้มให้แขกผู้มาเยือนอย่างเป็นมิตร
“...”
“เอ่อ... ริตาอยู่ข้างในครับ” เจค็อบชี้เข้าไปในบ้าน เพราะชายแปลกหน้าสำหรับเขาไม่พูดตอบอะไร แต่เจค็อบก็ไม่แปลกใจ เพราะเขาคงตกใจที่คนเปิดประตูไม่ใช่ริตา
“ใครมาคะเจค” ริตาเดินตามมาสมทบ
“ตุลย์...”
“ริตา... สวัสดี” ผู้มาเยือนส่งยิ้มผ่านเจค็อบมาให้ริตาอย่างมีความสุข
“มีธุระอะไรเหรอ” ริตามองหน้าเจค็อบที่ยืนจับสังเกตเธอและผู้ชายที่เขาไม่ถูกชะตาตาไม่กระพริบ
“สำเนาทะเบียนบ้านเราหมดน่ะ แล้วลืมถ่ายเอกสารเก็บไว้ด้วย เลยแวะมาถามว่ามันยังพอมีสำเนาอยู่ที่นี่บ้างหรือเปล่า”
“อ๋อ งั้นรอที่ห้องรับแขกก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเราขึ
