อดีตร้ายผูกรัก

11

โต๊ะเล็กๆ ในมุมร้านบริเวณส่วนตัวที่สุด แก้วมุกดาบอกให้ฌอนนั่งรอเธออยู่ตรงนั้น เจ้าของร่างสวยสั่งให้น้ำตาล พนักงานสาวที่กำลังเก็บจานอาหารอยู่ที่มุมหนึ่งของลูกค้าโต๊ะสุดท้ายวางมือ แล้วไปเอาน้ำเปล่าเย็นๆ มาให้สองแก้ว

คนตั้งใจมาเปิดตัวเห็นเมียสั่งน้ำเย็นมาให้ดื่มก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาบ้าง การเจรจาครั้งนี้อาจมีทิศทางดีกว่าที่คิด เขายิ้มกว้างขวางทรงเสน่ห์แจกจ่ายไปทั่วจนคนสวยรู้สึกหมั่นไส้ไอ้วายร้ายหน้าหล่อในคราบผู้ดี ที่นั่งไขว่ห้าง วางท่าทีสบายใจราวกับว่าร้านอาหารแห่งนี้เป็นร้านของลูกเมียเขามาเปิดเอาไว้งั้นแหละ

ทั้งที่เขาเพิ่งกระซิบสิ่งที่เลวทรามต่ำช้า ยอมสารภาพว่าเป็นคนรังแกเธอจนตั้งท้อง แล้วคิดหรือว่าหากเป็นเรื่องจริง คนอย่างเธอจะญาติดีด้วย

‘ไม่มีวัน’

เธอไม่ใช่แม่พระที่จะยอมอภัยให้คนรังแกผู้หญิง หน้าด้านเบอร์ไหนถึงกล้าแบกหน้ามาประกาศว่าเป็นพ่อของลูก เมื่อรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเดซี่ลืมตาดูโลกมาได้เพราะเธอถูกข่มขืน เพียงแต่ว่าที่ผ่านมา แก้วมุกดาไม่เคยเอาเหตุการณ์ร้ายที่เกิดกับตนไปยัดเยียด คิดโทษสิ่งมีชีวิตน้อยๆ ที่ไม่มีความผิดร่วมด้วย

หลังคืนเกิดเหตุเมื่อหลายปีก่อน ความอ่อนต่อโลกท่ามกลางความสับสนที่ไม่รู้จะหันไปปรึกษาใคร ทำให้เธอฉุกคิดไม่ทัน จึงไม่ได้กินยาคุมฉุกเฉิน แก้วมุกดาพาจิตใจอันบอบช้ำจากน้ำมือคนชั่ว หลีกลี้หนีไปหมกตัวอยู่กับเพื่อนบนยอดดอยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ตัดขาดกับสังคมอันวุ่นวาย ด้วยหวังเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำ

หลังจากนั้นไม่นาน หญิงสาวก็เกิดอาการกินอะไรก็เหม็นไปหมด อยากกินแต่อาหารรสเผ็ดเปรี้ยว ทำให้ตัดสินใจลงจากดอยเข้าเมืองไปซื้อชุดทดสอบการตั้งครรภ์ และสองขีดบนแผ่นทดสอบนั้นก็ทำให้ถึงกับเข่าอ่อน ทำอะไรไม่ถูก ทำใจอยู่นานก่อนจะโทร.ไปบอกทางบ้าน แล้วถูกพี่น้องที่รู้ข่าวรุมประณาม บอกว่าอย่ากลับไปที่บ้าน ถ้ายังหาพ่อให้ลูกไม่ได้ มีแต่คนเป็นแม่ที่รู้จักนิสัยของลูกสาวดี คอยปลอบใจแล้วขอให้เธอเข้มแข็ง แก้วมุกดาจึงไม่อยากกลับมาที่กรุงเทพฯ

จิตใจฝ่ายดีดึงดันให้แก้วมุกดายืนยันว่าจะเก็บเด็กในท้องเอาไว้ แม้มีอีกหลายเสียงของญาติพี่น้องที่พยายามชักนำ คะยั้นคะยอให้เธอทำลายลูกของผู้ชายชั่ว เอาออกไปให้พ้นตัว เพื่อไม่ให้เขาพานเสียชื่อเสียงมัวหมองไปด้วย ในที่สุด แก้วมุกดาก็ยืนยันความตั้งใจที่จะเก็บเด็กเอาไว้โดยไม่สนคำครหา

‘ไม่สนคำนินทา’

‘ไม่สนว่าจะถูกตราหน้าว่าท้องไม่มีพ่อ’

โนสนโนแคร์ แล้วเริ่มศึกษาวิธีการบำรุงครรภ์ หันมาสนใจวิธีการเลี้ยงเด็กทารก ไม่นานนัก อาการแพ้ดูจะทุเลาลงกลับกลายเป็นกินอะไรก็อร่อยไปเสียหมด เธออยู่กับเพื่อนชาวม้งที่สนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แล้วคลอดลูกอยู่บนยอดดอยซึ่งห่างไกลจากโรงพยาบาลใหญ่ทันสมัย

ทำให้คืนที่เจ็บท้องคลอดแม่หนูเดซี่เป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะขาดการอัลตราซาวนด์ ทารกน้อยจึงกลายเป็นทารกยักษ์ แล้วยังไม่ยอมกลับหัว ในขณะที่คุณหมอคนเดียวในสถานีอนามัยมีสีหน้าหนักใจ เพราะมีแค่ยาชา การผ่าคลอดจึงไม่มีการบล็อกหลังหรือดมยาสลบ คุณหมอหนุ่มพยายามให้กำลังใจคุณแม่ที่อุ้มท้องมาคลอดลูกลำพังอย่างเห็นใจ

แก้วมุกดาเสียเลือดมากจนคุณหมอหนุ่มเกรงว่าคุณแม่คนใหม่จะจากไป และทิ้งลูกน้อยที่เพิ่งได้เห็นหน้าเอาไว้บนโลกเพียงลำพัง คุณหมอผู้ทำการผ่าคลอดพยายามยื้อชีวิตคนไข้ทุกวิถีทาง แต่แก้วมุกดานอนแน่นิ่ง

ในขณะที่ชีพจรเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ คุณหมอจึงคว้าตัวทารกที่ห่อหุ้มด้วยผ้าเพื่อให้ความอบอุ่นเอามาวางใกล้แม่ เสียงร้องของทารกน้อยเดซี่ดังลั่นไปทั่วห้องที่คุณหมอทำการผ่าตัด ราวกับทารกน้อยจะรู้ว่าผู้ที่ให้ชีวิตกำลังจะจากโลกนี้ไป หากคุณหมอตาไม่ฝาด เขาเห็นน้ำตาไหลออกมาจากทารกน้อยแรกเกิด เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา สิ่งมหัศจรรย์พลันบังเกิดขึ้น เมื่อชีพจรของผู้เป็นแม่ถูกลูกสาวแย่งยื้อจากน้ำมือของมัจจุราชกลับมาเต้นเกือบเป็นปกติ

“คุณแก้วคะ น้ำมาแล้วค่ะ” เสียงของเด็กสาวในร้านทำให้แก้วมุกดาดึงสติกลับมาอีกครั้ง แล้วมองในถาดที่มีน้ำเย็นเจี๊ยบวางอยู่สองแก้ว

เด็กสาวยื่นถาดน้ำให้ และด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็อดสาดสายตาเมียงมองไปยังคนหล่อที่นั่งอยู่มุมร้านไม่ได้

“เขาเป็นใครหรือคะคุณแก้ว หล่อวัวตายควายล้มไปเลยค่ะ”

แก้วมุกดาส่งยิ้มอ่อน “ไปทำงานไป เดี๋ยวคนที่จะตายรายแรกคือเธอ เพราะโดนพี่ไล่ออก”

เด็กสาววัยรุ่นยิ้มแหย รีบหมุนตัวกลับไปทำงานตามเดิม แก้วมุกดาส่ายหน้า ที่พูดไปแบบนั้นเพราะไม่รู้จะตอบเด็กในร้านยังไง ว่าผู้ชายหน้าด้านคนนั้นเป็นใคร และเป็นอะไรกับเธอ

ดวงหน้าสวยมองไปที่เขา แล้วอดใจไม่ไหวที่จะรีบเสิร์ฟน้ำเย็นๆ ให้กับมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อที่นั่งรอเธออย่างใจเย็น ส่วนคนที่คอแห้งเป็นผงเพราะเมื่อลงจากเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวได้ก็พุ่งตรงมาที่ร้านแห่งนี้ ไม่ยอมแวะไปไหน เขามองจ้องแก้วน้ำที่แก้วมุกดาถือมาเขม็ง

ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองหน้าคนหิวน้ำจนปากคอแห้งผาก

“หิวน้ำใช่ไหมคะคุณฌอน น้ำเย็นเจี๊ยบมาแล้วค่ะ”

“ครับ แต่แค่เห็นน้ำใจของเมียก็ชื่นใจตั้งแต่ยังไม่ได้กิน”

‘เมีย’

แก้วมุกดาลอบเบ้ปาก เมียคืนเดียวที่ถูกมนุษย์ใจชั่วข่มเหงรังแก เขาไม่ได้เรียกว่าเมียโว้ย เขาเรียกว่าผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ!

เจ้าพ่อฟองเบียร์ไม่รอให้เมียยกแก้วน้ำเสิร์ฟ เขาเหยียดเกร็งแผ่นหลัง ขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ มือขวาปราดคว้าแก้วน้ำหมายจะนำมาดื่มให้หายคอแห้ง ชื่นใจ แล้วจะได้เริ่มเล่าเรื่องเหตุการณ์คืนนั้นให้เมียฟัง ทว่ายังไม่ทันจะจับถูกแก้ว มือบางก็เร่งหยิบขึ้นก่อน แล้วสาดใส่ผู้ชายตรงหน้าไปถึงสองแก้วติดๆ กัน

“ดื่มซะ เย็นเจี๊ยบตามที่ขอ ถ้าไม่พอ เดี๋ยวจะจัดให้อีก” แก้วมุกดากระแทกแก้วลงบนโต๊ะอย่างไม่กลัวแตก ต่อว่าตัวเองในใจว่าใจดีเกินไปแล้ว ที่จริงควรสาดด้วยน้ำร้อนจัด เอาให้หน้าหล่อๆ อัปลักษณ์เหมือนนิสัยเลวๆ ของเขา

ฌอนยกมือลูบหน้าที่เปียกไปหมด เขาผละออกห่างจากโต๊ะไปถึงสองก้าว ถ้าไม่ติดที่เข้าใจว่าทำไมแม่ของลูกต้องโกรธมากมายถึงเพียงนี้ เขาคงจะคว้าตัวแก้วมุกดาพาดบนบ่าบึกบึน แล้วฟาดก้นกลมกลึงนั่นสักสองสามที ที่กล้าเอาน้ำมาสาดหน้าสามีดีๆ มีความรับผิดชอบสูงจัดอย่างเขาได้ลงคอ

ชายหนุ่มพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็น เมียโกรธเพราะเมียเข้าใจผิด แต่การกระทำครั้งนี้ถูกลงบัญชีเอาไว้แล้ว สักวันต้องเอาคืนแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้นที่เข้าใจกันดีแล้ว เขาจะขุดโทษครั้งนี้ขึ้นมาสาดน้ำใส่เธอกลับบ้าง ให้ผ้าปูที่นอนเปียกชุ่มไปเลย

ดวงตาคมจ้องหน้าหวานๆ ที่โกรธยังไงก็ยังน่ารักอยู่ดี ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพันธุกรรมของเธอและเขาเมื่อโยงเข้าด้วยกันถึงได้ออกมาเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยน่ารักขนาดนั้น

“โอเค ผมรู้ว่าคุณกำลังโกรธเพราะคิดว่าถูกผมรังแก แต่ใจเย็นหน่อยดีไหม เรื่องนี้ผมอธิบายได้”