พราวตะวันเลิกงานตอนห้าโมงเย็น แต่หมิงลี่เฟยและแพทริกชวนเธอไปดินเนอร์ที่ภัตตาคารยุงกี่โดยมีแพทริกเป็นเจ้ามือ ทั้งสองชวนเพราะรู้ว่าเธอชอบห่านย่างกับผักรวมผัดน้ำมันหอยของร้านนี้ พราวตะวันไม่ได้คิดจะปฏิเสธเพราะเธอเองกลับไปที่ห้องก็คงเหงาเคว้งอยู่คนเดียวเนื่องจากไมเคิลไปที่ญี่ปุ่นและวันนี้เพิ่งจะเป็นวันพฤหัสกว่าจะถึงวันศุกท์ที่เขาจะมาเธอก็กลับบ้านพอดี จะเจอกันอีกทีก็วันจันทร์ เธอจึงออกไปกับเพื่อนเพื่อไม่ให้ดูเหมือนว่าเธอไม่มีอะไรทำจนเกินไปนัก
แต่เมื่อทานข้าวเสร็จแล้วหมิงลี่เฟยก็ลากเธอเข้าที่ร้านหลุยส์วิตต็องที่อยู่ไม่ไกลกันมากนักหน้าตาเฉย แพททริกซื้อกระเป๋ามาสองใบให้แฟนของตนเองหนึ่งอันและแม่สื่อ พราวตะวันไม่ยอมรับจนทั้งสองต้องตื๊ออยู่นานเหมือนกันเธอจึงยอมรับกระเป๋าใบนั้นมา
“ถือซะว่าเป็นสิ่งตอบแทนที่ทำให้เราได้รักกัน” ถ้อยคำที่แพทริกบอกทำให้พราวตะวันยอมรับจนได้ เธอไม่ได้ทำอะไรมากเลย การที่พวกเ
